اثرات وحى دى.ان.اِ يى بر زندگى آدمى! ف. م. سخن

گفتم مطلبى بنويسم در پاسخ به نوشته ى آقاى دكتر پيمان، و تك تك آيات وحى شده ى وحشت آفرين را پيش چشم شان بگذارم و از زاويه ى دى.ان.اِ يى به آن ها بپردازم، ديدم كار من هم، همان كارِ نظرى مى شود و شايد دقايقى از وقت عزيز آقايان را بگيرد. به قول سعدى در جريانى ديگر، دوستان عالم و عارف، چون آن منجم بى خبر از دنيا، چنان چشم به آسمان دوخته اند و چنان مبهوت عالم ستارگان اند كه خبر ندارند در خانه شان چه مى گذرد!

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

ف. م. سخن ـ خبرنامه گویا

مقاله ى مفصل جناب دكتر حبيب الله پيمان را با عنوان «خاستگاه وحى در شعور خودآگاه آدمى» مطالعه كردم. اين گونه مقالات را هميشه با علاقه مى خوانم بلكه بالاخره منطقى در عملكرد واقعى دين اسلام برايم آشكار شود و چيز جديدى بر دانسته هايم افزوده گردد.

اما اين روزها همان طور كه مى بينيد، لشكر دين داران مسلمان، نه تنها در كشورهاى خودشان بلكه در جهان نيز مشغول تبه كارى اند. متاسفانه از اين لشكريان مسلمان، كمترين عمل مثبتى ديده نمى شود. هر چه هست، خون و خونريزى و جهل و وقاحت است كه گويى تا مغز استخوان اينان نفوذ كرده است. فرقى هم نمى كند از طايفه ى شيعه باشى يا سنى. در جنگ باشى يا صلح. با مسلمان طرف باشى يا غير مسلمان. خيلى سعى مى كنيم كه از به كار بردن كلمه ى «اسلام هراسى» خوددارى كنيم ولى چگونه مى شود اين كار را كرد وقتى كه هر چه از اسلام مى بينيم وحشت افكنى است و ايجاد ترس.

موقع مطالعه مطلب «وزين و متكى به علم» آقاى دكتر پيمان، ياد روزنامه اى افتادم كه چند روز پيش آن را خوانده بودم. عكسى در اين روزنامه منتشر شده بود كه تكان دهنده بود. ديدم امثال دكتر پيمان ها، با تمام احترامى كه براى شان قائلم، چنان در «عالم نظر» غرق شده اند، و چنان به دنبال يافتن دلايل «علمى» براى منطقى نشان دادن مسائلى مانند وحى اند، كه گويى از «عالم واقعيت» و «عالم عمل» كلا دور افتاده اند و نمى بينند كه دين اسلام چه بر سر مردم سرزمين هاى مسلمان و غير مسلمان مى آورد. فشرده ى سخن اين كه: فايده ى «نظر» مثبت چيست اگر «اثر» مثبت نداشته باشد؟

از داخل كشور بگوييم كه مى گويند بيش از نود و چند درصد از مردم، مسلمان شيعه اند و به وحى خداوند معتقد؟ فقط يك قلم، زنان كشور ما را ببينيد كه در اين كشور اسلامى، با مردم مسلمان، با حكومت مسلمان، وقتى پا به خيابان مى گذارند، چه بر سرشان مى آيد. كاش كار به نگاه هاى هيز و متلك هاى كثيف و ترورهاى كلامى ختم مى شد. بگذاريد با كلمات رايج بگويم هر چند شرم مى كنم ولى شايد آقايان اهل «نظر» فكرى هم براى «اثر» نظرهاى خودشان بكنند: از دستمالى كردن و انگشت رساندن و خود را مالاندن و اندام هاى جنسى زنان را فشار دادن كه در اين ملك و مملكت به امرى رايج تبديل شده آن قدر كه اصلا به فكر انديشمندانى چون دكتر پيمان نمى رسد كه در باره ى ريشه آن ها سخن بگويند، تا...!

به قول سعدى در جريانى ديگر، دوستان عالم و عارف، چون آن منجم بى خبر از دنيا، چنان چشم به آسمان دوخته اند و چنان مبهوت عالم ستارگان اند كه خبر ندارند در خانه شان چه مى گذرد! و البته در مثل مناقشه نيست...

گفتم مطلبى بنويسم در پاسخ به نوشته ى آقاى دكتر، و تك تك آيات وحى شده ى وحشت آفرين را پيش چشم شان بگذارم و از زاويه ى دى.ان.اِ يى به آن ها بپردازم، ديدم كار من هم، همان كارِ نظرى مى شود و شايد دقايقى از وقت عزيز آقايان را بگيرد.

فكر كردم امروز كارى نا متعارف بكنم و به جاى اسلام «نظر» به اسلام «اثر» بپردازم. بيايم و با نشان دادن يك عكس، اثرات وحى را در مردان، هنگام برخورد با زنان نه مسلمان، كه يك دختر خارجى نشان دهم. مردان اسلامى يى كه گرسنگان جنسى اند كه چون به شكار دست پيدا كنند، آن را از شدت گرسنگى مى درند.

اين عكس دخترى است كه شب اول ژانويه، جوانان مسلمانى كه تازه به غرب پناه آورده اند، وسط خيابان، لباس زيرش را دريده اند.

براى مردم روى زمين آرزو مى كنيم كه حضرت بارى تعالى، مقدارى از آن دى.ان.اِ هاى متعالى، در بدن اين جوانان و مردان مسلمان به وجود آورد بلكه از دنياى حيوانيت اسلامى به دنياى انسانى بازگردند.