واکنش خبرگزاری فارس به حضور فيلم جعفر پناهی در جشنواره برلين

جشنواره برلين، پناهی، پرتوی و سؤال از مديريت سينمايی

خبرگزاری فارس: فيلم «پرده بسته» جعفر پناهی با حضور «کامبوزيا پرتوی» به عنوان همکار وی در جشنواره برلين به نمايش درآمد و اين در حالی بود که ۲۷ مدير سينمايی در برلين بودند و اين سؤالی جدی را درباره مديريت سينمايی مطرح می‌کند.

به گزارش خبرنگار فرهنگی فارس، پنجشنبه گذشته در حالی فيلم «پرده بسته» جعفر پناهی در جشنواره برلين به نمايش درآمد که رسانه‌های جهان تلاش کردند بار ديگر ضمن نمايش اين فيلم موج جديد تبليغ عليه ايران را کليد بزنند.

اين در حالی بود که ابتدای جشنواره فيلم برلين برند نويمان وزير فرهنگ دولت فدرال آلمان در پيامی سياسی، ضديت دولت آلمان را با جمهوری اسلامی نشان داد و از سياست‌های پشت پرده جشنواره فيلم برلين پرده برداشت و در زمان اکران فيلم پناهی در بيانيه‌ای عجيب از اينکه پناهی در برلين حاضر نشده از تماشاچيان خود عذرخواهی کرد.

اما نکته مهم در زمان اکران اين فيلم حضور «کامبوزيا پرتوی» نويسنده و کارگردان در برلين است؛ کسی که در ساخت اين فيلم و ارسال آن به اين جشنواره به پناهی کمک کرده است.

البته وی تنها به روی فرش قرمز پهن شده در برلين برای پناهی نيامد و در کنار او «مريم مقدم» بازيگر سال‌های دور سينمای ايران نيز که پس از سال‌ها اين بار برای پناهی ايفای نقش کرده در برلين حاضر شده است.

نکته مهم در اين بين اين سوال است که تا کجا مديريت سينمای ايران به هنرمندان شناسنامه‌دار سينمای ايران اجازه می‌دهد تا در فيلم‌های ضدايرانی و زيرزمينی حضور داشته باشند.

حضور کامبوزيا پرتوی نخستين مورد از اين حضورها نيست کمی پيش خبر حضور «تورج اصلانی» فيلمبردار در ساخت فيلم ضدايرانی فصل کرگدن نيز تعجب بسياری را برانگيخت.

فردی که در اين فيلم که حتی دارای صحنه‌های غيراخلاقی است حضور پيدا کرده و چندی بعد در جشن منتقدان سينمای ايران جايزه فيلمبرداری را برای فيلم «بغض» دريافت می‌کند و می‌گويد: ... بين دوراهی گير کردم که در سينما بمانم يا نمانم، خوشحالم در جمع بزرگان يادی از من می‌شود اما از وضعيت موجود اصلا خوشحال نيستم چون سينما در کشور ما شغل نامحترمی شده است و همه سعی می‌کنند به آن بی‌احترامی کنند و من ديگر جانی برای کار کردن ندارم.

شايد بتوان جواب را هم در برلين يافت چرا که اين روزها ۲۷ مدير سينمايی از مديران سازمان سينمايی سوره تا بنياد فارابی در برلين هستند.

جواب اينجاست که وقتی يک سيستم دولتی «يک خانواده محترم» را می‌سازد و مسئولان هيچ اقدامی قاطعانه‌ای در برابر آن انجام نمی‌دهند و حتی مسئول سازمان سينمايی سوره پس از ديدن فيلم در کن به تهيه‌کننده آن سفارش ساخت فيلم می‌دهند ديگر چه انتظاری وجود دارد که ساخت فيلم‌های زيرزمينی و ضدايرانی در داخل و خارج و حضور هنرمندان شناسنامه‌دار سينمای ايران در آنها با برخورد قاطعانه مسئولان سينمايی واقع شود.

گو اينکه اين روزها جشنواره‌ای در کلرمون فرانسه در حال پخش ۱۸۰ فيلم زيرزمينی ايرانی است که کسی نمی‌داند که اين همه فيلم کجا و تحت نظارت چه کسی ساخته شده و البته مسئولان هم در اين باره پاسخگو نخواهند بود.