گفت و گوی جناب دکتر نوری زاده با آقای مهندس شریعتمداری را شنیدم. جناب شریعتمداری، به تعدادی سوال مطرح شده و تعدادی نقد مورد قبول واقع شده اشاره کردند.
این که شیر و خورشید وسط لوگوی «شورای گذار» به زودی طلایی خواهد شد، خبر خوبی بود که ایشان دادند.
اما یک سری از پاسخ ها را ایشان به اسناد شورای گذار ارجاع دادند.
اولین و مهمترین مساله، مساله آموزش «به» زبان مادری بود.
ایشان در گفت و گو با جناب دکتر نوری زاده موضوع آموزش «به» زبان مادری را به بدفهمی منتقدان نسبت دادند و گفتند در سند های شورا موضوع به نحو دیگری مطرح شده است.
من در اینجا چیزی را شرح و توضیح نمی دهم و سوالی غیر از سوال هایی که مطرح شده نمی پرسم. فقط به چیزی که در سند آمده اشاره می کنم. این که در سند به صراحت نوشته شده:
«...رفع هرگونه تبعیض و به رسمیت شناختن حقوق سیاسی، اجتماعی و فرهنگی گروههای اتنیکی ایران. به رسمیت شناختن حق آموزش «به زبان مادری» در کنار زبان فارسی. سازماندهی نظام اداری کشور بر اساس اصل عدم تمرکز (سپردن حداکثر ممکن امور اداری و چگونگی مصرف بودجههای عمرانی به نهادها و مجالس منتخب محلی)...»
کلمات «حق آموزش به زبان مادری در کنار زبان فارسی» یعنی چه؟ مگر می توان در یک کشور واحد، در کنار زبان فارسی، آموزش «به» زبان مادری داشت؟ دقت کنید در اینجا صحبت از «آموزشِ زبان مادری» نیست بلکه صحبت از آموزش «به»زبان مادری ست.
دومین موضوع، موضوع دبیران و به عبارتی رهبران شورای گذار است. آیا شما سخنرانی «رفیق» ناهید بهمنی عضو کمیته ی مرکزی حزب جدایی طلب و مسلح کومله را در باره ی ملیت و اتنیک و فدرالیسم شنیدید؟ آیا سخنان او مورد تایید شماست؟ این که ایشان بیاید بگوید این حرف ها، نافی و ناقض تمامیت ارضی ایران نیست، دروغی ست بزرگ که بیشتر حالت بچه گول زنک دارد. اما با غمض عین بر این موضوع، آیا سخنان این خانم در آن جلسه، مورد قبول رهبری شورای گذار هست یا خیر.
و سوم این که، از قدیم گفته اند حرف باد هوا ست! هر چه خواستی بگو که صنار نمی ارزد! اصل، نه بر حرف که بر عمل است.
بعد از انتقادات من، که هیچوقت نسبت به هیچکسی نرم و خوشایند نبوده، ولی همواره به قلب مسائل و موضوعات نشانه رفته، عضوی از «مدیران» شما، و دبیری از دبیران شما، به نام «حمید آقایی» بدون این که روی سخن من با ایشان باشد یا من ایشان را از اعضای شورا بدانم یا اصولا چیزی از او پرسیده باشم این گونه پاسخگوی ما شد:
«البته در شان من و ديگر اعضاى شورا نيست كه پاسخ كامنت هاى شما را كه طنز نيست بلكه تخريب است بدهند...».
آیا شورا اینگونه پاسخ منتقدان گیرم تلخ زبان خود را خواهد داد و شان خود را بالاتر از شان منتقدان حتی نیش زن خواهد دانست؟
در مورد اتنیک بازی، آیا «شبح کردها»ی آقای عبدالله مهتدی، مدیر «امور ویژه» شورای شما، که در سال ۲۰۱۷ به آن اشاره کرده بود، از گردش بر فراز جهان باز ایستاده و اکنون که از «مدیران» شما شده آیا از جدایی طلبی رسمی و مسلحانه دست برداشته است؟
آیا مدیر دیگر شورا آقای «صدرالاشرافی» تاریخ ایران و کورش بزرگ را قبول کرده که وجود و واقعیت داشته اند که اکنون می خواهد ایران را از دست آخوندها نجات دهد و به مردم ایران وا سپارد؟
و مدیران دیگر...
فرمودید سوال کنیم تا جواب بشنویم، این هم تعدادی سوال، البته اگر بر خلاف نظر آقای «آقایی»، پاسخ دادن -و نه بازی دادن و دنبال نخود سیاه فرستادن- در شان شما باشد.
یک نکته هم که جواب اش بالاخره برای عده ای مشخص نشد این بود که آیا شما در ابتدای کنفرانس تان، «سرود ای ایران ای مرز پر گهر» را پخش کرده اید؟
آقای مهران براتی این موضوع را با قاطعیت در گفت و گو با جناب آقای جمشید چالنگی تایید فرمودند که این سرود که فعلا سرود ملی ما به شمار می آید در ابتدای جلسه پخش شده است.
لطف کنید این موضوع را با پخش ویدئوی آن قسمت، یعنی سرود ای ایران ای مرز پرگهر به تایید برسانید که این سوال مثل استخوان در گلوی کسی باقی نماند و به مسائل اصلی تر پرداخته شود.