یکشنبه 25 فروردین 1392   صفحه اول | درباره ما | گویا

گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

خيمه‌شب‌بازى انتخابات رياست ‌جمهورى، سعيد بشيرتاش

سعيد بشيرتاش
شركت در چنين انتخاباتى به قربانى كردن گفتمان جنبش سبز - جنبشى كه سرمايه بزرگ ملى ماست - می‌انجامد. با تجاربى كه رهبر به دست آورده است، در اين انتخابات هر كس كه توان ايجاد جنبش اجتماعى داشته باشد حق نامزد شدن نخواهد داشت

تبليغات خبرنامه گويا

[email protected] 


ويژه خبرنامه گويا

پرده يكم
ــ در سال ١٣٨٨، غاصبان حقوق ملت به آنان گفتند می‌خواهيم رئيس‌جمهور انتخاب كنيم؛ همه بشتابيد و در اين انتخابات شركت كنيد كه سرمايه و آبرويى است براى «نظام».

ــ مردم، كه حقوق شهروندی‌شان غصب شده بود و گرفتار مشكلات بی‌شمار اقتصادى، اجتماعى، فرهنگى بودند، با اميد به اينکه مى توانند سرانجام بر سرنوشت خود حاكم گشته و با انتخاب رييس جمهور دلخواهشان، شرايط كشور را در راستاى خواسته هاى خود دگر كنند، به شوق آمدند و آماده شركت در اين انتخابات شدند.

پرده دوم
ــ حكومت گفت: اى مردم، خيال نكنيد كه انتخابات رياست‌جمهورى در ايران مانند انتخابات رياست‌جمهورى در ديگر کشورهای جهان است. در همه كشورهاى جهان، زمانى كه مردم به صورت مستقيم رييس جمهور خود را بر می‌گزينند، رئيس‌جمهور فرد اول كشور است و مسئول همه سياست‌هاى كلان كشور؛ اما در كشور ما اختيار با ولى فقيه است. رئيس‌جمهور حداکثر بازوی اجرايى او و، به عبارتی، «تداركاتچى» است و حق دخالت در حوزه‌هاى قدرت ولى فقيه را ندارد. اگر بخواهيد، مي‌توانيد او را، به تعبير قانون اساسى كشور، مقام دوم كشور بخوانيد؛ اما بدانيد که فاصله‌اى نجومى با مقام اول كشور (ولى فقيه) دارد.

ــ مردم، با اين كه می‌ديدند با انتخاب رئيس‌جمهور نمی‌توانند تغييراتى اساسى در كشور ايجاد کنند، گفتند: باشد، باز هم در انتخابات شركت می‌كنيم؛ شايد رئيس‌جمهور بتواند بخش كوچكى از مشكلات ما را حل كند. مردم با خود گفتند رئيس‌جمهور نماينده ما در حاكميت هم خواهد بود و شايد از طريق او بتوانيم نقشى در اتخاذ سياست‌هاى كلان كشور ايفا كنيم.

پرده سوم
ــ حكومت به مردم گفت: اشتباه نكنيد! شما نمی‌توانيد به هر که خواستيد رأی دهيد. البته انتخابات آزاد است؛ اما هيچ گروه مخالفى حق معرفى نامزد خود را ندارد. هدف از انتخابات پيش از هر چيز كسب اعتبار از رأى و حضور شماست. اين انتخابات زيورى است بر جامه نظام تا فقط جهانيان ببينند كه حكومت ما، كه همه حقوق شما از اوست، نماينده واقعى شماست. براى انتخاب رئيس‌جمهور شما فقط می‌توانيد به كسانى كه ما صلاحيت آنان را تأييد مي‌كنيم رأى دهيد.

