در آن طرف، مدیران باشگاه نیز خطاهایی فاحش مرتکب شدند. منچستر سیتی به درستی معتقد بود که خیلی سخت بتوان از اطلاعات فاش شده در فوتبال لیکس علیه ایشان استفاده کرد. این ایمیل‌های افشا شده از طریق قانونی اخذ نشده بودند. با این وجود اما بنای اتهامات یوفا علیه این باشگاه از مقاله منتشر شده در در اشپیگل نیامده بود. بلکه از اطلاعاتی که خود باشگاه ارائه کرده بود نشات می‌گرفت. کمیته بازرسی از همان آغاز می‌دانست مدارک کافی علیه ایشان را دارد.

محاسبه اشتباه دیگری که سرنوشت منچستر سیتی را رقم زد این بود که آنها فرض را بر این گذاشتند که یوفا در آماده کردن پرونده خویش علیه ایشان عجله کرده است چون ارسال این پرونده به کمیته داوری در آخرین مهلت ممکن قبل از زمان موعد صورت پذیرفت. اساس دفاعیه منچستر سیتی در دادگاه داوری درباره ورزش (Court of Arbitration for Sport) بر مبنای شکایت به آیین دادرسی بود. این رویکرد اشتباه بود. دلیل این که یوفا ارسال پرونده را تا آخرین لحظه به تاخیر انداخت این بود که می‌خواست مطمئن شود پرونده‌ای محکم و بدون نقص علیه این باشگاه آماده کرده است. هیچ خط‌خطی آخر وقتی در ماه مه سال گذشته اتفاق نیفتاد و فقط از نظر کارشناسی دوباره و چندباره بررسی شد تا مطمئن شوند تمام راه فرارهای حقوقی از آن بسته شده است. در نیون آنها سر از پا نمی‌شناختند که وکلای منچستر سیتی به آیین دادرسی گیر داده‌اند.

یوفا هیچ توهمی درباره شدت و وخامت این تعلیق ندارد. دادگاه کاملا از این آگاه بود که در حکم خویش نه به مصاف یک باشگاه بلکه به مصاف یک کشور می‌رود. منابع ابوظبی متحیر کننده است. شرکت‌های حقوقی و حسابداری مشغول در نیون نمی‌توانند انتظار پیدا کردن کاری در خلیج فارس را برای سال‌های آینده داشته باشند. به همین خاطر برای یوفا خیلی حیاتی بود که وارد دعوایی شود که برنده آن خواهد شد. شکست این پرونده نه تنها باعث ویران شدن قوانین مالی در راستای بازی جوانمردانه می‌شد بلکه قوای اخلاقی این سازمان را نیز نابود می‌کرد.

در ابوظبی باید با ضرب‌المثل «خط بر روی ماسه کشیدن» آشنا باشند، ولی به نظر می‌رسد که از درک آن، وقتی کسی در سوئیس آن را برایشان کشیده باشد، عاجز مانده‌اند. [ضرب‌المثل «خط به روی ماسه کشیدن» کنایه از وقتی است که اگر کاری را انجام دهید، دیگر راه برگشتی موجود نخواهد بود و چاره‌ای جز پذیرش عواقب آن ندارید.]

توجهات اکنون معطوف به لیگ برتر می‌شود. تمایل چندانی به اتخاذ اقدامی علیه منچسترسیتی در این لیگ وجود ندارد، ولی قوانین آشکار و مشخص است. هر باشگاهی که به یوفا دروغ بگوید، از طرف کمیته داخلی فوتبال کشور با تمهیدات انضباطی مواجه خواهد شد، و این تخلف شامل امور مالی در انگلستان نیز می‌شود. محتمل‌ترین عاقبت برای منچسترسیتی، کاهش امتیاز فعلی آنها در لیگ برتر است.

اما درد اصلی در محرومیت از جام قهرمانان است. منچسترسیتی به خاطر ترکیبی از غرور، گستاخی و تصمیمات نابخردانه، به اینجا رسیده است. باشگاهی که ساخته شد تا طی دهه آینده بر فوتبال انگلیسی چیره شود، حداقل ۵ سال عقب افتاد. آنها دوباره به دادگاه داوری درباره ورزش باز خواهند گشت، اما درخواست تجدیدنظر نابهنگام ایشان در سال گذشته، ممکن است بر تصمیم‌گیری درباره پرونده آنان در لوزان هم تاثیر گذارد. مرحله بعدی، دادگاه‌های سوئیس است. اما در داخل و خارج از ورزشگاه اتحاد، اوضاع ممکن است از این هم وخیم‌تر شود.