مجتبی احمدی - شبکه بیان
بیبرقی و خاموشیهای پیدرپی زندگی و کسبوکار میلیونها ایرانی را تحت تاثیر خود قرار داده و به نارضایتیهای عمومی دامن زده است. شرکتهای توزیع برق در سراسر ایران هر روز تحت عنوان «مدیریت بار» و بدون اطلاع قبلی برق مشترکان خانگی و تجاری را قطع و خسارتهای گستردهای را به اقتصاد کشور وارد میکنند.
به گزارش «شبکه رسانهای بیان» آمارها نشان میدهند پیک مصرف برق در ایران از 34 هزار و 500 مگاوات در سال 1385 به بیش از 57 هزار مگاوات در تابستان 1397 رسیده است. این در حالی است که عدم سرمایهگذاری در زیرساختهای شبکه برقرسانی و بیتوجهی به تولید انرژیهای تجدیدپذیر موجب ناتوانی وزارت نیرو در تأمین برق موردنیاز بخشهای خانگی، تجاری و صنعتی شده است. وزارت نیرو به ضعف خود در تأمین برق موردنیاز مردم اذعان دارد؛ بهگونهای که همایون حائری، معاون وزیر نیرو در امور برق و انرژی ضمن تهدید مردم به دریافت هزینه بیشتر بابت مصرف بیرویه برق، به خبرگزاری حکومتی تسنیم میگوید: «در سه چهار سال آیندهخاموشیهای گسترده ایران را فرا خواهد گرفت.»
بلای خاموشیها به جان صنعت افتاد
خاموشیهای گاهوبیگاه در استانهای ایران، انتقادهای گستردهای را در پی داشته است. در این بین بخش صنعت که به دلیل رکود اقتصادی حال و روز خوشی ندارد، بلای قطعی برق نیز به مشکلاتش اضافه شده و خسارتهای سنگینی را متحمل شده است. حسین، مدیر یک چاپخانه در ایران ضمن انتقاد به خاموشیهای پیدرپی، به شبکه رسانهای بیان میگوید: «کار ما خیلی حساس است و اگر سفارشها به موقع به دست مشتری نرسد، دیگر به هیچ دردی نمیخورد. تقریباً هر روز سه یا چهار ساعت با قطعی برق مواجه هستیم و طی این مدت همه کارگرها بیکار هستند.»
بخش صنعت و تولید بیش از 30 درصد مصرف برق کشور را به خود اختصاص داده است و اگر وزارت نیرو در روزهای گرم پیش رو نتواند این میزان نیاز را تأمین کند، خسارتهای مالی این بخش افزایش خواهد یافت. بیبرقی تا همین حالا هم خسارتهای زیادی به تولیدکنندگان وارد کرده است. از جمله مرغداران که طی روزهای اخیر به دلیل خاموشیهای گسترده، دهها هزار قطعه از مرغهایشان تلف شده است. خبرگزاری مهر گزارش داده است که طی دو ساعت، 4 هزار قطعه مرغ در یکی از مرغداریهای گناباد تلف شده است. این خبرگزاری در ادامه مینویسد: مرغهای تلفشده مقابل شرکت برق گناباد تخلیه شد تا میزان خسارتهای مرغداران مشخص باشد.
بیبرقی، صنعتیترین استان ایران را هم به زانو در آورده است؛ اصفهانیها علاوه بر اینکه هر روز بین 2 تا 4 ساعت خاموشی را تحمل میکنند، در ساعتهای بیبرقی از آب آشامیدنی هم محروم هستند. فشار آب در استان اصفهان به شدت پائین است و به همین دلیل اغلب ساختمانها از پمپ آب استفاده میکنند؛ بنابراین قطع برق موجب از کار افتادن این پمپها و بیآبی شهروندان اصفهانی میشود. عمده نارضایتیهای اصفهانیها به دلیل عدم اطلاع قبلی از زمان خاموشیهاست. بنا بر گزارشها قرار است کارخانههای سنگبری در اعتراض به این مسئله طی روزهای آینده دست به اعتصاب بزنند. اصفهان دارای 6 هزار واحد سنگبری است و 50 درصد سنگ کشور را تولید میکنند.
برقی از انرژی اتمی به دست نیامد!
ضعف دولت در تأمین برق موردنیاز کشور در حالی است که طی 15 سال گذشته جمهوری اسلامی میلیاردها دلار در صنعت انرژی هستهای هزینه کرده است؛ اما بنا بر آمارهای رسمی سهم انرژی هستهای و دیگر انرژیهای تجدیدپذیر در تولید برق کشور فقط 2.7 درصد است. کارشناسان حوزه انرژی بر این باورند که اگر 10 درصد از هزینهای که برای نیروگاه اتمی بوشهر صرف شده است، به تأسیس نیروگاههای خورشیدی اختصاص پیدا میکرد، هماکنون نه تنها شاهد خاموشی نبودیم بلکه ظرفیت تولید برق بسیار بیشتر از نیاز کشور بود.
همزمان با خاموشیهای گسترده در سراسر کشور، موج انتقادها در شبکههای اجتماعی نیز افزایش یافته و بسیاری از کاربران این شبکهها به برنامه اتمی جمهوری اسلامی و هزینههای سرسامآور آن طعنه و کنایه زدهاند. یکی از کاربران در توئیتر نوشته است: «این همه از شکم مردم زدید و خرج برنامه اتمی کردید و در راهپیماییهای حکومتی شعار انرژی هستهای حق مسلم ماست سر دادید، پس چی شد؟ چرا با قطعی برق مردم رو عذاب میدید؟»
امروزه کشورهایی چون آلمان، برزیل، امارات متحده عربی و کانادا به جای تأسیس نیروگاههای اتمی یا توسعه آن، سرمایهگذاریهای عظیمی در زمینه انرژیهای تجدیدپذیر مانند نیروگاههای خورشیدی و بادی کردهاند و بخش قابلتوجهی از برق موردنیاز خود را از این راه به دست میآورند.
در ایران بخش برقابی 9 هزار مگاوات ظرفیت تولید دارد که البته امسال به دلیل کمآبی و خشکسالی فقط 4 هزار مگاوات از این ظرفیت قابلاستفاده است. بخش دیگر برق مصرفی در نیروگاههای حرارتی تولید میشود. رضا اردکانیان، وزیر نیرو گفته است که هماکنون با «کمبود 5 هزار مگاوات برق روبرو هستیم.» این در حالی است که گفته میشود ایران به کشورهای عراق، افغانستان، پاکستان و کویت برق صادر میکند. کارشناسان حوزه انرژی بارها به وزارت نیرو تأکید کردهاند که سالانه باید 5 درصد به تولید برق خود بی افزاید. این میزان برابر با 4 هزار مگاوات است؛ اما طی سالهای اخیر وزارت نیرو به طور میانگین فقط 2.3 درصد به تولید برق کشور اضافه کرده است.