ــ مردم خود را صغيرتر از آنچه گمان می‌كردند يافتند؛ اما اين تحقير را نيز پذيرفتند، به اين اميد كه بالاخره در ميان تأييدصلاحيت‌شدگان بتوانند کسی را که به خودشان نزديک‌تر است برگزينند. مردم گفتند: نامزدها به رأى ما نياز دارند؛ پس شايد براى كسب رأى ما برنامه‌هايی عرضه کنند كه اجرايشان اندکی اين حال زار ما را بهبود بخشد و از خواری ما بکاهد. آرى، على رغم همه اين دست‌اندازی‌هاى حكومت بر حقوق ابتدايى خويش، در انتخابات شركت خواهيم كرد!

پرده چهارم
ــ حكومت نامزدهاى منتخبش را توسط روحانيان شوراى نگهبان اعلام كرد: آقايان موسوى، كروبى، رضايى، احمدی‌نژاد. حکومت گفت اکنون شما می‌توانيد از ميان اين چهار تن يكى را براى سمت رياست‌جمهورى برگزينيد. فراموش نكنيد كه در نظام ما اصل ولى فقيه است. پس فريب كسانى را كه در پی رأى شما هستند نخوريد. بدانيد كه هر رأيى كه می‌دهيد به جيب نظام و شخص مقام معظم رهبرى خواهد رفت. رأی شما اعتبار مقام معظم رهبرى در نزد جهانيان است. بشتابيد که رهبرى بی‌صبرانه منتظر شركت حماسى شما در انتخابات است.

ــ مردم هاژ و واژ مانده‌اند! از ميان اين همه شخصيت سياسى در كشور، تنها چهار نفر تأييد صلاحيت شده‌اند ــ همگى از سردمداران اصلى نظام جمهورى اسلامى: يك نفرشان هشت سال نخست وزير نظام؛ ديگرى هشت سال رئيس مجلس نظام؛ سومى شانزده سال فرمانده سپاه پاسداران نظام؛ و آخرى رئيس جمهور كنونى نظام! پس ديگران كجايند؟ كدام يك از رهبران اپوزيسيون داخل كشور می‌تواند در اين انتخابات شركت كند؟ آيا نامزد ديگرى در اين مملكت نبود؟ مردم باز می‌گويند: علی‌رغم همه اين خيمه‌شب‌بازی‌ها و علی‌رغم اينكه می‌بينيم چگونه حقوق ما را غصب كرده‌اند و مانند مردمان سرزمينى اشغالى با ما رفتار می‌كنند و با اينکه می‌دانيم كار چندانى از رئيس‌جمهور انتصابى ـ انتخابى برنمی‌آيد، باز هم در انتخابات شركت می‌كنيم؛ به ويژه آنكه رئيس پيشين مجلس از «تغيير» سخن مي‌گويد و نخست‌وزير پيشين نيز ظاهراً شخصيتى محکم دارد و بر پيمان خود استوار است. آرى، علی‌رغم همه اين خواری‌ها در انتخابات رياست‌جمهورى اسلامى شركت خواهيم كرد.

پرده پنجم
ــ حكومت: بشتابيد، بشتابيد و حماسه جديدى بسازيد! چنان كه بارها گفته‌ايم، هر رأى شما در صندوق انتخابات رياست‌جمهوری پيش از همه رأی به رهبرى نظام است. بياييد و، با رأى دادن به يكى از اين چهار منتخب نظام، بر اعتبار و آبروى نظام بيفزاييد. مطمئن باشيد كه ما اين رأى شما را محكم بر دهان كسانى خواهيم کوبيد که می‌گويند در ايران دموكراسى نيست و حكومت شما مشروعيت ندارد.
"همه باید اصرار داشته باشید که در انتخابات شرکت کنید. به نظر من مسئله‏ى اول در انتخابات، مسئله‏ى انتخاب این شخص یا آن شخص نیست؛ مسئله‏ى اول، مسئله‏ى حضور شماست. حضور شماست که نظام را تحکیم میکند، پایه‏هاى نظام را مستحکم میکند" (١)
مطمئن باشيد كه تا چند ساعت ديگر با اعلام تعداد كسانى كه با شركت در اين انتخابات بار ديگر با رهبرى بيعت کرده‌اند جهانيان را شگفت‌زده خواهيم كرد.

