در حال حاضر جورجیا خیلی ایالت سرنوشت‌سازی نیست و فعلا به جمهوری‌خواه‌ها تمایل دارد اما ایالت جورجیا و آریزونا دو ایالتی هستند که دموکرات‌ها سعی دارند آنها را دوباره به‌خاطر گروه‌های اقلیت به سمت خود برگردانند. کارولینای شمالی هم فقط در سال ۲۰۰۸ به اوباما رای داد و در سال ۲۰۱۲ به میت رامنی و در سال ۲۰۱۶ به ترامپ رای داد. به همین دلیل این هم ایالت کلیدی‌ای نیست. برای جو بایدن و بیشتر برای آقای ترامپ ایالت فلوریدا مهم است و اگر فلوریدا را از آن خود نکند، برنده شدن او در انتخابات سخت است. زیرا این ایالت ۲۹ رای الکترال دارد. در مورد ایالت‌های دیگر یک اصطلاحی به نام دیوار آبی داریم و آقای ترامپ دیوار آبی را در سال ۲۰۱۶ شکاند. ایالت‌های شمالی آمریکا به خاطر کارگران یقه آبی در چند سال آخر به صورت سنتی به دموکرات‌ها رای می‌دادند. یعنی بعد از دوران ریگان این اتفاق افتاد. این گروه در سال ۲۰۱۶ به نفع ترامپ رای دادند.

ترامپ دیوار آبی دموکرات‌ها را قرمز کرد

این تحلیلگر مسائل انتخاباتی درباره‌ی ایالت‌های سرنوشت‌ساز آمریکا گفت: «ترامپ در سال ۲۰۱۶ در میشیگان، پنسیلوانیا و ویسکانسین توانست برنده شود اما ایالت پنسیلوانیا رقابتی بود اما دو ایالت میشینگان و ویسکانسین جزو ایالت دیوار آبی دموکرات حساب می‌شدند. ترامپ آنها را قرمز کرد و در ایالت مینه‌سوتا خانم کلینتون با یک و نیم درصد اختلاف برنده شد. در صورتی که پیش بینی می‌شد با بالای ده درصد اختلاف برنده شود. از سال ۲۰۱۶ اسمی از آن نمی‌شنیدید، کلینتون حتی یکبار هم ویسکانسین نرفت. فقط یکبار به میشینگان سفر کرد. چون تصور می‌کرد برنده است. اما این سه ایالت امسال رقابتی هستند، ترامپ روی آنها سرمایه‌گذاری کرده و رای‌های الکترال بالایی دارد. میشیگان ۱۶ رای الکترال دارد. مینه‌سوتا و ویسکانسین ده رای دارند. از طرف دیگر دمکرات‌ها برروی ایالت‌هایی که قبلا جمهوری خواه بودند، سرمایه‌گذاری کرده‌اند، مثل جورجیا، آریزونا و تگزاس. تگزاس و جورجیا از نظر من غیر ممکن است که به دموکرات‌ها رای بدهند. ولی آریزونا ممکن است. اگر بتوانند ایالت‌های دیوار آبی را نگه دارند و آرای فلوریدا هم به دست بیاورند. نتیجه‌ی انتخابات به نفع جو بایدن می‌شود. اینها ایالت‌های سرنوشت‌ساز هستند.

غفوری درباره‌ی تاثیر مسائل ایران در انتخابات آمریکا ادامه داد: یک تصور نادرست از بحران گروگان‌گیری سال ۱۹۸۰ وجود دارد که مثلا اگر گروگان‌ها زودتر آزاد می‌شدند، کارتر انتخابات را می‌برد. حتی در آن سال که سطح ابعاد تنش گسترده بود، پیروزی یا شکست کارتر ربطی به بحران گروگان‌گیری نداشت، دلایل دیگری داشت، الان هم همینطور است. بدیهی است الان هر کمپینی می‌خواهد پیام‌های تضعیف کننده‌ علیه رقیبش بدهد و کمپین خود را تقویت کند. اما اینکه ایران مسئله‌‌ی اصلی و تاثیرگذار باشد و براساس آن رای دهند، هیچگاه اینگونه نبوده و نخواهد بود. حداقل تا زمانی که سیاست خارجی صرفا مسئله‌ی کمپین‌ها باشد. هفت الی هشت درصد مردم براساس سیاست خارجی رای می‌دهند، بقیه مردم آمریکا هم سیاست داخلی برای آنها معیار است؛ مثل اقتصاد و تورم و الان هم کرونا.

