جامعه > محیط زیست - رضا کیانیان با اشاره به شعارهای محیط زیستی سیاستمداران در آستانه انتخابات گفت: آقایان اگر تنها برای قدرت دغدغه زیست محیطی ندارند بیایند و بگویند که برای محیط زیست چه برنامهای دارند و روزنامهها و رسانهها پیگر وعدههای آنان باشند.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، رضا کیانیان بازیگر سینما و فعال محیط زیست در اولین کنفرانس بین المللی تغییر اقلیم در رابطه با نحوه آغاز فعالیتهای محیط زیستی خود بیان کرد: سالیان سال است که دغدغه محیط زیست دارم و همیشه از شهر فرار میکنم و به طبیعت پناه میبرم. در این گشت و گذارها صحنههایی تخریب محیط زیست مرا به خود آورد و به طور جدی کار را برای حمایت از یوزپلنگ ایرانی آغاز کردم. بعد از آن برای دغدغه آب فعالیت کردم و بچههای ارومیه از من کمک خواستند تا صدای ارومیه را به سازمان ملل و همچنین بانک جهانی و تبعات و آثار تحریم بر روی محیط زیست ارومیه برسانم. من به دنبال آن بودم تا یک میلیون امضا جمع کنم اما تعداد آنها به یک میلیون و ۷۰۰ هزار مضا رسید.
او ادامه داد: وقتی کمپین صدای ارومیه به راه افتاد از همه طیفهای سیاسی با ما هم صدا شدند و این وحدت ملی دستاورد مهمی بود که تا قبل از این انفاق نیفتاده بود. وقتی امضاها به دست سازمان ملل رسید من دست به کار شدم تا برای صدای آب نیز کمپینی ایجاد کنم.
کیانیان با اشاره به فعالیتهایش در زمینه عکاسی و برگزاری نمایشگاه عکس از طبیعت گفت: یکی از نمایشگاههایی که در این اواخر برگزار کردم نمایشگاه عکسی با عنوان «دچار آبی بیکران» بود مجموعه تصاویری از رودخانه کارون داشت. من سعی کردم این رودخانه را با وجود زوالی که دارد به زیبایی به تصویر بکشم و از زیباییهای آن عکاسی کنم. چون وقتی فعالان محیط زیست از محیط زیست ایران حرف میزنند انگار که آخر زمان شده است.
او در پاسخ به این سوال که آیا محیط زیست ایران به مرحله آخر زمانی نرسیده است، گفت: پروفسور کردوانی طوری صحبت میکنند که امید را از بین می برد. اگر آخر زمان شده پس چرا باید حرف بزنیم؟ پس بهتر است برویم و بمیریم. جهان که پایان نمیپذیرید.
این بازیگر سینما با اشاره به مشکلات محیط زیستی در خوزستان گفت: درست که خوزستان در شرایط بحرانی به سر میبرد و تصاویر زندگی مردم در خوزستان شبیه به فیلمهای علمی تخیلی است، درست است که مردم نمیتوانند نفس بکشند و برق و آب ندارند و ما آب و برق را به کشورهای دیگر صادر میکنیم، درست است که تبعات جنگ بردوش خوزستانیها بوده و ما به آنها مدیونیم و برایشان کار نمیکنیم، اما ایجاد ناامیدی مشکلی را حل نمیکند. حتما راهی برای حل این مشکل وجود دارد.
کیانیان با اشاره به نقش دولتمردان در حل مشکلات محیط زیستی بیان کرد: یک نکته مهم این است که دولتمردان ما با اینکه زیاد از مردم حرف می زند و مردم را خرج میکنند ولی بیشتر مواقع آنها را فراموش میکنند. البته در زمان انتخابات دوباره به یاد مردم می افتند. با این حال به این موضوع معتقدم که اگر مردم در حفاظت از محیط زیست خود شراکت نکنند، دولت نمیتواند به تنهایی کاری انجام دهد.
او افزود: روزگاری محیط زیست در نگاه بسیاری سوسول بازی بود، اما حالا به یک ضرورت تبدیل شده است چرا که ما موج تبعات تخریب محیط زیست را به وضوح میبینم. آلودگی هوا را نفس میکشیم. ریزگردها نه تنها در خوزستان بلکه به تهران میآیند. کمبود آب را فریاد میزنیم. همه اینها باعث شده که دیگر دغدغه محیط زیست داشتن سوسول بازی نباشد بلکه آن را ضرروی بخوانیم.
کیانیان با اشاره به شعارهای محیط زیستی سیاستمداران در آستانه انتخابات گفت: باید به مسئولان بگوییم که محیط زیست را به عرصهای برای طناب کشی تبدیل نکنند. آقایان اگر تنها برای قدرت دغدغه محیط زیستی ندارند بیایند و بگویند که برای محیط زیست چه برنامهای دارند و روزنامهها و رسانهها پیگر وعدههای آنان باشند.
