حجت الاسلام والمسلمین مسیح مهاجری در سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: قانع نشدن نمایندگان مجلس شورای اسلامی از پاسخ‌های رئیس‌جمهور روحانی به سوال‌های آنها که همگی به مسائل اقتصادی کشور مربوط می‌شدند، این روزها همچنان در محافل مختلف مورد بحث و گفتگو است.
فارغ از نتیجه‌ای که افکار عمومی داخل کشور از این پرسش و پاسخ به دست آورده، نکته مهم، نوع پاسخگوئی رئیس‌جمهور روحانی است که عده‌ای را به تحسین و عده‌ای را به تعجب واداشته است. از روزی که هیات رئیسه مجلس طرح سوال از رئیس‌جمهور را اعلام وصول کرد عده‌ای معتقد بودند و به رئیس‌جمهور توصیه کردند باید از این فرصت استفاده کند و واقعیت‌های پشت پرده مشکلات اقتصادی را بگوید تا مشخص شود با وجود چنان وضعیتی دولت قادر نیست این مشکلات را برطرف کند. در مقابل، عده‌ای معتقد بوند و آنها نیز به رئیس‌جمهور توصیه کردند از گفتن این قبیل مسائل خودداری کند و به بیان مسائل روی پرده اکتفا نماید. ظاهراً هر دو طرف به رئیس‌جمهور وعده داده بودند اگر به توصیه آنها عمل کند به او کمک کنند، یکی اینگونه که اگر افشاگری کنی به تو رای می‌دهیم و دیگری به وی اطمینان داده بود که اگر حدود را رعایت کنی، خطری تو را تهدید نخواهد کرد و البته این رعایت کردن، مطابق با مصالح است.
در این میان، آنکه باید تصمیم می‌گرفت خود رئیس‌جمهور بود. او راه دوم را انتخاب کرد و وارد مسائل پشت پرده نشد. از تعبیرات بکار برده شده در پاسخ‌های رئیس‌جمهور مشخص شد که مطمئن بود با این روش می‌تواند از گردنه مجلس عبور کند و مهر تایید نمایندگان را پای این برگ از کارنامه خود داشته باشد، تصوری که در پایان جلسه معلوم شد درست نبوده و آقای رئیس‌جمهور باید در ارزیابی خود از مسائل تجدیدنظر کنند. شاید راه این تجدیدنظر از حلقه مشاوران رئیس‌جمهور می‌گذرد، نظری که بسیاری از ناظران حامی آقای روحانی برآنند.
هرچند همه چیز حکایت از ناراضی بودن رئیس‌جمهور از وضعیت پیش آمده دارد، ولی آقای روحانی می‌تواند با مشکلات اقتصادی موجود مقابله کند و بر آنچه پیش آمده و پیش آورده‌اند فائق آید. نه رئیس‌جمهور قابل سرزنش است که چرا اینگونه در مجلس سخن گفته و توصیه مصلحت گرا را پذیرفته است و نه نمایندگان مجلس را می‌توان سرزنش کرد که چرا از پاسخ‌های بسته‌بندی شده در چارچوب مصالح قانع نشدند. رئیس‌جمهور و نمایندگان مجلس از اختیارات خود استفاده کرده‌اند و قانون برای آنها وظایف و اختیاراتی مشخص کرده است که به استفاده از آنها مجازند. از حالا به بعد هم طبق قانون و البته با بهره گیری از تجربه‌ای که به دست آمده است آقای رئیس‌جمهور قطعاً موفق خواهد شد کشور را از مشکلات کنونی عبور بدهد و در پایان دور دوم ریاست جمهوری، زمام امور را درحالی که همه چیز بر روال عادی است به رئیس جمهور بعدی بسپارد.
تجربه‌ای که به آن اشاره کرده ایم، روشن شدن این واقعیت است که آقای رئیس‌جمهور باید برای مدیریت کشور به اختیارات قانونی خود متکی باشد و همانطور که فراتر از قانون حرکت نمی‌کند، به کوتاه آمدن از اختیارات قانونی نیز رضایت ندهد. کشور ایران دارای ظرفیت‌های زیادی است که در هر شرایطی می‌توان با استفاده از این ظرفیت‌ها جامعه را مدیریت کرد و رفاه و امنیت مردم را تامین نمود. قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی هم ظرفیت‌های فراوانی دارد که با استفاده صحیح از آنها می‌توان کشور را مدیریت کرد. رئیس‌جمهور که مدیریت اجرائی کشور را برعهده دارد، اگر به این نکته توجه نماید که عده‌ای به جای عمل به قانون درصدد سوءاستفاده از موقعیت‌ها هستند و برای تامین آینده سیاسی خود مرتکب سیاسی کاری می‌شوند و هرگز قابل اعتماد و اتکا نیستند، تلاش خواهد کرد از اختیارات قانونی خود کوتاه نیاید. استفاده صحیح از اختیارات قانونی به رئیس‌جمهور این امکان را می‌دهد که از ظرفیت‌های فراوان کشور برای حل مشکلات استفاده کند و بدون آنکه به فرصت طلبان مجال سوءاستفاده بدهد کارنامه درخشانی بر جای بگذارد.
سوگمندانه باید اعتراف کرد که در جامعه ما برخلاف راه و رسمی که نظام جمهوری اسلامی پیشنهاد کرده افرادی در مناصبی حضور دارند که منافع خود را بر مصالح کشور ترجیح می‌دهند و با توسل به ترفندهای غیراخلاقی، مردم فریبی می‌کنند. می‌دانیم که عده‌ای می‌دانند چه خبر است و خود را به بی‌خبری می‌زنند تا مردم فریبی کنند. کشور ما همیشه و حتی در همین دوران 40 ساله جمهوری اسلامی از عوام فریبی‌های این سیاست بازان رنج فراوان برده است. به آقای رئیس‌جمهور توصیه موکد می‌کنیم پرهیز کنند از کسانی که برای ماندن در کرسی‌هائی که در اختیار دارند به هر ترفندی متوسل می‌شوند و بگونه‌ای عمل می‌کنند که نشانی از ریاکاری خود بر جای نگذارند درست به پیروی از این بیت «قاآنی» که می‌گوید:
تا نشان سُم اسبت گم کنند
ترکمانا نعل را وارونه زن