رای ایرانی‌ها اهمیتی ندارد

او ادامه داد: ایرانی‌های ثبت نام کرده می‌توانند در انتخابات آمریکا رای دهند، رقم بالایی هم نیست. در انتخابات آمریکا یک اصطلاحی به نام رای دهندگان ثبت نام کرده داریم. حدودا ۷۰ هزار نفر کل ایرانی ثبت نام کرده داریم، البته ممکن است تعداد دقیقا همین نباشد. اکثر آنها در ایالت کالیفرنیا و عده‌ای هم درتگزاس و نیویورک و مریلند ساکن هستند. میان این ایالت‌ها فقط تگزاس کمی مهم است. هیچ‌کدام از این ایالت‌ها اهمیتی ندارند. معمولا در کالیفرنیا و نیویورک دموکرات‌ها برنده می‌شوند. پس رای ایرانی‌ها اهمیتی ندارند.

او درباره‌ی تاثیر اعتراضات اخیر در آمریکا گفت: تظاهرات اخیر هم می‌تواند طرفداران دموکرات‌ها را تهییج کند و به خاطر بی‌عدالتی به پای صندوق رای بیایند تا به این بی عدالتی خاتمه دهند اما از طرفی هر چقدر بیشتر و گسترده‌تر شود می‌تواند طرفداران رقیب هم تهییج کند که رای دهند اما بخشی از قشرهای طبقه متوسط و مستقل را خسته کند و بترساند. این مسئله در سال ۱۹۶۸، ۱۹۹۶ و ۱۹۸۸ اتفاق افتاد، یعنی بخشی از طبقه‌ی متوسط از این شلوغی‌ها ترسان و خسته می‌شود. تصور کنید یک مادری چند فرزند دارد، از اینکه فرزندانش در معرض آشوب باشند بدیهی است که می‌ترسد. وقتی ترامپ می‌گوید بنده نظم و قانون را ایجاد می‌کنم و دموکرات‌ها در مقابل برخی از خشونت‌ها به اندازه‌ی کافی واکنش نشان نمی‌دهند این آن مادر را می‌ترساند. اتفاقا روی این قشر ترامپ سرمایه گذاری کرده. زنان سفید پوست حومه شهر ممکن است رای آنها در سال‌های مختلف نوسان داشته باشد. در سال ۲۰۱۶ به ترامپ رای دادند و در انتخابان ۲۰۱۸ به دموکرات‌ها رای دادند و در سال ۲۰۲۰ ترامپ با شعار نظم و قانون آنها را به دست می‌آورد.

گفتگوی کتبی با هری آنتن، تحلیل گر سیاسی سی ان ان

مبارزات انتخاباتی در آمریکا به مرحله‌ای رسیده است که روزانه تعداد زیادی نظرسنجی در مورد آن انجام می‌شود. بسیار محتمل است که تحت تأثیر این نظرسنجی‌ها قرار بگیریم و مسئله مهم این است که بدانیم کدام را جدی بگیریم و به کدام بی‌توجه باشیم. در این راستا به سراغ هری آنتن کارشناس و تحلیلگر مسائل سیاسی سی ان ان که با ریزه کاری‌های نظرسنجی‌ها آشنا است رفتیم و سؤالات خود را در مورد نطرسنجی با او در میان گذاشتیم.

