زمانی که ژنرال فرانکو برای اشغال مادرید چهار ستون علنی به سمت شهر فرستاد، اعلام کرد که ستون پنجمی هم در اختیار دارد که در داخل شهر و در کنار گروه مسلط بر شهر حضور دارند و از آن جا به نیروهای فرانکو کمک می کنند.
ج.ا. از بدو تاسیس خود، با هدف ضربه زدن به منافع «دشمنان» خود، اشخاص ظاهرالصلاحی را در کشورهای «دشمن» مستقر کرد تا موقع لزوم، به آن ها ضربه بزند.
البته ج.ا. توان فرستادن ستون نظامی و رویارویی با کشورهای غربی را نداشت لذا بیشترین سرمایه گذاری را بر روی افراد این ستون انجام داد که دو وظیفه ی تخریب فیزیکی در داخل کشور «دشمن» و تضعیف معنوی «دشمنان ایرانی» خود که ساکن در این کشورها بودند را بر عهده داشت.
برای سازمان دهی این افراد، مراکزی هم وجود داشت که پیش تر به شکلی فعال افراد این ستون را پشتیبانی و تقویت می کردند، که مسجد امام علی در هامبورگ یکی از مهم ترین آن ها بود. با پیچیده شدن جریانات و تمرکز سازمان های امنیتی غرب بر عملیات تخریبی حکومت اسلامی، کار این مراکز کم تر و غیر علنی تر شد.
ج.ا. در بخش تخریب اپوزیسیون ساکن در غرب، از افرادی که در زندان های جمهوری اسلامی، شناسایی کرده بود و آن ها را به رغم برخی مخالفت ها با جمهوری اسلامی، عناصر خودی و مفید برای تبلیغ و ترویج و تخریب زیرکانه به نفع خود تشخیص داده بود، به خارج روانه کرد، و عوامل دیگر مستقر در رسانه های بزرگ و مهم دولتی در این کشورها، اشخاص این ستون را به استخدام آن رسانه ها در آوردند که تقریبا دست اکثر آن ها امروزه برای مخالفان واقعی حکومت اسلامی رو شده است.
این ستون تا توانسته به شیوه های مختلف به ایرانیان مخالف حکومت ضربه زده و در این کار بسیار موفق بوده است.
نمونه ی یکی از مسوولان سابق بخش فارسی صدای امریکا که امروز برای کشته شدن قاسم سلیمانی سینه چاک می دهد یکی از این هاست.
با وجود هشدار اپوزیسیون حکومت اسلامی، مبنی بر وجود این ستون در تشکیلات رسانه ای کشورهای غربی، مسوولان این کشورها به هر دلیل نخواسته اند نسبت به آن ها واکنش نشان دهند و به آن ها اجازه ی تخریب اپوزیسیون واقعی را داده اند.
اگر قرار است جنگی صورت بگیرد، این کشورها برای منافع خودشان هم که شده باید افراد این ستون را در کشورها و داخل رسانه های خود متلاشی کنند.
تمام این ها در صورتی ست که قصدی برای آشتی با حکومت نکبت و وجه المصالحه قرار دادن ملت ایران با حکومت وجود نداشته نباشد و غرب بخواهد جدّا و به شکل تمام عیار با حکومت اسلامی به مبارزه بر خیزد.
