شهرام رفیع زاده - ایران وایر
هفتم تیرماه 88 خبرگزاری های رسمی در ایران عکس هایی از حضور شماری از چهره های ارشد قضایی-امنیتی جناح حاکم را که مشغول قرائت فاتحه بر سنگ قبر آیت الله «محمد حسینی بهشتی» بودند، منتشر کردند. این در حالی بود که «علیرضا حسینی بهشتی»، یکی از فرزندان آیت الله بهشتی در سلول انفرادی بازداشتگاه «اوین»، تاوان آن را پس می داد که مشاور ارشد «میرحسین موسوی» در جریان انتخابات 22 خرداد همان سال و عضو کمیته پی گیری سرنوشت بازداشت شدگان و آسیب دیدگان پس از انتخابات بود.
تاثیر و نقش آیت الله بهشتی در کنار روح الله خمینی در بنیان گذاشتن و تثبیت جمهوری اسلامی در سال های نخست پس از انقلاب و نیز نقش او در مجلس خبرگان قانون اساسی و نیز بنیان گذاری آن چه اکنون «قوه قضاییه جمهوری اسلامی» خوانده می شود، چنان غیرقابل انکار است که حتی شاگردان سابق در تابستان پر تلاطم 88 نیز ترجیح دادند با وجود امضای حکم بازداشت و به زندان افکندن فرزندش، هم چنان عکس های یادگاری فاتحه خوانی برای استاد خویش را از خود دریغ نکنند.
بهشتی طی انفجار دفتر «حزب جمهوری اسلامی» در هفتم تیرماه 1360 در حالی کشته شد که ریيس ديوان عالی كشور و دبیرکل حزب جمهوری اسلامی بود. او در عین حال، از دوم تیر ماه همان سال در کنار «محمدعلی رجایی» و «اکبر هاشمی رفسنجانی»، یکی از سه عضو «شورای موقت ریاست جمهوری» و همزمان نایب رییس مجلس خبرگان قانون اساسی بود.
علیرضا حسینی بهشتی و دیگر اعضای خانواده آیت الله بهشتی در سه دهه پس از انقلاب، از خانواده های «شهدا» به شمار می آمدند. او البته دانش آموخته دکترای فلسفه سیاسی است و تا سال 88 از جمله استادان گروه علوم سیاسی «دانشگاه تربیت مدرس» تهران بود.
علیرضاحسینی بهشتی از سال ها پیش نیز عضو «جمعیت توحید و تعاون» بوده است که اعضای آن همگی در شمار حلقه اصلی فکری و اجرایی میرحسین موسوی هستند. او در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال 88، مشاور ارشد میرحسین موسوی و مدیر مسوول روزنامه «کلمه سبز» به صاحب امتیازی میرحسین موسوی بود. از همین رو، پس از انتخابات نه تنها مورد حمله رسانه های جناح حاکم قرار گرفت بلکه دوبار بازداشت شد؛ ابتدا در 18 شهریور 88 به اتهام عضویت در هیات مشترک موسوی- کروبی برای پی گیری وضعیت بازداشت شدگان و آسیب دیدگان پس از انتخابات که چهار روز بعد، در روز 22 شهریور آزادش کردند و بار دیگر در هفتم دی ماه 88، فردای روزعاشورایی که در تهران معترضان به شدت سرکوب شدند.
بازداشت دوم علیرضا حسینی بهشتی تا 20 بهمن ماه 88 تداوم یافت. یک ماه قبل، یعنی روز 21 دی ماه 88 سایت خبری فراکسیون اقلیت مجلس شورای اسلامی به نام «پارلمان نیوز» نامه ای به امضای «جمعی از فرزندان شهدای هفتم تیر» را در دفاع از علیرضا حسینی بهشتی منتشر کرد.
آن ها در این نامه نوشته بودند: «نااهلان و نامحرمان که تشنگان قدرت نیز بودند، بر ما گوی سبقت بردند و انقلاب را مصادره به مطلوب نمودند و اینک می‌خواهند انتقام سال های دور از قدرت... را بگیرند.»
امضا کنندگان این نامه خطاب به علیرضا بهشتی گفته بودند:«ما همه با تو هستیم و تا آخر بر سر آرمانمان ایستاده ایم. اگر چه امروز تو را به بند کشیده اند تا صدای حق گویت را خاموش سازند اما این سنت الهی است که عاقبت حق بر باطل پیروز است.»
گروه «فرزندان شهدای هفتم تیر» در نامه خود خواهان آزادی علیرضا حسینی بهشتی شده و اعلام کرده بودند:«به همۀ علما، فضلا و دل سوزان انقلاب می گوییم که ما خواهان آزادی فرزند عزیز و نورچشم آیت الله بهشتی هستیم تا هرچه زودتر او را در جمع خود ببینیم.»
با این حال، او زمانی آزاد شد که اخباری از وقوع عارضه قلبی برای فرزند آیت الله بهشتی در بازداشتگاه امنیتی انتشار یافت. پس از آن نیز خبرهایی از ممنوع التدریس شدن علیرضا حسینی بهشتی انتشار یافت. «فرهاد دانشجو»، رییس وقت دانشگاه تربیت مدرس و برادر «کامران دانشجو» که رییس ستاد انتخابات وزارت کشور در جریان انتخابات 88 بود نیز طی مصاحبه با خبرنگاران، ممنوع التدریس شدن پسر آیت الله بهشتی، همراه و یار بنیان گذار انقلاب و نیز میرحسین موسوی را تایید کرد.
فرزندان آیت الله بهشتی از سال 88 تاکنون در موارد بسیار معدودی به اظهار نظر پرداخته اند و در عمل، بعد از حصر میرحسین موسوی تا کنون(سال 96)، از صحنه رسمی سیاست ایران کناره گرفته اند.
