اخیرا عکسی از علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ج.ا. منتشر شده که در آن نشستنِ «سکسی»اش را در دیدار با حامد کرزای نشان می دهد.
البته ما به دنبال بهانه جویی نیستیم و نمی خواهیم این لنگ و پاچه نشان دادن شمخانی را به موضوعاتی مثل تحقیر مردم و مسوولان افغانستانی ربط بدهیم.
اصولا مسوولان جمهوری اسلامی، هر کدام طرز نشستن خاصی دارند که احتمالا به «تفاوت های فرهنگی»شان ربط پیدا می کند.
ولی بیشتر از تفاوت فرهنگی، این که کی، در مقابل کی نشسته است، نقش تعیین کننده و سرنوشت ساز دارد.
مثلا احمدی نژاد عادت دارد، مثل بچه مظلوم های خجالتی، نوک کفش هایش را به هم بچسباند.
یا ولایتی وقتی در مقابل خامنه ای می نشیند عادت دارد دو تا پایش را همچین جفت کند که به قول معروف «مو لای درز ش نرود».
یا پوتین [لابد می گویید این که از مسوولان جمهوری اسلامی نیست ولی من به شما می گویم هست و مسوول خیلی عالی رتبه ای هم هست!] وقتی در مقابل خامنه ای می نشیند، لنگ و پاچه را چنان از هم باز می کند و می گشاید که آدم یاد زنانِ بعضی از خانه های محترمه می افتد.
در اینجا هم احتمالا پر و پای شمخانی خواب رفته و خواسته یک استراحتکی به لنگ و پاچه ی مبارک بدهد.
فقط برای من یک سوال مطرح است که این مطلب کوتاه را به خاطر آن می نویسم. سوال من از این قرار است که اگر شمخانی در مقابل پوتین قرار می گرفت، باز هم همین طور می نشست یا این که صندلی یی میخ دار تر از صندلی حامد کرزای افغان پیدا نکرده و جایی مناسب تر از افغانستان برای سکسی نشستن نیافته است؟