شعر بخوان و غم بهل که خامشی شکسته شد

به همتِ قلم ببین بهارمان خجسته شد

زلالِ شبنمِ سحر، پیاله‌های آتشین

بداد دست عاشقان و بندها گسسته شد

شعار "مرده باد" را کلام از زبان بِراند

و زندگی به‌جای آن به روی لب نِشَسته شد

جوانه سبز نغمه‌ای به گوش تُردِ غنچه خواند

شنید چون طراوت‌اش درِ سکوت بسته شد

کجاوه‌ی شکوفه را نسیم برد کوبه کو

و خار از خلیدن‌اش گناهکار و خسته شد

ترانه دست مردمان گرفت و تا سرود بُرد

هزار گل به مژده‌اش ببین که دسته دسته شد

به دورکن فریب را و آه بی نصیب را

که سهم‌ انتظارمان شکوفه‌ای خجسته شد

ویدا فرهودی

نوروز ١٤٠٠