مبارزه متحدانه عليه تحريم‌ها را سازمان دهيم، فواد شمس

به نظر می‌رسد در شرايطی که مردم ايران با انتخاب حسن روحانی به‌عنوان کانديدای ميانه‌رو که خواهان گفت‌وگو و حل مسئله هسته‌ای از راه مذاکره است، تشديد تحريم‌ها دقيقا بزرگ‌ترين خدمت به تندروهايی است که از الان برای کله‌پا کردن دولت ميانه‌رو روحانی طرح و نقشه ريخته‌اند

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

ويژه خبرنامه گويا

تشديد تحريم ها عليه مردم ايران زنگ خطر جدی است که زندگی ميليون ها شهروند ايرانی را تهديد می کند. در اين جا ديگر سخن از جدال بر سر مسئله هسته ای بين حکومت فعلی ايران با جامعه جهانی يا دولت های غربی يا آمريکا واسرائيل نيست. اين جا دقيقا سخن از حيات و ممات ميليون ها شهروند ايرانی است که اکثر در آمد های کشورشان وابسته به صادرات و فروش نفت می باشد. اگر روزی اين شير های نفت بسته شود يا پول فروش آن به نحوی بلوکه شود و به داخل ايران نيايد به صورت مستققيم شاهد يک فاجعه ی انسانی در زمينه های مختلف برای جامعه ايران هستيم.

به نظر می رسد برای به تصوير کشيده شدن شرايطی که امکان دارد اين تحريم ها به وجود بياورد تنها کافی باشد وضعيت عراق دهه ۹۰ ميلادی قرن بيستم را در ابعاد وسيع تر و بزرگتر با جمعيت بيشتری جلوی چشمان خود بازسازی کنيم. يا کسانی که اين روز ها در شهر های ايران زندگی می کنند همچون نگارنده ی اين سطور سری به داروخانه های عمده شهر های خود بزنند. قطعا با مصيبتی که چند برابر شدن قيمت داروها در اين چند روز گريبان هزاران بيمار ايرانی را گرفته است از نزديک رودر رو می شوند. اين مشاهده ی عينی شايد تکانی به وجدان انسانی همه ما باشد.. شايد تحريم کنندگان مردم ايران و البته حاميان و سخنگويان فارسی زبان اين تحريم کنندگان مدعی باشند که دارو جز تحريم ها نيست. اما زمانی که شما شير اصلی در آمد های يک جامعه را می بنديد قطعا بر روی قيمت همه اقلام خصوصا دارو که شديدا مورد نياز است تاثير مستقيم و لحظه ای می گذارد.

با ذکر اين مقدمه بايد به فکر آن بود که چه کاری می توان در اين زمينه کرد؟ به نظر می رسد در اين جا وظيفه فعالان مدنی و سياسی، فعالان عرصه جامعه مدنی، تمامی شخصيت های سياسی و فرهنگی و هنری ، تمامی احزاب و سازمان های سياسی و اجتماعی داخل و خارج کشور و خلاصه تک تک شهروندان ايرانی ساکن داخل و خارج کشور آن است که به يک بسيج گسترده برای حفظ شيرازه ی حيات اجتماعی و مدنی در ايران بپردازند. در واقع بايد خطير بودن اوضاع را درک کنيم. بياييم يک بار ديگر به وضعيت عراق چه در زمان صدام حسين چه بعد از سقوط صدام حسين نظاره کنيم. تلفات صد ها هزار نفره مردم عراق در اثر تحريم ها، تخريب تمامی زيرساخت های مهم اقتصادی اين کشور و خلاصه از هم پاشيدگی شيرازه زندگی مدنی در عراق هنوز که هنوز است آشکارا جلوی چشمان ماست. قطعا اگر تحريم ها در قبال مردم ايران هم تشديد شود وضعيتی به مراتب وخيم تر برای جامعه ی ايران بايد در نظر گرفت.

