Sunday, Sep 13, 2020

صفحه نخست » جمهوری اسلامی: به زمانه باید تسلیت گفت

2E756F37-EB10-4827-822F-217293DD53CE.jpegمسیح مهاجری در سرمقاله امروز روزنامه جمهوری اسلامی با عنوان به زمانه باید تسلیت گفت، نوشت: به زمانه باید تسلیت گفت ‏به خاطر محروم شدنش از فقیه نواندیش، آزاداندیش، مردم‌اندیش و اخلاق‌اندیشی، چون آیت‌الله صانعی. ‏
دوران ما که دوران فقر اخلاق و مردمی‌اندیشیدن و آزاداندیشی و نواندیشی است، اگر فقیهی این چهار صفت را یکجا داشته باشد، ‏کیمیاست. ما دیروز با رحلت آیت‌الله حاج شیخ یوسف صانعی چنین کیمیائی را از دست دادیم. او مرجع تقلیدی بود که فقه اسلامی ‏را در تراز انسانی با حفظ معیار‌های فقاهت و کاملاً منطبق بر تعالیم قرآن کریم و مکتب اهل‌بیت علیهم‌السلام عرضه می‌کرد. ‏کسانی که مقلد او بودند، سینه‌چاک اسلام اهل‌بیت بودند و سوخته‌دلانی که بی‌توجهی به اقتضائات زمانه را حس می‌کردند که ‏درحال فاصله انداختن میان مردم و دین است. این فقیه اخلاقمدارِ ملتفت نسبت به نیاز‌های عصر و مردم و اقتضائات زمانه و البته ‏پای‌بند به احکام اسلام و تقوا، هدیه‌ای بود الهی که توانست آن فاصله را پر کند و کویر تشنه سوخته‌دلان را سیراب نماید. ‏


آیت‌الله صانعی که از نوجوانی در مکتب امام خمینی به تربیت نفس و علم آموختن اشتغال داشت و در فراز و نشیب‌های نهضت ‏روحانیت لحظه‌ای از همراهی کردن با رهبر انقلاب کوتاهی نکرد، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با حکم امام در مناصب مهم، ‏کمر همت برای خدمت به مردم بست و سپس در سنگر تدریس و تحقیق در حوزه علمیه قم پشتوانه‌ای شد سترگ برای غنا بخشیدن ‏به فقاهت. او در این سنگر که منزل آخرش بود، علاوه بر استنباطات نواندیشانه فقهی، مجتهدانی را در مکتب فقهی و اصولی خود ‏پرورش داد که امید‌های آینده حوزه هستند و فقاهت منطبق بر اقتضائات زمان و مکان را به سرانجامی زیبنده زمانه جدید خواهند ‏رساند. ‏


توجه به حقوق انسان، احیاء حقوق زنان، تبیین معیار‌های حکمرانی اسلامی و دفاع از محرومان، از برجسته‌ترین محور‌های ‏تلاش‌های علمی آیت‌الله صانعی بودند. این‌ها جوشش‌های علمی و فکری برخاسته از تعلیماتی بودند که این عالم مجاهد از مکتب ‏فقهی امام خمینی اندوخته بود، همان امامی که درباره او گفته است:‏ «من آقای صانعی را مثل یک فرزند بزرگ کرده‌ام. این آقای صانعی وقتی که سال‌های طولانی در مباحثاتی که ما داشتیم تشریف ‏می‌آوردند بالخصوص می‌آمدند با من صحبت می‌کردند و من حظ می‌بردم از معلومات ایشان». ‏


افسوس که از این استوانه فقاهت و آزاداندیشی که پشتوانه فقهی بزرگی برای نظام جمهوری اسلامی بود، به درستی استفاده نشد و ‏حتی مورد بی‌مهری نیز قرار گرفت. ما برای استمرار راهی که امام خمینی با تاسیس نظام جمهوری اسلامی در ایران گشود، به ‏نیرو‌های علمی و فکری به‌ویژه در سطح عالی حوزه و دانشگاه نیاز مبرم داریم. بهره‌مند بودن از وجود مرجعی با عالی‌ترین ‏ویژگی‌های مورد نیاز زمانه همچون آیت‌الله صانعی، از امتیازات بزرگ عصر حاضر بود که اگر قدرش شناخته می‌شد، برای ‏جلوگیری از انحرافات و ندانم‌کاری‌ها می‌توانست بسیار موثر باشد. متاسفانه از این قبیل قدرناشناسی‌ها زیاد داشته‌ایم که نتیجه ‏میدان‌دار بودن عناصر خودشیفته و محدودنگر است. آیا ضایعه‌ای همچون محروم شدن جامعه بشدت نیازمند ما به فق‌های نواندیش، ‏آزاداندیش، مردم‌اندیش و اخلاق‌اندیش از وجود آیت‌الله صانعی که از تمام این ویژگی‌ها برخوردار بود، ما را به خود خواهد آورد؟



Copyright© 1998 - 2024 Gooya.com - سردبیر خبرنامه: [email protected] تبلیغات: [email protected] Cookie Policy