این بازیگر سینما با تاکید بر بیان اقدامات محیط زیستی دولت به زبان مردمی گفت: چند وقت پیش با عیسی کلانتری دبیر ستاد احیای دریاچه ارومیه صحبت میکردم و او نیم ساعت درباره اقدامات انجام شده برای احیای دریاچه توضیح داد و من نفهمیدم چون تمام توضیحات فنی و کارشناسی بود. چه کار باید کنیم که بحث مردمی شود؟ در پاسخ به این سوال باید بگویم که کار بسیار ساده است. اتاق فکر از اصحاب رسانه و هنرمندان تشکیل دهید. کسانی که مردم زبانشان را میفهمند.
او با انتقاد از منتقدان دولت گفت: کسانی که از دولت انتقاد میکنند که چرا کاری برای ورود خودروهای هیبریدی نکرده باید بگویم که امروز باید کلاه را به آسمان بیندازیم. خروج موتورهای کاربراتوری از چرخه تولید خودروها و موتورسیکلتها و اقداماتی که برای ورود خودروهای هیبریدی انجام داده از جمله این اقدامات است اما نقدی بر دولت وارد است که چرا این اقدامات را به زبان مردم نمیگوید تا آنها بدانند؟
کیانیان در واکنش به تشویق حضار گفت: شما یک جامعه علمی هستید نه یک جامعه احساساتی. ابزار احاساسات برای زمین فوتبال خوب است ولی ما اینجا نشتهایم که فکر کنیم. ما باید راه حل پیدا کنیم. عدهای در فضای مجازی ناسزا میگویند. فحش دادن که کار ندارد. رویه اکثر روزنامهها انتقامگیری شخصی است. ما سالها از این موضوع رنج کشیدهایم؛ کسی که تند حرف میزند آدم مسله حل کردن نیست، ولی باز هم برایش کف میزنیم. انتظار نداشته باشیم که دیگران مسئله را حل کنند. مسله این است که من چه میکنم؟
او گفت: اگر ما بتوانیم این فرهنگ را که همه کارها را از خود شروع کنیم در جامعه پایه گذاری کنیم مشکلات حل میشود. برخی میگویند ما آب کم مصرف کنیم که آب را صادر کنند، اکر دیگری جنایت میکند تو هم باید جنایت کنی؟ اگر من از خودم شروع کنم زبانم برای دیگران دراز است و میتوانم مچ دیگران را بگیرم. تا زمانی که این فرهنگ در جامعه حاکم نباشد هیچ اتفاقی برای محیط زیست ایران نخواهد افتاد.
کیانیان با اشاره به فعالیت محیط زیستی خود در فضای مجازی بیان کرد: ابتدا که صفحات اجتماعی را برای حمایت از محیط زیست راه اندازی کردم بیشتر، لایک مخاطبان را به همراه داشت. اما من میخواستم تعدادی پرسشگر تربیت کنم. جای خرسندی دارد که مخاطبان امروز پستهای مجازی من به جایی رسیدهاند که در نظرات با هم بحث میکنند.
او با اشاره به برنامههای خود در فضای مجازی برای حمایت از محیط زیست گفت: هشتگی با یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر پرسشگر برای به چالش کشیدن مسئولان در برنامه خود دارم. بعد سعی میکنم که تلفن و آدرس اینترنتی نمایندگان را برای مردم بگذارم تا آنها بتوانند مطالبات خود را نمایندگان برسانند. در همین دوره مجلس اتفاقاتی رخ داد که حاصل این تلاشهای است.
کیانیان در پاسخ به این سوال که آیا برای کارهایی در حوزه محیط زیست انجام داده تاکنون پولی نیز دریافت کرده است یا نه، گفت: برای حرکت محیط زیستی پولی نمیدهد. اما این فعالیت میتواند کار و سرمایه نیز ایجاد کند. چند وقت پیش با گروه افسران سایبری آشنا شدم. افراد بسیار فعالی هستند و با من همکاری کردند و سایت را راهاندازی کردند. این کار میتواند بخشی از جامعه را فعال کند به شرط اینکه با هم همصدا شویم.
او در رابطه با اظهارنظرهای غیر کارشناسانه سلبریتیهای درباره محیط زیست گفت: وقتی که حمایت از دریاچه ارومیه را آغاز کردم از طریق چند نفر از دوستان با دکتر مدنی آشنا شدم. کوچکترین مطلبی را که میخواهم بیان کنم بدون اجتهاد از او بازگو نمیکنم.