البته رابطه ی میان چپ ایرانی با جنابان جمهوری اسلامی، رابطه ای ست عمیق و استراتژیک به گونه ای که فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی هم نتوانسته رشته های این رابطه را قطع کند.
اصل موضوع در این یک جمله خلاصه می شود:
جمهوری اسلامی شاید بد باشد ولی امپریالیسم امریکا قطعا بد اندر بد است!
بنا بر این هر جا که موضوع «بد تره» و «یقینا بد» به میان می آید، و «شاید بد و کمتر بد» خود را مثل نخود آش قاطی موضوع می کند، چپ هم که به طور اتوماتیک باید علیه بد اندر بد شعار بدهد، با جناب «شاید بد» هم پا و هم راه می شود!
این حکایتی است که ما از ابتدای انقلاب تا کنون شاهد آن بوده ایم و بعد از این هم خواهیم بود.
حمایت حزب توده و اکثریت از جمهوری اسلامی مبنای اش همین یک جمله بوده، و هر چند بعد از سرکوب این دو گروه، و نیست و نابود شدن شوروی، مقداری فحش و فضیحت نثار جمهوری اسلامی شد، اما هنوز هر جا سخن از امپریالیسم امریکا به میان می آید، در کنار هم قرار گرفتن چپ و ج.ا. اجتناب ناپذیر می شود.
موردِ قتل جرج فلوید، به دست پلیسی به نام «دِرِک شاوین» مجددا پای امپریالیسم جنایتکار امریکا را به جامعه ی چپ باز کرد و اکنون بعد از حوادث خلیج خوک ها و تهدید اتمی شوروی و بمب هیروشیما و ناکازاکی، «رفقا» کیس نژاد پرستی را دلیلی برای مبارزات آتشین خود علیه امپریالیسم امریکا مطرح کرده اند و چنان جانانه و آتشین به حمایت از مرحوم جرج فلوید برخاسته اند که خودِ بستگان فلوید آن طور به حمایت بر نخاسته اند.
کار به جایی رسید که یکی از دوستان اینترنتی، در حالی که ماسکی به چهره زده بود، گزارش می داد که در میان حمله کنندگان به مغازه ها و اموال مردم گیر کرده ولی همچنان به مبارزات ضد نژادپرستانه ی خود ادامه می دهد! :)
بله. مبارزه با امپریالیسم جنایتکار امریکا این دردسرها را هم دارد:
در امریکا زندگی کنی و از مواهب آزادی برخوردار باشی و در طول زندگی ات حتی یک مورد رفتار نژادپرستانه با خودت ندیده باشی، ولی پای اش که بیفتد، بخواهی سر به تن امریکا نباشد، آن هم به دلیل رفتار پنهان ولی سیستماتیک نژاد پرستانه علیه غیر امریکایی ها که البته رفتارشان با غیر امریکایی ها که ما باشیم تا اینجا بد هم نبوده و بلکه خوب هم بوده است!
همخط و همراه و همدست و همرای شدن با جمهوری اسلامی هم به طور مقطعی قطعا عیبی ندارد و به ما چه که جمهوری اسلامی می خواهد در کار امپریالیسم خونخوار نژاد پرست خلل وارد کند؟
سوالی که اکنون مطرح می شود این است که «ایرونی بازی» چپ، در کیس جرج فلوید هم بعله؟ ایرونی بازی یی که طبق آن ما مثل بنزین چند ثانیه ای گُر می گیریم بعد انگار نه انگار که اختر فروزانی در سیاه دوستی و افغان دوستی و همه جور انسان دوستی از ما ساطع شده است؟
کجا رفتند عزیزان چپ ایرونی که پستان به تنور جرج عزیز می چسباندند و چه شد ادامه و نتیجه مبارزات ضد نژاد پرستانه شان؟
نژاد پرستی تمام شد؟ اختلاف نژادی میان امریکایی با ایرونی تمام شد؟ یعنی حالا بریم سرِ کار و زندگی مون؟!...
واکنش‌ها به مرگ قاضی منصوری
