بيانيه منوچهر محمدی به مناسبت هشتمين سالگرد کشته شدن برادر و همبندش اکبر محمدی متهم رديف دوم قيام اول کوی دانشگاه تهران

يکبار ديگر سالگرد شهادت برادر جگرگوشه و همبند ۷ ساله‌ام در زندانهای مخوف رژيم اسلامی فرارسيده است؛ شهادت عزيزی که مظلوم زندگی‌ کرد، مظلوم مبارزه کرد و در نهايت هم ناجوانمردانه و مظلومانه به هنگام اسارت در زندان اوين به دست رژيم جور ولی فقيه به قتل رسيد، اگر چه او برای هميشه از ميان ما رفت و داغ هميشگی‌ بر سينه خانواده ما گذاشت و اگر چه جسم او ديگر در ميان ما نيست اما انديشه او در ميان ماست و رهروی راه ماست.

شهادت عزيزم اکبر تلنگری بود حتی بر وجدان و ذهن خفته بسياری از وابستگان رژيم تا به خود آيند و دنيای جديدی به نام بيداری را بر روی خود بگشايند و سپس در نهان، راه او را دنبال نمايند. بسياری از خشک مغزان و منجمدين فکری وابسته به رژيم از جمله زندانبانان زندان اوين قبل از شهادت اکبر در جهل مرکب گرفتار آمده بودند بطوری که حتا زحمت انديشيدن و مطالعه کردن در همه امور را به خود نميدادند و آنرا گناه مطلق می‌دانستند اما بعد از شهادت اکبر به يکباره به خود آمدند و با به چالش کشاندن رژيم اين پرسش را در ميان خود مطرح ساختند اکبر که مظهر اخلاق و جوانمردی بود اصلا چرا و به چه جرمی‌ و به دست چه کسی‌ کشته شد؟!

از رنج و شکنجه و اذيت و آزاری که بر عزيزمان اکبر رفته است نه تنها بر آن وابستگان رژيم بلکه بر هيچ ايرانی‌ آزاده و قدرشناسی‌ و حتا تمامی آنانی‌ که همبند اکبر در زندان بودند پوشيده نيست و جز اين شهادت نداده و نميدهند که او در مبارزات خستگی‌ ناپذير در شهامت و دليری کم نظير و در اخلاق سياسی يکی‌ از سر آمدان بود به طوری که اکثر زندانيان سياسی نام پيامبر اخلاق را بر او نهاده بودند.

بنابراين اگر رژيم ولايت فقيه دچار اين گمان شده است و فکر می‌کند که با حذف فيزيکی اين پيام آور اخلاق و مقاومت همه چيز در خانواده محمدی تمام شده است به يقين دچار وهم و نيز خطور خطای محض شده است چرا که اولا اکبر محمدی يک شخص نبود که بميرد و يا برای هميشه تمام شده تلقی شود؛ بلکه اکبر محمدی مثل بسياری يک راه، هدف و انديشه داشت و آفريننده مکتبی‌ بود به نام مکتب اخلاق سياسی و مقاومت در زمان خود؛ ثانيا بدون شک پرچمی که توسط او و افراد زيادی چون او برافراشته شد با تلاش و پيگيری جوانان و زنان و مردان بسياری که چون آنان می‌‌انديشند دنبال خواهد شد و اين پرچم هرگز به زمين نهاده نخواهد شد.

منوچهر محمدی
متهم رديف اول قيام کوی دانشگاه تهران در هجده تير ماه ۱۳۷۸ خورشيدی