در هر صورت، حکومت مردمی همیشه می تواند یک جنگ دشوار را تجربه کند. اما نخبگان در جنگ سرمايه داری و امپرياليستی، نمی خواهند ثروت خود را از دست بدهند. آنها می گویند حتی اگر گیری با "کشور کوچکی" رخ دهد، طرف سوم ممکند است در صحنه ظاهر شود.

شما، آقای پوتین، بیانیه ای را مطرح کرده اید، که در آن وضعیت نرم کننده برای اسرائیل تشریح شده است. این امر حقیقت کشته 15 تن از نظامیان، نابودی هواپیمای دارای تکنولوژی پیشرفته و سیلی خوردن در برابر جهان را از بین نمی برد.

باور نکردنی است که چقدر روسیه حاضر است تا بدون جواب تحمل کند و از یک کشور میکروسکوپی و دست ساخته ایالات متحده آمریکا صبر کند! ارتش آمریكا چه می كرد اگر 15 تن نیروی نظامی آن جان باختند؟

هر طوری شده رهبری روسیه می تواند برای صبر و شکیبایی خطوط قرمز را مشخص کند، مشابه آنچه که خروشچف در رابطه با کندی داشت، و او را مجبور کرد موشک های خود را از ترکیه در ازای حذف موشک های شوروی از کوبا، بردارد: این رهبر نترسید سراسر خاک آمریکا را تحت خطر مستقیم و وحشتناک هسته ای قرار دهد. اخیرا نیز ما شاهد بودیم که کیم جونگ اون همه توان نظامی ایالات متحده را به باد مسخره گرفت، اگرچه ترامپ همچنین ادعا کرد که او "بزرگترین دکمه" را دارد، وی متوجه شد که حتی یک دکمه کوچک کره ای می تواند به آمریکا موشک پرتاب کند و منافع سرمایه داران آن کشور را محو و نابود سازد.

همانا به روسیه این امر بستگی دارد که برخورد به آن در جهان چگونه باشد: به عنوان یک متحد موقت و اجباری (برای اینکه بهتر یافت نشده است) یا دوست واقعی. در هر صورت ناظران مطرح می دانند که روسیه وسایل کافی برای پیشبرد منافع خود (اوکراین، گسترش ناتو، تحریم های تجاری) و منافع متحدینش دارد. روسیه فقط باید بخواهد.