رادیو زمانه، خبرگزاری‌های ایران شامگاه دوشنبه هشتم آبان گزارش کردند که حسین فدایی جایگزین علی‌اکبر ناطق نوری در «دفتر بازرسی رهبر جمهوری اسلامی» شده است.
حسین فدائی دبیرکل سابق «جمعیت ایثارگران» است. او سابقه دو دوره نمایندگی مجلس را نیز دارد.
فدایی همچنین از اعضای سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در نخستین دوره فعالیت آن است که با بروز اختلاف درونی از سازمان کنار گذاشته شد.
عضو شورای هماهنگی نیروهای انقلاب و عضویت در سپاه پاسداران از دیگر سوابق رئیس دفتر بازرسی رهبر جمهوری اسلامی به شمار می‌آید.
ناطق نوری اردیبهشت امسال پس از ۲۸ سال از ریاست دفتر بازرسی رهبر جمهوری اسلامی ایران استعفاء داد. برخی از رسانههای ایران اما خبرهای تائید نشده‌ای مبنی بر برکناری او توسط علی خامنه‌ای منتشر کردند.
او چند روز پس از آنکه خبر استعفائیش عمومی شد، امکان «حرکت با دست باز در فضای سیاسی» را اصلی‌ترین علت کناره‌گیری از ریاست «دفتر بازرسی رهبر جمهوری اسلامی» اعلام کرد.
ناطق نوری به خبرگزاری «شفقنا» گفته بود که به دلیل داشتن گرایش سیاسی و تمایل به فعالیت سیاسی بیشتر از این سمت کناره‌گیری کرده است.
رئیس اسبق مجلس شورای اسلامی ایران همزمان با استعفاء از ریاست دفتر بازرسی رهبری، از هئیت امناء دانشگاه آزاد اسلامی نیز کنار رفت.
کناره‌گیری ناطق نوری از هئیت امنا دانشگاه آزاد پس از آن صورت گرفت که ریاست این دانشگاه به علی‌اکبر ولایتی مشاور امور بین‌المل علی خامنه‌ای واگذار شد.
با آغاز فعالیت ولایتی در دانشگاه آزاد اختلاف نظر اعضای هئیت امناء آن نیز شدت گرفت به گونه‌ای که حسن خمینی و تعدادی دیگر از اعضای همسو با او در جلسات هئیت امناء حضور نیافتند.
ناطق نوری پس از آنکه در تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ مورد حمله کلامی محمود احمدی‌نژاد قرار گرفت به اصلاح‌طلبان درون حکومت جمهوری اسلامی نزدیک‌تر شد. احمدی‌نژاد فرزندان ناطق‌نوری را به فساد مالی و زمین‌خواری متهم کرد.
او در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲ و ۱۳۹۶ به صورت رسمی و علنی از حسن روحانی حمایت کرد و به عنوان یکی از نامزدهای احتمالی اصلاح‌طلبان برای انتخابات مجلس شورای اسلامی مطرح شد.
خبرگزاری دولتی ایران، ایرنا، اردیبهشت امسال به نقل از یک منبع آگاه که نامش افشاء نشد، گزارش کرد: ناطق نوری پس از آنکه تصمیم گرفت در حمایت از حسن روحانی سخنرانی کند، از ریاست دفتر بازرسی رهبر جمهوری اسلامی استعفاء بدهد.
او در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۷۶ نامزد مورد حمایت جامعه روحانیت مبارز و دیگر گروه‌های موسوم به اصول‌گرایان و محافظه‌کاران مذهبی بود که با انتقادهای تند حامیان محمد خاتمی روبرو شد.
