مجتبی احمدی - شبکه بیاندامنه حملات اسرائیل علیه جمهوری اسلامی گسترش یافته و حالا جنگنده‌های اف 35 این کشور به دورترین نقاط عراق می‌روند و پایگاه‌های نظامی رژیم ایران را با بمب‌های هوشمند شخم می‌زنند.
به گزارش «شبکه رسانه‌ای بیان» طی یکی دو سال گذشته ارتش اسرائیل بارها اهداف و مواضع سپاه قدس پاسداران و نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی را در سوریه هدف حمله قرار داده است. هزینه این حمله‌ها برای جمهوری اسلامی بسیار بالا بوده ولی بااین‌حال، این رژیم تاکنون سکوت اختیار کرده و کوچک‌ترین صدای اعتراضی از آن شنیده نشده است.
حمله‌های اسرائیل به مواضع سپاه قدس و نیروهای وابسته به آن کمر جمهوری اسلامی را در سوریه خم کرده و به همین خاطر این رژیم طی یک سال گذشته به جای بازیابی موقعیت و توان خود در سوریه، تلاش کرده است خود را در عراق سازماندهی کند؛ اما به نظر می‌رسد اسرائیل به تغییر راهبرد رژیم ایران در منطقه پی برده و حمله‌های اخیر به پایگاه‌های آمرلی، البکر، اشرف و اردوگاهی در شمال بغداد نیز در راستای ایجاد اختلال در این راهبرد بوده است.
وبسایت اسرائیلی وای.نت نیز روز هفتم مرداد به نقل از یک افسر اسرائیلی در مصاحبه با ایندیپندنت عربی، بدون ذکر نام او، مدعی شد، کشورش از این پس به عراق نیز مانند سوریه حمله خواهد کرد «تا نگذارد دشمن سلاح‌های با کیفیت در نقاط راهبردی مستقر یا از این نقاط اقدام کند.»
تحلیلگران مسائل خاورمیانه بر این باورند که حمله‌های اسرائیل به پایگاه‌های رژیم ایران در عراق نمی‌تواند بدون هماهنگی با دولت این کشور باشد. آن‌ها می‌گویند همان‌گونه که اسرائیل برای حمله به مواضع رژیم ایران در سوریه، با دولت روسیه هماهنگ است، نتانیاهو حملات اخیر را نیز قبلاً به اطلاع دولت عادل عبدالمهدی رسانده است.
به نظر می‌رسد دولت عراق هم بدش نمی‌آید دست رژیم ایران از عراق کوتاه و پیوند شوم سپاه قدس با شبه‌نظامیان حشدالشعبی گسسته شود. در دوران پساداعش، شبه‌نظامیان تبدیل به یک چالش برای عراق شده‌اند و به باور مردم و دولتمردان این کشور، آن‌ها مانعی در مسیر صلح و ثبات عراق هستند. چندی پیش، عادل عبدالمهدی، نخست‌وزیر عراق طی فرمان 10 ماده‌ای خواستار انحلال حشدالشعبی و ادغام این گروه با ارتش شده بود.
بااین‌حال، چه حشدالشعبی منحل و دست سپاه قدس از عراق کوتاه شود یا نه، اسرائیل به حملات خود ادامه خواهد داد. شاید به ظاهر حمله‌های ارتش اسرائیل علیه مواضع رژیم ایران در منطقه مسئله‌ای عادی به نظر برسد؛ اما با توجه به اهداف جمهوری اسلامی در منطقه و رؤیای ایجاد «هلال شیعی»، این حمله‌ها بسیار راهبری و در بلندمدت تعیین‌کننده هستند.
نکته قابل‌تأمل این است که اسرائیل به صورت رسمی مسئولیت هیچ‌کدام از حمله‌ها به مواضع ایران در سوریه و عراق را به عهده نگرفته است. این شیوه دست اسرائیل را باز می‌گذارد تا در هر نقطه‌ای از خاورمیانه ضرب شصت خود را به رژیم ایران و نیروهای نیابتی آن نشان دهد.
افزایش دامنه و شدت حملات اسرائیل در حالی است که جمهوری اسلامی به دلیل تحریم‌های نفتی بخش قابل‌توجهی از توان مالی خود را از دست داده و دیگر مانند گذشته قادر به ریخت‌وپاش‌های آن‌چنانی در سوریه، عراق و لبنان نیست؛ بنابراین، در صورت ادامه‌دار بودن حمله‌های اسرائیل به مواضع جمهوری اسلامی در منطقه، احتمال عقب‌نشینی این رژیم وجود دارد.
