گفتی که شاعرانهترین حرف ِ این زمان-
خوش آب وُ رنگ نیست.
گفتم:
شعری که عاشقانه نباشد، قشنگ نیست.
گفتی:
چگونه با دل خود آشتی کُنم؟
وقتی برای آینهام، غیر ِ سنگ نیست.
گفتم:
ترانهخوان ِ شب ِ بیستاره باش!
در پیشِ چشم ِغصهی پاییز ِ برگریز -
شعرِ بهاره باش!
*
*
*
*
*