نامه مصطفی تاج زاده به رییس جمهور: مخالفان تفاهم ژنو بی سواد نیستند، به دنبال تداوم فضای امنیتی هستند

نوروز ـ سیدمصطفی تاجزاده در نامه ای خطاب به رییس جمهور به بیان برخی نکات در خصوص سخنرانی اخیر وی در دانشگاه شهید بهشتی پرداخته و در حالی که با امید آفرین خواندن سخنان حسن روحانی این سخنان را نشانه ای بر پایبندی رییس جمهور برعهدش با مردم خوانده به کم سواد خواندن منتقدان توافق تاریخی ژنو از سوی وی انتقاد کرده است.

به گزارش نوروز، عضو ارشد سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و جبهه مشارکت در این نامه آورده است: «جامعه استبداد زده ما برای صید گوهر آزادی و حفظ آن نیازمند سعه صدر صاحب منصبان است و شما ثابت کرده اید که از شرح صدر لازم برخوردارید.»

در بخش دیگری از این نامه آمده است: «علت مخالفت گروه معدود و سازمان یافته مدّنظر جناب عالی با تفاهم ژنو نه کم سوادی است و نه حسادت، بلکه عقاید و منافعشان اقتضا می کند که بکوشند تا مانع دست یابی ایران و ۱+۵ به توافقی جامع شوند. چرا که می دانند اگر چنین شود دیگر قادر نخواهند بود به نام مقابله با تحریم ها و تهدیدها فضای امنیتی را تداوم بخشند، با حقوق و آزادی های اساسی شهروندان بجنگند و برای ویژه خواران نفتی و ارزی چتر حمایتی بوجود آورند و جمهوری اسلامی را به جمهوری نظامیان تبدیل کنند.»

متن کامل این نامه در پی می آید:

به نام خدا

جناب آقای دکتر روحانی

با سلام و احترام

سخنرانی امیدآفرین آن جناب در دانشگاه شهید بهشتی و تصریح بر این که «نیازمند محیطی امن در دانشگاه ها هستیم اما نیاز به محیط امنیتی نداریم… چرا در ژنتیک و شبیه سازی و انرژی های نو پیشرفت می کنیم و در علوم انسانی، حقوق، اقتصاد و علوم اجتماعی پیشرفت نمی کنیم… در شیمی، فیزیک و پزشکی خط قرمز ندارید و راحتید اما در علوم سیاسی که می آیید خط قرمز دارید… بگذارید یک محیط باز ایجاد شود… بعضی خود دانشگاه و استاد و دانشجو را مسئله می دانند و می خواهند آن مسئله را حل کنند… ازنظر این دولت دانشگاه راه حل است. پس باید منتقد باشد و اظهارنظر کند… ما به دنبال آشتی نمی خواهیم برویم؟» نشان داد برعهدی که با مردم بسته اید، هم چنان پای بندید. اگرچه بخش های خبری صدا و سیما مانند دفعات قبل، دعوت شما به آشتی ملی، دفاع از حقوق شهروندی و نقد و نفی فضای امنیتی را کاملا سانسور کرد. ظاهرا حضرات نسبت به این مقولات آلرژی دارند. به هر رو در میان مطالب مهم آن مراسم «کم سواد خواندن منتقدان توافق تاریخی ژنو» زیبنده نبود چرا که:

یکم – این ادبیات در شأن رئیس جمهور ملت با فرهنگ ایران و شخص شما نیست و رفتار و گفتار آقای احمدی نژاد را تداعی می کند که فهم مخالفان عقیده اش را کمتر از بزغاله می خواند. از جنابعالی انتظار می رود با احیای شعار «زنده باد مخالف من» آقای خاتمی و در عین پاسخ دادن به انتقادات هرگز هیچ منتقدی را، حتی اگر فرق NPT و MPT را نداند، به صفتی ناپسند متصف نکنید و خواهان تعقیب قضایی هیچ روزنامه ای نشوید، حتی اگر اقدام بزرگ دولت را در دست یابی به تفاهم ژنو «وطن فروشی» بنامد. جامعه استبداد زده ما برای صید گوهر آزادی و حفظ آن نیازمند سعه صدر صاحب منصبان است و شما ثابت کرده اید که از شرح صدر لازم برخوردارید.

دوم – علت مخالفت گروه معدود و سازمان یافته مدّنظر جناب عالی با تفاهم ژنو نه کم سوادی است و نه حسادت، بلکه عقاید و منافعشان اقتضا می کند که بکوشند تا مانع دست یابی ایران و۱+۵ به توافقی جامع شوند. چرا که می دانند اگر چنین شود دیگر قادر نخواهند بود به نام مقابله با تحریم ها و تهدیدها فضای امنیتی را تداوم بخشند، با حقوق و آزادی های اساسی شهروندان بجنگند و برای ویژه خواران نفتی و ارزی چتر حمایتی بوجود آورند و جمهوری اسلامی را به جمهوری نظامیان تبدیل کنند. مگر ندیدیم کیهان و وطن امروز تلاش دولت در پیگرد حقوقی سوء استفاده ۹ میلیارد تومانی را با این استدلال تخطئه کردند که چنین اقدامی موجب می شود جمهوری اسلامی دیگر نتواند تحریم ها را دور بزند و مگر رسانه میلی از مرد دو میلیارد یورویی حمایت نکرد تا آن جا که با اعتراض بعضی از اصول گراها مواجه شد. پس دلیل مخالفت ها را هرگز نباید به کم سوادی یا حسادت جنگ طلبان تقلیل داد.

