گفتوگو نباشد، یا خشونت جای آن میآید یا فریبکاری، مصطفی ملکیانما فقط با گفتوگو میتوانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مسالهای از سه راه رفع میشود، یکی گفتوگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفتوگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را میگیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]
خواندنی ها و دیدنی ها
در همين زمينه
8 شهریور» جلوگیری از برگزاری مراسم خاوران21 مرداد» آقای روحانی صدای ما را بشنويد! منصوره بهکيش (امضا کنيد) 4 خرداد» درگذشت مادر معينی، از مادران پايدار و زندهداران خاوران 11 اسفند» آخرین کاج های خاوران را نیز شکستند! منصوره بهکیش 4 آذر» گزارش ديدار کميته خاوران در نروژ با احمد شهيد
بخوانید!
9 بهمن » جزییات بیشتری از جلسه شورایعالی امنیت ملی برای بررسی دلایل درگذشت آیتالله هاشمی
9 بهمن » چه کسی دستور پلمپ دفاتر مشاوران آیتالله هاشمی رفسنجانی را صادر کرد؟
پرخواننده ترین ها
» دلیل کینه جویی های رهبری نسبت به خاتمی چیست؟
» 'دارندگان گرین کارت هم مشمول ممنوعیت سفر به آمریکا میشوند' » فرهادی بزودی تصمیماش را برای حضور در مراسم اسکار اعلام میکند » گیتار و آواز گلشیفته فراهانی همراه با رقص بهروز وثوقی » چگونگی انفجار ساختمان پلاسکو را بهتر بشناسیم » گزارشهایی از "دیپورت" مسافران ایرانی در فرودگاههای آمریکا پس از دستور ترامپ » مشاور رفسنجانی: عکس هاشمی را دستکاری کردهاند » تصویری: مانکن های پلاسکو! » تصویری: سرمای 35 درجه زیر صفر در مسکو! عفو بینالملل: ایران تلاش میکند اعدامهای ۶۷ را از حافظهها پاک کندسازمان عفو بینالملل در بیست و پنجمین سالگرد کشتار دستهجمعی زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران از مقامات جمهوری اسلامی خواسته است که با محاکمه عاملان این واقعه، فارغ از مقام و موقعیت آنها، عدالت را اجرا کند. در گزارش این نهاد حقوق بشر که روز پنجشنبه، ۷ شهریور، منتشر شد با انتقاد از عدم پاسخگویی مقامات ایران درباره کشتار دستهجمعی زندانیان سیاسی و عقیدتی سال ۱۳۶۷ آمده است که جمهوری اسلامی «پس از ۲۵ سال همچنان تلاش میکند این واقعه را از حافظهها پاک کند». این گزارش سپس به شرح این اعدامهای دستهجمعی میپردازد که تابستان ۱۳۶۷ رخ داد و چنان چه «آمار نهادهای مدافع حقوق بشر» میگوید در جریان آن «بین چهار هزار و ۵۰۰ تا پنج هزار نفر از مردان، زنان و کودکان در زندانهای ایران اعدام شدند». عفو بینالملل میگوید: «با توجه به این که تمامی این اعدامها به صورت مخفی انجام شدهاند هنوز هم به سختی میتوان رقم دقیق قربانیان را تعیین کرد. در حقیقت، به بسیاری از خانوادههای اعدامشدگان هیچگاه اعدام اعضای خانواده خبر داده نشد و حتی به آنها گفته نشد که عزیزان آنها در کجا دفن شدهاند.» این نهاد حقوق بشری سپس از سیاستهای حکومت ایران در رابطه با این واقعه انتقاد میکند و میگوید: «هیچگاه در مورد این کشتار گسترده تحقیقات صورت نگرفت، هیچ یک از مقامات مسئول و مجریان این قتل عام محاکمه نشدند و در واقع برخی از همان افراد اکنون در سطوح بالای حکومت ایران هستند.» اعدامهای دستهجمعی زندانیان سیاسی و عقیدتی ایران در آخرین سال رهبری آیتالله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی، و پس از پایان جنگ ۸ ساله ایران و عراق به وقوع پیوست. قربانیان این اعدامها بیشتر اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران و برخی گروههای مارکسیست بودند که قبل از آن در دادگاههای انقلاب تنها به زندان محکوم شده بودند. اما روایات متعددی وجود دارد که میگوید آیتالله خمینی فرمانی مبنی بر محاکمه مجدد آنها صادر کرد که در نهایت به اعدام بسیاری از این زندانیان انجامید. بیشتر این قربانیان در گورستان خاوران، واقع در شرق تهران، دفن شدند و از آن زمان خانوادههای آنان تلاش میکنند سالانه مراسم یادبودی در آنجا برگزار کنند که همواره واکنش شدید حکومت ایران را در پی داشته است، چنان چه عفو بینالملل میگوید: «هر سال ماموران حکومت به مراسم یادبودی که خانواده قربانیان در اولین جمعه شهریورماه در گورستان خاوران برگزار میکنند، حملهور میشوند و تعدادی از آنها را بازداشت میکنند.» Copyright: gooya.com 2016
|