موارد تعجب بر انگیز در داستان سقوط هواپیمای آسمان بسیار است. یکی از این موارد این است که «مسوولان»، از همان دقایق اولیه انتشار خبر سقوط هواپیمای تهران-یاسوج اظهار داشتند که تمام مسافران کشته شده اند و هیچ کس در این سانحه زنده نمانده است!
وقتی بقایای هواپیمای ساقط شده پیدا نشده، و حتی محل سقوط مشخص نیست، چگونه «مسوولان» با قاطعیت و بدون کوچکترین تردیدی می گویند که «تمام» سرنشینان هواپیما کشته شده اند و هیچکس زنده نمانده است؟!
نکته ی تعجب انگیز دیگر این است که حتی اشخاص محلی، هیچ نوع مشاهده ی مستقیمی از این سانحه نداشته اند و در نهایت به گفتن این حرف بسنده شده که صدای مهیبی به گوش رسیده است. ولی چه کسانی این صدای مهیب را شنیده اند مشخص نیست و معلوم نیست که اگر محل صدای مهیب مشخص است چرا نیروهای امداد به آن منطقه گسیل نشده اند بلکه در سه نقطه ی دور از هم به جست و جوی هواپیما می پردازند.
به کانال خبرنامه گویا در تلگرام بپیوندید
آیا شنیدن صدای مهیب دلیل مناسبی برای کشته شدن تمام سرنشینان یک هواپیماست؟!
با در نظر گرفتن این که سانحه در طول روز رخ داده، آیا کسی همراه با این صدای مهیب، انفجار یا دود برخاسته از هواپیمای ساقط شده را دیده است؟!
نکته قابل توجه اینجاست که طبق گزارش هواشناسی هوایی که در مطلب اولم آن را ارائه دادم، دید افقی بالای ۱۰ کیلومتر گزارش شده است!
آیا ممکن نیست که در بدترین وضعیت مفروض باز چند نفری زنده مانده باشند (و اگر بخت با آن ها یار باشد در اثر سرما و برودت در ساعات اخیر نمرده باشند؟)
صدای مهیب می تواند در اثر برخورد هواپیما با سطح زمین یا کوه تولید شده باشد. چرا احتمال داده نمی شود که بخشی از بدنه سالم مانده باشد و عده ای از مسافران زنده باشند؟!
تاکید قطعی «مسوولان» بر کشته شدن همه ی سرنشینان هواپیما از چه روست؟ آن ها چه اطلاعاتی از هواپیما دارند که چنین گمانه زنی قطعی یی کرده اند؟ و اگر اطلاعی در دست هست چرا برای مکان یابی هواپیما استفاده نمی شود؟
آیا تلفن های همراه ۶۶ سرنشین هواپیما همگی خاموش بوده و نمی توان از طریق این تلفن ها اقدام به مکان یابی کرد. گفته شده است که تلفن یکی از مسافران «به طور قطع» در ساعات بعد از سقوط روشن بوده است.
