سایت تحلیلی نقطه - پروفسور والتر راسل مید مینویسد که سربازان آمریکایی که هفته پیش به منطقه اعزام شدند همانند سیم تلهای میمانند که با کوچکترین حرکتی عکس العمل نشان خواهد داد. این شرایط را در دوران جنگ سرد در برلین هم شاهد بودیم. این بدین معنیست که اکنون سربازان آمریکایی دم دست ایران هستند و با کوچکترین حمله به آنها، شرایط کاملا تغییر میكند.
تنشهای پیش از بروز درگیری نظامی بین ایران و آمریکا رو به افزایش است. سخنرانی امروز ترامپ در سازمان ملل، رنگ و بویی نه خیلی متفاوت اما تندی داشت. با اینحال همچنان ایران با توپ کمباد و زمین ناهموار و تیم بهم ریختهای بازی میکند و ترامپ میخواهد که برای ورود به یک جنگ، توپ در زمین ایران باشد. پروفسور والتر راسل مید نگاهی متفاوت به این شرایط دارد،
پروفسور والتر راسل مید که محقق ارشد در روابط بینالمللی است شرایط را اینگونه میبیند که با عبور ایران از یکسری خط قرمزهای موجود، آمریکا وارد جنگ خواهد شد. هرچند که همچنان ترامپ تاکید بر و تاکتیک فشارهای اقتصادی به ایران را ادامه میدهد و از جنگ بطور جدی دوری میکند، اما از دید مید، یکسری حداکثرها را برای رفتار ایران در نظر دارد.
در حال حاضر باور بطور رسمی بیان شدهی آمریکا، فرانسه، انگلستان و آلمان این است که ایران در پس حملههای هفتهی پیش به تاسیسات نفتی عربستان قرار داشته است. موضع دونالد ترامپ در قبال این حملات و خسارات آنها، در نظر بسیاری از کارشناسان این فکر را باز هم تقویت کرد که ترامپ قصد مداخلهی نظامی ندارد و از این امر دوری میجوید.
اما، پروفسور مید در مقالهاش منتشره در وال استریت ژورنال مینویسد که ایران از خط قرمزها عبور نکرده است. هیچ حملهای از سوی ایران بسوی ارتش و سربازان آمریکا تاکنون روی نداده است. او مینویسد ایران نه به کشتیهای آمریکایی، نه به آنچه که پرچم آمریکا بر آن سوار است و نه در زمین به جاهایی که آمریکا از آن محافظت میکند تاکنون ابدا حملهای نکرده است. هیچ حملهی تروریستی از سوی ایران متوجه آمریکایی ها نشده است. این در حالی است که ایران کاملا باید به محاسبهی جدیدی کمکهای مالیاش به بشار اسد، حزبالله و حوثیها بپردازد و به فکر کنترل فقر روز افزون در کشورش باشد. اگر نگاه به صادرات نفت روزانهی ایران بکنیم که از ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار بشکه به نیم میلیون بشکه رسیده است، دشواری شرایط مالی ایران را بهتر میفهمیم. ایران در ازای این فشار زیاد، چند کشتی را گرفته است و چند حمله را غیر مستقیم ترتیب داده است. از آنسو بدون حاصل، سعی کرده است از طریق اروپا این تحریمها را کاهش دهد.
مید ادامه میدهد که هر چه ایران بیشتر وارد این میدان شود که اقداماتی از این دست را صورت دهد، از سوی جهان منزویتر خواهد شد. زیرا جهان، آمدن ایران به پای میز مذاکرات را راه حل درست برای این اختلافات میداند. اکنون شکی باقی نیست که اگر ایران وارد مذاکرات نشود، دیر یا زود از خطوط قرمز عبور خواهد کرد. آنوقت همپیمانان آمریکا خواهان برخورد نظامی با ایران خواهند شد. ایران یا با برخورد نظامی روبرو میشود و یا به شرایط آمریکا احترام میگذارد و فعالیتهای هستهای و آشوب آفرینیهایش را قطع میکند.
مید میگوید که حملهی بعدی به تاسیسات عربستان سعودی را دیگر نمیتوان از چشم پوشاند و از آن گذشت. او اشاره میكند که اعزام نیروهای نظامی ایران بدستور ترامپ بسوی منطقه، ابدا یک امر ساده نیست. سربازانی که هفته پیش اعزام شدند همانند سیم تلهای میمانند که با کوچکترین حرکتی عکس العمل نشان خواهند داد. این شرایط را در دوران جنگ سرد در برلین هم شاهد بودیم. این بدین معنیست که اکنون سربازان آمریکایی دم دست ایران هستند و با کوچکترین حمله به آنها، شرایط کاملا تغییر میكند.
اکنون اگر این تحلیل را در کنار سخنان امروز دونالد ترامپ در سازمان ملل بگذاریم، تاکید فراوان ترامپ بر اینکه ما خواهان صلح هستیم و قدرت را در صلح میبینیم، در عمل اشاره به این دارد که ما توان برقراری صلح را نیز داریم؛ همیشه نیرویی که از انتخاب صلح در موضع قدرت بگوید، باید توان جنگ را نیز در خود حمل نماید. این قدرت همان عظمت و عزتی است که ترامپ به صراحت به آن اشاره کرد. تجاوز به این عزت آمریکاییها، همان خط قرمز ترامپ است.
تحلیل/نقطه
۲۴ سپتامبر ۲۰۱۹
https://www.wsj.com/articles/dont-rule-out-war-with-iran-11569279312
احساس ناامنی درمیان مردم تا چه اندازه واقعی است؟