طاهر احمدزاده، فعال ملی - مذهبی و نخستین استاندار خراسان بعد از انقلاب بهمن ۵۷ ، در ۹۶ سالگی درگذشت. او پدر مسعود احمدزاده از رهبران و بنیانگذاران سازمان چریک‌های فدایی خلق بود.
رادیو زمانه - طاهر احمدزاده، فعال ملی - مذهبی در دوران پهلوی دوم و در دوران زمامداری جمهوری اسلامی بارها بازداشت شده و سال‌های زیادی از زندگی‌اش را پشت میله‌های زندان سپری کرده بود.
طاهر احمدزاده پدر مسعود و مجید احمدزاده، دو چریک فدایی خلق ایران است. مسعود که همکلاس امیر پرویز پویان بود با کتاب «ت‍ح‍ل‍ی‍ل‍ی از ش‍رای‍ط ج‍ام‍ع‍ه‌ای‍ران: م‍ب‍ارزه م‍س‍ل‍ح‍ان‍ه هم اس‍ت‍رات‍ژی هم ت‍اک‍ت‍ی‍ک» نقش مهمی در شکل‌بخشیدن به مبارزات چریکی نسلی از جوانان ایرانی در سال‌های پیش از انقلاب بهمن ۵۷ ایفا کرد. او بعد از عملیات سیاهکل دستگیر شد و پس از تحمل شکنجه‌های بسیار که در محافل بین‌المللی آن زمان هم بازتاب داشت، ۱۱ اسفند ۱۳۵۰ همراه با عده دیگری از چریک‌های فدایی خلق ایران، از جمله برادرش مجید به جوخه اعدام سپرده شد.
مجتبی پسر کوچک‌تر طاهر احمدزاده نیز در ۸ آبان ۱۳۶۰ در زندان اوین اعدام شد.
طاهر احمدزاده یکی از ۱۱۲۶ زندانی سیاسی بود که در آبان ۵۷ از زندان آزاد شدند. او آخرین بار در سال ۱۳۸۰ در سن هشتاد سالگی از زندان آزاد شد، اما در منزل زیر نظر ماموران امنیتی جمهوری اسلامی قرار داشت.
بعد از پیروزی انقلاب دولت موقت مهدی بازرگان او را به استانداری خراسان گماشت. او که از سال‌های دهه ۱۳۲۰ از همراهان محمد تقی شریعتی در «کانون نشر حقایق اسلامی» مشهد و از فعالان نهضت ملی شدن نفت و از هواداران نهضت مقاومت ملی بود، از روش آیت‌الله طالقانی پیروی می‌کرد و از طرفداران عدالت اجتماعی و از مخالفان انحصار سیاسی روحانیت شیعه بود. او در سخنانی که در مراسم بزرگداشت طالقانی ایراد کرد، به بنیانگذار جمهوری اسلامی هشدار داد که اجازه ندهد دستاوردهای انقلاب از بین برود:
«باید با صراحت اعلام کنم که انقلاب، به طور جدی در معرض خطر قرار گرفته. لذا ای امام، ای رهبر انقلاب، انقلاب در انقلاب را آغاز کن. ما حاضر نیستیم خون‌هایی که دادیم به وسیله عده‌ای انقلابی‌نما، عده‌ای بازیگر به بازی گرفته شود (...) ای مجاهد کبیر امروز در مزارت تکرار می‌کنیم. ما نیاز به یک انقلاب در انقلاب داریم. امام تنهاست. (...) همه گروه‌ها و سازمان‌ها به هر نحو و شکلی باید بتوانند با امام رابطه مستقیم برقرار کنند (...) اما نمی‌دانم چرا باید تنها و تنها از یک کانال و طریق با امام رهبر امت ارتباط برقرار شود.»
آیت‌الله خمینی هم در پاسخ گفته بود:
«کسانی که می‌گویند من تنها هستم اشتباه می‌کنند. این همه انسان‌های خدمتگزار و فداکار در ایران هستند و خدمتگزارند.»
عزت‌الله سحابی، یکی از اعضای شورای انقلاب در آن زمان گفته است:
«امام شدیدا با آقای طاهر احمدزاده مخالف بود که در آن زمان استاندار خراسان بود. حتی چند بار مطلع شدیم که آقای خمینی خواسته‌اند که ایشان استعفا بدهد یا برکنار شود ولی شورای انقلاب این امر را به تأخیر می‌انداخت. سرانجام آقا تهدید کرد که این مخالفت را علناً اعلام خواهد کرد و در آن زمان شورای انقلاب جانشینی برای آقای احمد زاده تعیین کرد.»
کاظم سامی (وزیر بهداشت) و رضا اصفهانی (معاون وزیر کشاورزی) نیز مانند طاهر احمدزاده به دلیل سیاست‌های عدالت‌خواهانه‌شان مورد غضب بنیانگذار جمهوری اسلامی قرار گرفته بودند.
طاهر احمدزاده آذر ۱۳۵۸ سرانجام مجبور شد از استانداری خراسان استعفا دهد. حسن غفوری‌فرد به جای او به استانداری خراسان منصوب شد.
خاطرات طاهر احمدزاده با عنوان «روایت دیگر »به قلم جلال قیامی میرحسینی از وزارت ارشاد اسلامی مجوز نشر نگرفت. این کتاب را نشر باران در سوئد منتشر خواهد کرد.
او که پس از انقلاب اسلامی به سمت استاندار خراسان انتخاب شده بود مدتی بعد به دلیل سیاست‌های چپ‌گرایانه و نیز سخنان تند و تیزش مورد حملات جناح راست قرار گرفت و در نهایت در آذرماه سال ۱۳۵۸ از این سمت استعفا داد. گفته شد که آیت‌الله خمینی از او خواسته تا استعفا دهد.
طاهر احمدزاده در انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی در سال ۱۳۵۸ از حوزه خراسان نامزد شد و مورد حمایت گروه‌های چپ مذهبی از جمله سازمان مجاهدین خلق و جاما قرار گرفت اما موفق به راهیابی به این مجلس نشد.
او پدر مسعود، مجید و مجتبی احمدزاده بود که دو پسر اول در سال ۱۳۵۰ و مجتبی در سال ۱۳۶۰ اعدام شدند. مسعود احمدزاده از بنیانگذاران سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران بود.