سی ان ان: این روزها نظرسنجی‌های بسیاری انجام می‌گیرد، آیا سه-چهار قاعده سرانگشتی وجود دارد که مردم در مواجهه با نتیجه‌ی یک نظرسنجی آن را در نظر بگیرند:

هری آنتن: در واقع سه قاعده وجود دارد، یک نظرسنجی را باید در متن دیگر نظرسنجی‌های انجام شده در همان رقابت بررسی کرد. اگر نتایج نسبت به دیگر نظرسنجی‌های انجام شده فاصله دارد، باید از خود پرسید آیا چیزی در رقابت تغییر کرده است؟ باید بدانید چه کسی نظرسنجی را انجام داده است و اگر نمی‌دانید (یعنی پیمایشگر را نمی‌شناسید) نتایج هیچ ارزشی ندارد. نظرسنجی‌ها صرفاً ابزاری هستند که به شما می‌گویند چه چیزی اکنون در حال پخت و پز است و به هیچ وجه پیش بینانه نیستند. حاشیه خطا در مورد هر کاندیدایی وجود دارد.

سی ان ان: سی ان ان میانگین نظرسنجی‌ها را منتشر کرده است چه نکته‌ای در آن نهفته است؟

هری آنتن: در یک بازه زمانی طولانی، نتایج میانگین‌ها دقیق‌ترند.

سی ان ان: تمام نظرسنجی‌ها در شرایط برابر به وجود نیامده اند و ما همه آنها را در میانگین گیری لحاظ نکرده‌ایم. چه نکته‌ای باید زنگ هشدار را در مورد یک نطر سنجی به صدا درآورد؟
هری آنتن: اگر پیمایشگر را نمی‌شناسید یا متد روش انجام نظرسنجی شفاف نیست، باید آژیرها به صدا درآید. نظرسنجی‌هایی که توسط گروه‌های نزدیک به کمپین یک نامزد انجام می‌شود وقتی به طور عمومی منتشر می‌شود معمولاً به سمت آن نامزد انحراف دارد. بنابراین همیشه دیگر نظرسنجی‌ها را نیز بررسی کنید.

سی ان ان: چه نشانه‌هایی را در یک نظرسنجی خوب جستجو کنیم؟

هری آنتن: شفافیت یکی از بزرگ‌ترین آن‌هاست. پیمایشگران خوب چیزی برای پنهان کردن ندارند. همچنین نظرسنجی‌هایی که تلفنی انجام می‌شوند و با معیارهای سن، تحصیل، جنسیت، نژاد و دین سنجیده می‌شود جزو بهترین‌هاست. یک قاعده مطمئن این است که نظرسنجی‌هایی که توسط سازمان‌های خبری اصلی پشتیبانی می‌شوند معتبرترند.

سی ان ان: من خط تلفن ثابت ندارم و به تلفنهای ناشناس روی موبایلم پاسخ نمی‌دهم. در این شرایط پیمایشگران چگونه به این افراد دسترسی پیدا می‌کنند؟

هری آنتن: پیمایشگران طیفی از شیوه‌ها را از مصاحبه زنده، نظرسنجی اینترنتی و یا نوشتاری به کار می‌برند. میزان پاسخ دهندگان همیشه کم است. اما پیمایشگران تلاش‌های مختلفی می‌کنند تا به پاسخ آنهایی که در دور اول حاضر به پاسخ گویی نشده‌اند پی ببرند.

سی ان ان: نظرسنجی‌های اخیر نشان دهنده پیش تازی بایدن در سطح ملی است. اما این رأی اکثریت نیست که برنده انتخابات را مشخص می‌کند. چرا باید به نظرسنجی‌های ملی توجه کرد؟

هری آنتن: به چند دلیل: اول اینکه ما به فهم خوبی از مسائلی که در ذهن رأی دهندگان است می‌رسیم. مثل ویروس کرونا.
دوم: به درک خوبی از اینکه گروه‌های رأی دهنده (مثلاً زیر سی ساله‌ها) می‌خواهند به که رأی دهند می‌رسیم.
سوم: نظرسنجی‌های ملی از نظرسنجی‌های ایالتی دقیق‌تر هستند چون برای مثال ما می‌دانیم اگر بر فرض بایدن ۸ درصد از ترامپ جلوتر باشد، احتمال اینکه نامزدی در سطح ملی ۸ درصد از رقیبش جلوتر باشد و رأی الکترال را ببازد تقریباً نزدیک صفر است.

