شما در دروغ، همیشه از خود جلو می‌زنید

دروغ شما سرخ نمی‌شود؛ پلک نمی‌زند

دروغ شما ناب و بی‌همتاست

جهان، تشنه‌ی دروغ‌های شماست!

*

چماق ایمان‌‌تان بالای پُرسش‌ها می‌چرخد

تا‌ منطق سکوت کند؛ تا حق بترسد

جهان، تشنه‌ی چماق‌های شماست!

*

شکنجه‌های شما روی هر درنده‌ای را سفید می‌کند

شکنجه‌های شما حمایت از ددان و دیوان است

جهان، تشنه‌ی شکنجه‌های شماست

*

شلاق‌تان به درد می‌خورد؛ به زخم می‌خورد

و طرح هر فریادی را قرمز و کبود
بر پوست و استخوان می‌کشد

شلاق‌‌تان هنر می‌کند

جهان، تشنه‌ی تازیانه‌های شماست

*

شما زنده‌ها را در تابوت‌ها می‌خوابانید تا سخن نگویند

و مرده‌ها را از تابوت‌ها بیرون می‌آورید تا سخن گویند

جهان، تشنه‌ی شاهکارهای شماست

*

تجاوزهاتان دعا و عبادت است
و دست‌ِ آزتان به هرچه رسید، حلال ‌
جهان، تشنه‌ی دعا و حلال‌های شماست

*

آه، زرتشتِ نیکی و راستی!
سرود‌ه‌های مِهرگستر‌اَت را
بر این سرزمین قتل و غارت زده
یکبار دیگر بلند می‌خوانی؟

*

*