اعتماد ـ داود هرمیداس باوند: عربستان به طرق مختلف تلاش کرده است با نفوذ و حضور ایران در منطقه رودررو شود. تا به امروز پادشاهی سعودی تلاش کرده است از طریق تطمیع و تهدید دولتهای عربی را که ایران با آنها ارتباط دارد، به قطع رابطه با ایران وادار کند. طی هفتههای گذشته استراتژی عربستان را در تلاش برای جذب و جلب نظر دولت عراق مشاهده کردیم؛ این تلاشها در مورد دولت لبنان هم صورت گرفته است. اما پادشاهی عربستان میداند که حزبالله به عنوان یک قدرت در لبنان، عامل نفوذ ایران در لبنان و یکی از پایههای استوار ماندن دولت سوریه است. در مورد حزبالله لبنان، اجماع قوی میان تلآویو، ریاض و واشنگتن وجود دارد. عربستان سعودی، قصد دارد بتواند با استفاده از یک بهانه کوچک یا حادثهای پیشبینی نشده، هجومی همهجانبه علیه حزبالله به هر طریق ممکن آغاز کند. هدف عربستان، استفاده از ارتش لبنان برای سرکوب و خلع سلاح حزبالله است.
ارتش لبنان به صورت سنتی، با کمکهای دولت امریکا و عربستان سعودی اداره میشود و از آنجا که این دو کشور بر مخالفت با حزبالله لبنان اشتراک نظر دارند، میتواند به ابزاری برای اعمال فشار به حزبالله بدل شود.
عربستان طی سه روز گذشته از هر بهانهای برای حمله لفظی به ایران استفاده کرده است. حتی پرتاب موشک از سوی یمن به خاک این کشور را نیز به ایران نسبت داده است. مساله مهمی که در این میان وجود دارد این است که با وجود تکذیب قطعی ارتباط این موضوع با ایران چه از سوی مقامات بلندپایه نظامی و سیاست خارجی، یکی از روزنامههای مهم پایتخت، به گونهای این خبر را پوشش داده است که نوبت شهر دیگری هم بعد از ریاض فراخواهد رسید. چنین گفتههایی بازی در زمین ادعا و اتهام عربستان سعودی است. وقتی رسانهای که نزدیک به حکومت ایران محسوب میشود، اظهارات تاییدآمیزی نسبت به چنین اقدامی منتشر میکند که بهشدت از سوی مقامات رسمی تکذیب شده است، اقدامی نابخردانه است.
وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران و فرماندهان ارشد نظامی چنین اتهامی را رد کرده است و چنین مسالهای را کاملا بیربط به ایران اعلام میکنند. انتشار چنین تیترهایی از سوی یک رسانه، از لحاظ خرد سیاسی کاملا تعجبآور است. وقتی که ائتلاف تحت رهبری عربستان سعودی ادعا میکند که هدف گرفتن ریاض نوعی آغاز مخاصمه است، این تلقی پیش میآید که گویی برخی آگاهانه در داخل کشور خواهان تایید ادعای آنها هستند. چنین رفتارهایی نگرانکننده است.
به گمان من مقامات جمهوری اسلامی در مساله لبنان باید تامل و صبر پیشه کنند. باید منتظر ماند تا موضع مجموع مقامات بلندپایه لبنان، از جمله رییسجمهور، میشل عون، رییس مجلس، نبیه بری و فرماندهان ارتش لبنان مشخص شود. به خصوص باید دید آیا این گمانهزنی که ممکن است بخشهایی از نظامیان لبنان به درخواست عربستان سعودی در شرف صحنهسازی علیه حزبالله و ایجاد درگیری هستند، درست است یا نه. در روزهای پیش رو متوجه خواهیم شد که سرنوشت سیاسی لبنان به چه سمتی پیش خواهد رفت و به ادعاها و اتهاماتی که از سوی سعدالحریری در بیانیه استعفایش مطرح شد، چه واکنشی نشان خواهند داد. در مورد ادعای عربستان در مورد حمله موشکی یمن هم، به اعتقاد من، باید مراقب چنین رفتارهای نابخردانهای در داخل بود. در شرایطی که مقامات بلندپایه کشور، یکصدا وجود چنین ارتباطی را نفی و تکذیب میکنند، اقداماتی اینچنینی مانند تیتر یکی از روزنامههای بانفوذ پایتخت، در راستای ادعاها و اتهامهای یک کشور خارجی بسیار عجیب و نگرانکننده است.