سی ان ان: به نظر شما نکات کلیدی که نشان دهنده‌ی قوت یا ضعف یک کاندیداست کدام است؟

هری آنتن: من به مسائلی نگاه می‌کنم که رأی دهندگان با اهمیت می‌پندارند و سپس نگاه می‌کنم که آیا رأی دهندگان در آن موضوع به نامزد مورد نظر اعتماد می‌کنند؟

سی ان ان: چه کسی سرنوشت این انتخابات را تعیین می‌کند؟ رأی دهندگانی که هنوز مردد هستند یا شرکت کنندگان متعهد؟

هری آنتن: پاسخ ساده هر دو است. پاسخ تفصیلی رأی دهندگان بی‌تصمیم است. برای مثال در انتخابات ۲۰۱۶ هیلاری کلینتون محتملا به صورت شانه به شانه برنده می‌شد اگر سیاه پوستان همچون انتخابات ۲۰۱۲ در انتخابات شرکت می‌کردند. او ترامپ را له کرده بود اگر رأی دهندگان سفیدپوست بدون تحصیلات دانشگاهی که به اوباما رأی دادند را حفظ کرده بود.

سی ان ان: آیا ممکن است یک سیاستمدار با مقبولیت ۴۳ درصدی (ترامپ) انتخابات را ببرد؟ اگر بله چطور؟

هری آنتن: مطمئناً. چیزی که ترامپ نیاز دارد این است که رتبه‌ی بایدن سقوط کند. چیزی که در ۲۰۱۶ برای کلینتون اتفاق افتاد. حدود ۲۰ درصد آرای الکتورال به هیچ کدام از کاندیداها علاقه مند نبود و ترامپ به طور غیر منتظره‌ای با آن آرا برنده شد. البته در این دور رتبه بایدن از کلینتون در ۲۰۱۶ بهتر است.

سی ان ان: درجه مقبولیت ترامپ به طور چشمگیری ثابت است. آیا چیزی در نظرسنجی‌های اخیر تغییر کرده که باعث شگفتی شما شود؟

هری آنتن: در زیر پوسته‌ بعضی از تحرکات اتفاق افتاده است نسبت به ۲۰۱۶، ترامپ عملکرد ضعیف‌تری در مواجهه با فقرا و افراد مسن داشته است البته عملکرد او در مقابل سیاهان و لاتین تبارها بهتر شده.

سی ان ان: به یک باور غلط درباره نظرسنجی‌ها که دوست دارید الان اصلاح کنید، اشاره کنید.

هری آنتن: هیچ مدرکی وجود ندارد که طرفداران ترامپ کمتر در نظرسنجی‌ها شرکت می‌کنند. و هیچ مدرکی وجود ندارد که طرفداران ترامپ در پاسخ به سؤالات پیمایشگران دروغ می‌گویند.

سی ان ان: آیا سوالی باقی مانده که پرسیده نشده؟

هری آنتن: چه اتفاقی می افتد اگر مؤسسات نظرسنجی در ۲۰۲۰ درست گفته باشند و چه اتفاقی می افتد اگر اشتباه کرده باشند؟ پاسخ به سؤال نخست هیچ است. محتملا پاسخ به سؤال دوم بسیار بسیار جذاب‌تر است. رقابت بسیار تنگاتنگ است و می‌توانم پیش بینی کنم که یک خطا در نظرسنجی به ترامپ اجازه دهد که پیروز شود. پیامد آن اتفاق بسیار جالب خواهد بود.

ترجمه از: حسین حبیب‌نژاد