بی بی سی - بزرگترین کنسرت گوگوش و شاید بزرگترین کنسرت ایرانی در خارج از ایران، شنبه شب (۱۲ مه) در فضای باز استادیوم مشهور "هالیوود باول" در شهر لس آنجلس برگزار شد.
تا چند خیابان آنطرف تر از این استادیوم، خیابانهای منتهی به آن، مملو از اتومبیلهای کسانی بود که برای تماشای کنسرت گوگوش آمده بودند. ترافیک آنقدر سنگین بود که حتی تا نیمههای کنسرت هنوز همه تماشاچیان نتوانسته بودند وارد شوند.
کنسرت مثلث خاطرهها بزرگداشت دوره خاصی از همکاری در دوران طلایی موسیقی روز ایران بود. ترکیب آهنگسازها و تنظیم کنندههای خوشذوق و ترانهسرایانی که دنیا را جور دیگری میدیدند و دختر جوان خوشصدایی که استعدادش تمامی نداشت و نه تنها در شکلهای مختلف بلکه با تواناییهای مختلف جلوه میکرد.
اما مثلث خاطرهها در این شب یک نفر را کم داشت، ٖاردلان سرفراز ترانهسرای آهنگهای این کنسرت که به آلمان مهاجرت کرده. گوگوش خود به بهترین وجه دلیل نبودش را گفت: "اردلان نتوانست امشب به این کنسرت بیاید چون دکترش دونالد ترامپ به او اجازه پرواز نداده بود."
به کانال خبرنامه گویا در تلگرام بپیوندید
اما این نبود جور دیگری جبران شد. به قول گوگوش این کنسرت مربع خاطره هاست! صدای ترانه "چهل سال خاطره" از صحنه بلند شد و ناگهان مارتیک به صحنه آمد. حضور مارتیک که نزدیک به چهل و دو سال پیش با گوگوش آهنگهای دو صدایی اجرا کرده برای همه غافلگیرکننده بود.
مارتیک مدتهاست که از دید رسانهها دور مانده و آخرین آلبومش را سه سال قبل منتشر کرد. اما در این کنسرت آهنگ پرمعنای "چهل سال خاطره" را با گوگوش دو صدایی اجرا کرد. مارتیک میگوید که وقتی ترانه "چهل سال خاطره، از مرغ سحر تا دو پنجره" را میخواند، منظورش کاملا روشن است: "از دید من دوران طلایی پاپ ایران یا اول و آخرش این دو آهنگ هستند و این ترانه با حضور خود گوگوش جان تازهای گرفت و به همین خاطر آهنگ "رفاقت" را به عنوان آهنگ دومم با گوگوش انتخاب کردم . این کنسرت و اصولا حال و هوایی که دوباره به من دمیده شد انگیزهای شده که شش آهنگ جدیدم را به بازار بدهم. من مدتها حوصله کنسرت و کار بیرون دادن نداشتم ولی امشب به من انگیزه تازهای دا
مارتیک یاد آوری میکند که سالن هالیوود باول، میزبان مشهورترین و ماندگارترین چهرههای موسیقی جهان بوده است: "گوگوش و ما به همراهش، اولین ایرانیهایی هستیم که صدایمان در این سالن به گوش همه آمریکا و دنیا میرسد. خواندن در اینجا واقعا افتخار بزرگی است."
تنها یک هفته پس از درگذشت ناصر چشمآذر در ایران، گوگوش با همراهی برادرش منوچهر، ترانه مشهور هجرت را در این کنسرت به یاد او اجرا کرد. ترانهای که درست پیش از وقوع انقلاب منتشر شد و گوگوش دو دهه بعد، در اولین کنسرتش آن را خواند.