واضعان تحريم و حاميان آن خصوصا حاميان فارسی زبان تحريم ها بايد اين نکته مهم را درک کنند که تحريم ها نه موجب تحت فشار قرار گرفتن حاکميت جمهوری اسلامی می شود نه حتی اندکی آنان را وادار به نرمش می کند. بلکه اتفاقن تجربه اين چند وقت نشان داده است که تحريم ها و فشار های بين المللی موجب تقويت جناح های تندرو تر در حاکميت جمهوری اسلامی شده است. از همين رو است که حتی در انتخابات اخير هم تندرو ترين کانديدا ها از تحريم ها به عنوان موهبت الهی که دشمن به آنان هديه داده بود تا گفتمان مقاومت شان را تقويت کنند، نام می بردند. تحريم ها اتفاقن دقيقا به نفع همان "برادران قاچاقچی" معروف است که در اين چند سال با استفاده از فضای نا شفاف پديد آمده توسط تحريم ها توانسته اند يک اقتصاد مافيايی را سازمان بدهند و با قاچاق کالا و ارز ميليارد ها تومان ثروت باد آورده در چند سال اخير را به جيب بزنند. در حالی که اکثريت مردم ايران از تامين نياز های اوليه خوراکی و درمانی خود عاجزند شاهد رژه ی انواع اتومبيل های آخرين مدل غربی در خيابان های شمال تهران هستيم. اين تناقض بزرگی است که مدعيات تحريم کنندگان و خصوصا حاميان فارسی زبان اين تحريم ها با آن مواجه هستند. اين راز وارد شدن خودرو های لوکس است آقايان! همان اقتصاد نا شفافی که از دل تحريم های شما بيرون آمده است خودروی لوکس قاچاق می کند آن هم با دلار ارزان قيمت. همان برادران قاچاقچی معروف از قبال رنج و درد روز افزون مردم ايران هر روز فربه تر می شوند واين همه تنها به لطف تحريم های شماست.

به نظر می رسد در شرايطی که مردم ايران با انتخاب حسن روحانی به عنوان کانديدای ميانه رو که خواهان گفتگو و حل مسئله هسته ی از راه مذاکره است، تشديد تحريم ها دقيقا بزرگترين خدمت به تندروهايی است که از الان برای کله پا کردن دولت ميانه رو روحانی طرح و نقشه ريخته اند. مردم ايران با انتخاب روحانی نشان دادند که نه خواهان جنگ هستند و نه خواهان تقابل با ديگر کشور های جهان. مردم ايران که در صد سال آغاز کننده هيچ جنگی نبوده اند، به تمامی جهان پيام داده اند که می خواهند با مذاکره و آشتی مسئله حل شود نه جنگ و تحريم. اما متاسفانه در طرف مقابل دولت اشغالگر اسرائيل که دستکم به ۵ کشور جهان حمله نظامی مستقيم کرده است و اراضی بسياری را هنوز تحت اشغال خود دارد، و آمريکا به عنوان دارنده ی بزرگترين ارتش متجاوز جهان نه تنها در اين شرايط که دولت ميانه روی روحانی تازه آغاز به کار کرده است، دست از تهديد وتحريم ها نمی کشند، بلکه بر شدت آن می افزايند.

در اين شرايط به نظر می رسد تک تک شهروندان ايرانی بايد متحدانه در مقابل اين تحريم ها بايستند. مردم ايران اگر با حاکميت خود اختلافی هم داشته باشند در چارچوب های متعارف " دولت – ملت" که فعلا اصل پذيرفته شده ی جهانی است آن را حل خواهند کرد. قطعا اگر انتقادی به حاکميت کشور خودمان داريم امری است که به خود مردم و شهروندان ايرانی مربوط است نه هيچ دولت خارجی که بخواهد در آن دخالت کند. بر اين مبنا در اين شرايط به نظر می رسد حتی مخالفان جمهوری اسلامی هم بايد متحدانه در مقابل تحريم هايی که مردم ايران را نشانه گرفته است بايستند. ما بايد قدرت جامعه مدنی ايران و شهروندان ايرانی را به دولت های تحريم کننده نشان دهيم. به آنان نشان دهيم که ما مردم ايران نه خواهان جنگ هستيم نه خواهان تحريم. ما صلح و آشتی را برای تمامی مردمان جهان می خواهيم و متقابلا انتظار داريم که با ما از در دوستی برخورد شود. از آن طرف با تقويت مبارزه متحدانه عليه تحريم ها هم جامعه مدنی خود را منسجم کنيم و هم به همگرايی نيرو های سياسی موجود در ايران کمک کنيم و در نهايت به دولت ميانه رو حسن روحانی اين فرصت را بدهيم که به بخش های سر سخت تر حاکميت نشان دهد که ميليون ها ايرانی خواهان صلح و آشتی با جهان و گفتگوی عادلانه با جهان هستند.

سال های سال است که بار ها در مورد همگرايی وسيع نيرو های سياسی و مدنی در ايران انواع طرح ها داده شد است که معمولا هم نا کام مانده، اين تحريم ها از يک طرف تهديد بزرگی به نظر بيايند اما شايد فرصتی هم باشد برای همگرايی تمامی ايرانيان از نيرو های ميانه روی اصلاح طلب مذهبی تا ملی گرايان وطن دوست از ليبرال های ميانه رو تا سوسياليست های چپ گرا و خلاصه از تمامی گرايشات سياسی می توانند حول مبارزه متحدانه عليه تحريم ها با يکديگر جبهه وسيعی را تشکيل دهند که هم موجب تقويت جامعه مدنی شود، هم پيام جدی به دولت های غربی تحريم کننده باشد.