ورزشگه آزادی با غیرت تو ای زن

سرمست شد از عطرت،تا کور شوَد دشمن

میهن که جسارت را در چهره ی تو می دید

لبریز شد از شادی وز همت هم میهن

تهمینه صفت بودی، فریاد خود افزودی:

" از حصر شبان بگذر،قانون ستم بَرکـَن"

زیبایی و همواره، یابی گذر چاره

خورشیدوشان جنگی با ظلمت اهریمن

شاعر به تو می نازد، چون شعر تورا سازد

پیراهن غم برکـَن، کـُن پرچم ایران، تن

آواز شهامت را چون سر بدهد نسرین

نرگسبه زبان آید گوید که سکون بشکن

در باغ پر از گلهات، بالیدن تو زیباست

آباد شود ایران با کوشش تو ای زن

ویدا فرهودی

١٣٩٧