جناب پرزیدنت ترامپ!
البته بر من روشن است که نامه ی مرا نخواهید خواند. من مثل بعضی ها این قدر ابله و جو گرفته و خود شیفته نیستم که بنشینم خیالات کنم شما نامه ی مرا می خوانید و به آن واکنش نشان می دهید.
البته خیالاتی و هپروتی در جهان ما بسیار است و یک عده از این هپروتیان همین «جمعی از اساتید دانشگاه و فعالان سیاسی و مدنی ایرانی» هستند که برای شما نامه ی فدایت شوم نوشته اند تا شما مثلا به نام بیماران کورونایی و به کام حکومت نکبت اسلامی عمل کنید و با عرض معذرت، با عرض معذرت، مثل کدخدای ده پشتکوه سفلی خر شوید و با موش مرده بازی این ها تحریم های جمهوری اسلامی را بر دارید.
حتما دستگاه اطلاعات و امنیت امریکا به استحضار حضرت عالی رسانده است که اغلب امضا کنندگان این نامه ی معصومانه و مظلومانه، سربازان صادراتی جمهوری اسلامی به کشورهای غربی هستند که در تمام رسانه های موجود فارسی زبان، نفوذ کرده اند و در سر بزنگاه ها، نفرت شان از امریکا و علاقه شان به جمهوری نکبت اسلامی را نشان داده اند.
وقتی من نوعی این را بفهمم، بعید است تشکیلات اطلاعاتی شما این را نفهمد.
از خواص این موجودات، آب زیرِ کاه بودن، و خود را به وقت ضرورت به موش مردگی زدن است. امیدوارم دفتر شما، معادل های مناسبی برای این کلمات فارسی پیدا کند چون تا معنای این کلمات را دقیق و صحیح نفهمید، به عمق پدر سوختگی این ها پی نخواهید برد.
باری. پرزیدنت جان!
شما همین خط را که در پیش گرفته ای ادامه بده چون آقایان رده اصلی ج.ا. هیچ نیازی به شما نمی بینند و خیلی هم حال شان خوب است. این را من نمی گویم خودشان می گویند.
شما هم که اصولا موضوع دارو و درمان را در تحریم ها نگنجانده ای. این ها پول و دلار می خواهند تا گردن سید حسن تروریست را کلفت تر کنند و چون کفگیرشان به ته دیگ خورده، روی ویروس کورونا روضه ی ابا عبدالله می خوانند، شاید بتوانند از شما اشک و دلار بگیرند.
ضمنا شما اصلا به این یاوه گوها توجه نکن، و بگذار ما خودمان خدمت این کلاشان وقیح خواهیم رسید.
با احترامات فائقه
ف. م. سخن
