خوشبختانه در طول زمان، دست «اصلاح طلبان حکومتی» برای عموم مردم بخصوص جوانان رو شده و این حاصل صبر و بردباری کسانی ست که از ابتدا به نقش این ها آگاه بودند ولی دندان بر جگر می گذاشتند تا جوانان خام، پخته شوند.
این اتفاق امروز افتاده است و اصلاح طلبان را سخت به دست و پا زدن انداخته است. جان کلام را برادر محمد خاتمی گفت که «اصلاح طلبان سوپاپ اطمینان نظام هستند».
در مرحله ای از تکامل تاریخ جمهوری اسلامی هستیم که در آن، دوران دودوزه بازی گذشته و موقع صراحت رسیده است.
یکی از تاکتیک های اصلاح طلبان، درست در میانه ی دعوای مردم با حاکمان اسلامی، پرتاب کردن بحث اسراییل و امریکا به میانه ی میدان است. فرقی هم نمی کند که این بحث چقدر به موضوع درگیری مردم با حکومت اسلامی مربوط باشد.
تصور من این نیست که انسان، افکار و گفتارش «خطی» است، و باید یک موضوع اجتماعی را خاتمه دهد و بعد، به موضوع دیگر بپردازد. ذهن انسان به طور «موازی» موضوعات را پروسس می کند و در باره ی آن ها نتیجه می گیرد. بنابراین ایرادی نیست در این که مثلا ما از ایران و اسراییل به طور همزمان سخن بگوییم.
اما حکایت اصلاح طلبان حکایت دیگری ست. پروسس موضوعات در ذهن آن ها «موازی» نیست بلکه موضوعات به قصد اخلال و خراب کردن پروسس مساله ی حکومت اسلامی مطرح می شود. این مطرح شدن، به موازات مساله ی ایران نیست بلکه به صورت تکه تکه و بریده بریده، در وسط پروسس موضوع حکومت اسلامی قرار داده می شود و قصدش ایجاد اختلال در این پروسس است. مانند پارازیتی که وسط برنامه های تلویزیونی می اندازند؛ مانند سوال بی جا و بی ربطی که در وسط سخنرانی از یک سخنران می پرسند.
در آخرین تلاش های تخریبی، مصطفی تاج زاده توییتی را منتشر کرده که در آن به انتقاد از تشکیل دولت یهود پرداخته است.
نویسنده ی گرامی، آقای شاهد علوی، این توییت را به این صورت تغییر داده که هر جا نام دولت یهود بوده، دولت اسلامی را گذاشته و نشان داده که اگر آن عیب است، این هم عیب است و این عیب طابق نعل بالنعل است.
تاج زاده و تاج زاده ها، بهتر است به جای دل سوزاندن برای فلسطین، برای مردم خودشان دل بسوزانند و این قدر پارازیت به وسط نتیجه گیری های ضد حکومت مردم نیندازند.
مساله ی ما، دولت یهود نیست. مساله ی ما حکومت اسلامی ست.
به کانال خبرنامه گویا در تلگرام بپیوندید
ما در شرایطی که خودمان وسط هزار مشکل ریز و درشت دست و پا می زنیم، باید به دنبال کارِ خودمان باشیم نه مسائل اسراییل. اگر حکومت اسلامی روزی جای خود را به یک حکومت مردمی بدهد، ما با همه ی حکومت های جهان از درِ دوستی در خواهیم آمد و منافع و مصالح ملی مان را به هر چیز دیگری ارجحیت خواهیم داد.
