زیتون
رونمایی از «دستگاه ویروس یاب مستعان۱۱۰» از سوی «سردار سلامی» فرمانده سپاه پاسداران، و پوشش خبری آن از سوی رسانه ملی، بازتابهای فراوان و البته بیشتر طنزی را در شبکههای اجتماعی به دنبال داشت.
در کنار این واکنشهای طنز که گاه به تمسخر هم پهلو میزد، عدهای بطور جدی دچار حیرت و شگفتی از این همه شیرینعقلی فرمانده سپاه و صداوسیما شدند.
بخش عمدهای از آنها که از این بازی کودکانه دچار حیرت شدند، آنهایی هستند که طی ۲۰ سال گذشته از شنیدن خبر اکتشافات و موفقیتهای علمی ایران، خصوصا در حوزه نظامی دچار غرور دینی و ملی شده و با افتخار آن موفقیتها را تبلیغ میکردهاند.
خیلی از اینها در دسته ارزشیها و اصولگرایان افراطی طبقهبندی میشوند که «عقل» را تعطیل کرده و بیشترین اعتبار را برای «نقل» و روایت قائلند.
در تاریخ پر فراز و نشیب کلام شیعه البته؛ این تقابل عقل و نقل، مربوط به روایتهایی است که از زبان معصومین نقل میشود و غالب متکلمین شیعه معتقدند کلام معصوم بالاتر از عقل است.
و البته باز هم در تشخیص اینکه کدام کلام، کلام معصوم است و کدام نیست، این دسته، عقل خودشان را مرجع میدانند و به تشخیصهای عقلی دیگران و حتی اجماع عقلی که به درکی متمایز از تشخیص خودشان منجر شده باشد، وقعی نمینهند.
اما در دوره و خصوصا ۲۰ سال اخیر، عدهای شیفته نقل و روایت و داستانهایی پیدا شدهاند که تمام روایتها از یا در مورد «علی خامنهای» را دقیق و ناب میدانند. اگر حتی آن روایت و نقلها نه تنها با عقل، بلکه با نص کلام ائمه شیعه و از آن بالاتر کلام خدا متناقض باشد.
تعجب اینها از برنامه کودک مستعان ۱۱۰ البته قابل توجه است، چه اینکه هم فرمانده سپاه منصوب همین رهبری است و هم رئیس سازمان صداوسیما. این حیرت از این حیث قابل توجه است که بالاخره عدهای در میان اینان اندک توجهی به عقل نشان داده و برای نخستینباز از یک رسوایی ملی و رسانهای متحیر شدند.
اما تعجب آنجاست که سواد اعظم فعالین فضای مجازی غیر اصولگرا؛ اعم از برانداز و رفرمیست، این مورد را چنان برجسته کرده و در بوق رسوایی آن دمیدهاند که انگار این اتفاق برای بار نخست میافتد.
۱. فروردینماه سال ۹۰ فیلمی از «محمد سعیدی» امام جمعه قم منتشر شد که در آن وی برخلاف نص صریح کتب آسمانی، کلام شیعه و برخلاف عقل اعلام میکرد که علی خامنهای هنگام خروج از رحم مادر هوشمندانه «یاعلی» گفته و قابلهای که در به دنیاآوردن او کمک میکرده، در جواب گفته است: «علی یارت».
تمامی پاسبانان حریم دین و دینداری در مورد این بدعت رسوا و مضحک سکوت اختیار کردند. بعدا مشخص شد هاشمی رفسنجانی در این مورد به رهبری اعتراض کرده و رهبری در پاسخ گفت است مورد را از خواهرش استعلام، و خواهرش آنرا تایید کرده است.
توجه داشته باشیم که یک خواهر علی خامنهای همسر شیخ علی تهرانی است که در زمان جنگ از ایران به عراق پناهنده شد و به دنبال آن خواهر علی خامنهای نیز از ایران فرار کرد و به شوهرش پیوست.
تعدادی دیگر از فرزندان و نوادگان یکی دیگر از خواهران علی خامنهای هم از ایران متواری هستند که دائم در رسانههای خارج بر علیه دایی خود مصاحبه میکنند.
اینها البته چیزی را به لحاظ حقوقی ثابت نمیکند، اما از منظر تحلیلی اینکه خواهری چیزی فراتر از معجزه را پس از ۷۰ سال تازه تایید کرده و با وجود چنین داستانی اغلب اعضای این خانواده با این برادر خود، ـ یعنی رهبر فعلی ایران ـ مشکل دارند میتواند جدای از مباحث عقلانی و کلامی قابل ملاحظه باشد.
۲ . خبرگزاری نیمهرسمی فارس که متعلق به همین سپاه پاسدارانی است که فرمانده اخیرش از مستعان ۱۱۰ رونمایی کرده، فروردینماه ۹۲ با شخصی به گفتوگو نشست که مدعی اختراع ماشین زمان بود.
فارس فرد یادهشده را «سرپرست مرکز هدایت راهبردی مخترعان و مبتکران کشور و رکورددار اختراع» معرفی کرده بود.
به ادعای فرد یادشده، اختراع وی قادر به «پیشبینی تمام اطلاعات افراد برای ۵ تا ۸ سال آینده» بود. یعنی ادعایی که اصطلاحا مستعان ۱۱۰ در برابر آن باید لنگ بیاندازد.
فارس بدون کمترین شرم و آزرمی این ادعای عجیب و غریب را پوشش رسانهای داد و اندکی بعد با سرافکندگی و بدون هیچ توضیحی و طبق روال کاری این رسانه از خروجی خود حذف کرد.
فارغ از رسوایی برملاشده حاکمیت ایران در حوزه این دروغگوییها، یک نکته قبل تامل آنست که رسانه سپاه گفتوگویی با یک شیاد مدعی را منتشر میکند و چند روز بعد که متوجه شد بازیخورده و حیثیت رسانهایش زیر سئوال رفته، آنرا پاک میکند، اما هیچکس دنبال بررسی ادعا و شیادی طرف مقابل نمیرود، و شیاد به کلاهبرداری خود ادامه میدهد تا نوبت به مستعان ۱۱۰ برسد.
۳ . ادعای «دستگاه ویروسیاب مستعان۱۱۰» نخستین مورد از ادعاهای عجیب و غریب حاکمیت نیست (فهرستی از این ادعاهای رسوا را اینجا ببینید) آخرین آن نیز نخواهد بود. اما به نظر میرسد کرونا هزینه شیادی را بسیار افزایش داده و دیگر حنای حاکمیت فعلی ایران نه برای افکار جهانی، که برای مشتریان داخلی هم رنگی ندارد و خریداری نخواهد داشت.