ــ مردم با شور و شوق در اين خيمه‌شب‌بازى شركت می‌كنند. اكثريت به موسوى رأى می‌دهد. آنان منتظرند تا برنده شدن موسوى در انتخابات اعلام شود.

پرده ششم
ــ حكومت به نشانه پيروزی خود و در جواب مردم شصت نشان می‌دهد! و نتايج شمارش آراء را سريعا اعلام مي‌كند: رئيس‌جمهور احمدی‌نژاد است. مردم نتوانسته‌اند جواب صحيح سؤال چهار‌گزينه‌اى نظام را پيدا کنند: گزينه صحيح احمدی‌نژاد بود و نه موسوى. مردم در اين انتخابات رد شدند؛ چون نتوانستند نظر رهبری را کشف کنند.
"مردم رئیس‌جمهور را انتخاب نمی‌كنند، به رهبر پیشنهاد می‌دهند....رهبر می‌تواند تنفیذ بکند یا نکند." (٢)

ــ مردم خوار شده و بازيچه دست ولي فقيه به‌پاخاستند و فرياد زدند «رأي من كو»! و پاسخ نظام به آنان گلوله بود. مردم را پس از بازيچه ساختن و تحقير به خون نشاندند.

[تا مدتى پيش خيال می‌كردم كه انتخابات رياست جمهورى ٨٨ شش پرده داشت؛ اما پرده هفتم اين انتخابات مدتهاست آغاز شده است.]

پرده هفتم
آيت‌الله خامنه‌اى، پس از آنكه حتا انتخاب مردم از ميان چهار گزينه پيشنهادی خود را نپذيرفت و شخص مورد علاقه‌اش را به رياست جمهوری رساند، گام نهايى را برداشت و از رئيس‌جمهور تداركاتچى خود نيز خلع يد کرد. در اين پرده، عروسک‌گردان خود به صحنه آمد و عروسک را به گوشه‌ای افکند تا حتی ذره‌ای توهم برای تماشاييان مبتدی باقى نماند. كار رئيس‌جمهور در نظام جمهورى اسلامى بدان جا رسيده است كه حتا حق ندارد رئيس يك دانشگاه را بركنار كند. تقريباً ديگر هيچ يك از وزيران از رئيس‌جمهور شنوايى ندارند و مستقيمن از دفتر رهبرى فرمان مي‌گيرند. برگزارى انتخابات بعدى نيز در دستان وزير كشورى است كه مستقيما از رهبر فرمان می‌گيرد. اگر پيش از اين رئيس‌جمهور تداركاتچى و بازوى اجرايى بود، امروزه حتا تداركاتچى نيز نيست. امروزه رئيس‌جمهور در نظام اسلامى صورتی تشريفاتى و بيكاره‌ای كامل است و بس. ولى فقيه ديگر كوچك‌ترين اعمال اراده رئيس‌جمهور را تحمل نخواهد كرد. تلاش‌هاى احمدی‌نژاد براى مقاومت در برابر ستاندن بازمانده اختياراتش نيز به هيچ جا نرسيده است. «رییس جمهوری آینده هر که هست فقط باید دستورات رهبری و اسلام را اجرا کند». (٣) پرده هفتم را هنوز خيلی‌ها خوب درنيافته‌اند.
امروزه، تنها علت وجودى رئيس‌جمهور در نظام اسلامى اين است كه گناه همه شكست هاى مفتضحانه سياست هاى ولى فقيه را به گردن وى بياندازند و او را مقصر اصلى اين شکست‌ها نشان دهند. او مسئول داخلى تمامى مشكلات و مقصر اصلى سوء مديريت معرفى شود تا انگشت هاى اتهام به سوى وى نشانه رود و نه رهبر. رئيس‌جمهور در جمهورى اسلامى يک کار دارد و بس: سپر بلاى رهبر و پاسخگوى سياست‌هاى غلط او. بدين گونه رهبر هرگز پاسخگو نخواهد بود. در ضمن، از رئيس جمهور می‌توان برای اجرای نمايش انتخابات و كشاندن مردم به پاى صندوق رأى و تزيين نظام نيز استفاده كرد.