سوم – کیست که نداند وقتی تحریم ها به نفت و بانک مرکزی می رسد به معنای آن است که بازی به دقیقه نود خود نزدیک می شود. از این رو و در چنین شرایطی اگر ایران و ۱+۵ به توافقی جامع دست نیابند باید خود را آماده یک رودررویی مخاطره آمیز کنند که به زیان هردو خواهد بود و هیچ کس قادر به پیش بینی پیامدهای ویران گر آن نیست. به سخن روشن طرفین به راهبرد برد – برد رضایت خواهند داد و در غیر این صورت در چنبره استراتژی باخت – باخت گرفتار خواهند شد. فرض بازی برد – باخت در این موضوع به مفهوم پیروزی یکی و شکست یا تسلیم دیگری توهمی بیش نیست. علت پشتیبانی اکثریت شهروندان امریکایی و ایرانی را از تفاهم ژنو باید در آگاهی آنان از این واقعیت دید. از این رو آرام نگاه داشتن فضا برای بحث آزاد و ترویج گفتگو در این زمینه نگاه مردم را به مذاکرات واقع بینانه تر و همه جانبه تر می کند و بر موافقتشان با تعامل و بازی برد – برد می افزاید. شرط چنین فضایی ندادن بهانه به مخالفان توافق جامع است.

چهارم – گسترش فضای نقد که از برنامه های دولت است، مستلزم تأمین امنیت موافقان و پاس داشت حرمت مخالفان است. در مقابل یک اقلیت افراطی می کوشد با حاشیه سازی، فضا را ناامن سازد تا موافقان نتوانند با آزادی و امنیت کامل نقطه نظرات خویش را به آگاهی هم میهنان خود برسانند. حقیقت آن است که در حال حاضر طرفداران توافق ژنو که مستظهر به پشتیبانی اکثریت قاطع جامعه هستند، هرگز از آزادی و امنیت پس از آن به اندازه اقلیت مخالف حتی بخش افراطی آن نیز بهره مند نیستند. مستحضرید که یک استاد دانشگاه که به خود جرأت داد تا در مورد غنی سازی اورانیوم سؤالی مطرح کند، سلب نظر از این که با طرح پرسش یا پاسخ او موافق باشیم یا مخالف، با انواع تضییقات مواجه شد. هیچ روزنامه ای نامه او را منتشر نکرد. یک سایت اینترنتی صرفا به جرم نشر نامه مزبور فیلتر شد. خود نویسنده نیز بر اساس شکایت دادستانی تهران با سرعتی غیرطبیعی احضار و پس از بازجویی با قید وثیقه آزاد شد. به نظر من هدف از این برخوردها ایجاد رعب و وحشت در حامیان راهبرد دولت است تا آنان جرأت نکنند در دفاع از توافق ژنو یا نقد مواضع مخالف آن به اظهار نظر بپردازند. جالب آن که در چنین شرایطی جبهه پایداری درباره یک کلمه رئیس جمهور معرکه گرفته و از نبود آزادی برای بیان مخالفت با تفاهم ژنو ناله سر داده است.

پنجم – جنگ طلبان ایرانی می کوشند با سوء استفاده از سخن جناب عالی از پاسخ گویی درباره فرصت سوزی های هشت ساله خویش طفره روند و هم سویی خود را با جنگ طلبان آمریکایی، اسرائیلی، ارتجاع عرب و نیز فرقه رجوی در به شکست کشاندن توافق ژنو پنهان سازند. آنان می دانند که توافق جامع و نهایی مستلزم تصویب پروتکل الحاقی در مجلس در ازای لغو کامل تحریم هاست. بنابراین برایشان کاملا میسر است که به موافقت نامه نهایی رأی ندهند. با این وجود حاضر نیستند این مسیر را طی کنند. چرا که در خود توان ایستادگی در برابر افکار عمومی و خواست اکثریت قاطع ایرانیان را نمی بینند. به همین دلیل بر حجم تبلیغات سوء خود در این زمینه به خصوص در صدا و سیما افزوده اند. این جانب برای پرهیز از تطویل کلام به زودی درباره روش تخریبی «رسانه میلی» برای ناکام کردن دیپلماسی تعاملی دولت به طور جداگانه خواهم نوشت و نکاتی را به استحضار ملت شریف ایران خواهم رساند.

در خاتمه تأکید می کنم که دولت باید توجه و نیروی خود را بر مذاکرات متمرکز کند و بی اعتنا به این اقلیت که جرم بزرگشان نه کم سوادی بلکه تلاش برای ایجاد جنگی جدید است، مسیر خود را با قوت ادامه دهد.

مزید توفیقات جنابعالی را از درگاه خداوند بزرگ خواستارم.

سید مصطفی تاجزاده

انفرادی اوین – ۱۲ بهمن ۱۳۹۲