پرده هشتم
انتخابات رياست‌جمهورى ٨٨ پرده آخرى نيز دارد. اين واپسين پرده در حال اجراست. اکنون، پس از اين همه خوارداشت و سركوب، پس از به خون نشاندن مردم معترض به تقلب و نقض حقوق ابتدايی‌شان، عده‌اى در فكر شركت در انتخابات رياست‌جمهورى ٩٢ در چارچوب شروط رهبرند. شركت در انتخابات رياست‌جمهورى ٩٢، (٤) مهر تأييدى است بر روا بودن همه آنچه در انتخابات ٨٨ بر ايران و ايرانيان رفته است. شركت در چنين انتخاباتى به قربانى كردن گفتمان جنبش سبز-جنبشى كه سرمايه بزرگ ملى ماست- می‌انجامد. با تجاربى كه رهبر به دست آورده است، در اين انتخابات هر كس كه توان ايجاد جنبش اجتماعى داشته باشد حق نامزد شدن نخواهد داشت. رهبرى می‌خواهد، در پرده هشتم انتخابات رياست‌جمهورى ٨٨، دست‌هاى خونين خود را با آب حضور اصلاح‌طلبان در انتخابات ٩٢ بشويد؛ بدون آنكه بگذارد شخصيتهای برجسته آنان، كه توان بسيج مردمى دارند، نامزد شوند.
بشتابيد! بشتابيد! «انتخابات در کشور ما مظهر حماسه سياسی است؛ مظهر اقتدار نظام اسلامی است؛ مظهر آبروی نظام است. آبروی جمهوری اسلامی به انتخابات و حضور مردم در پای صندوق‌های رأی و تأثير يکايک مردم در انتخاب مديران کشور است... دشمنان ملت ايران هميشه سعی کرده‌اند انتخابات را از شور و هيجان بيندازند، برنامه‌ريزی کردند که مردم را از حضور در پای صندوق‌های رأی باز بدارند، مردم را دلسرد کنند، مردم را نااميد کنند. هميشه دشمنان ما سعی کردند اين انتخابات را بی‌‌رونق کنند... گسترش مشارکت و حضور گسترده مردم در انتخابات اهميت دارد. شور انتخاباتی در کشور و حضور مردم پای صندوق‌های رأی می‌تواند تهديدهای دشمنان را بی‌اثر کند، می‌تواند دشمن را نااميد کند؛ می‌تواند امنيت کشور را تأمين کند.» (٥)

سعيد بشيرتاش
ــــــــــــــــــــ
١- سخنان آيت‌الله خامنه‌اى
http://noonevalghalam.persianblog.ir/post/99
٢- .محسن رفيقدوست در مصاحبه با سايت جماران
http://www.baharnews.ir/vdcb.9b9urhbawiupr.html
٣- سخنان على سعيدى نماينده رهبر در سپاه
http://www.radiofarda.com/content/f9_velayati_criticizes_ahmadinejad_foriegn_politics_iran_presidential_elections/24954836.html
٤- نماينده رهبرى در سپاه: وظیفه ذاتی ما «مهندسی معقول و منطقی انتخابات» است.
http://sahamnews.org/1391/10/246859/
٥- سخنرانى آيت‌الله خامنه‌اى در يكم فروردين ١٣٩٢، در مشهد
http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=22233


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 
Copyright: gooya.com 2016