آقای علوی تبار می گوید «ما در انتخابات پیش رو هم به دنبال توافق با نظام هستیم و هم توافق با مردم! و اگر نظام به ما اجازه بدهد که به این عرصه ورود کنیم نباید از دایره اختیارات­مان فراتر برویم».

من فکر می کنم اساسا با وجود پایگاه ضعیف اصلاح‌طلبان و قهر مردم با صندوق رای و با وجود اینکه تاجزاده می‌تواند بخش های سرخورده جامعه را احیا و با خواست های دموکراتیک اصلاحی ترمیم نماید یگانه کاندایدای موجود است که واجد مزیت حمایت مردمی در بین اصلاح طلبان است. در نتیجه آن بخش‌هایی از جریان اصلاح‌طلب که می‌خواهند تحت هر شرایطی و بدون قید و شرط و با تن دادن به انتخاب بین بد و بدتر در انتخابات شرکت کنند طبیعی است که نمی‌خواهند از تاجزاده بعنوان کاندیدای اصلاحات دموکراتیک حمایت کنند، چرا که تمامی مسیرهای دموکراتیک که برای بهبود رابطه با حکومت طی کرده‌اند را با ورود تاجزاده به انتخابات و از آن مهمتر ورود تاجزاده به فرایند کاندیداهای احتمالی مورد حمایت ناسا و سازمان تشکیلاتی اصلاح طلبان به معنی از دست دادن امکانهای طی شده در خصوص ایجاد اعتماد و تعامل با هسته مرکزی قدرت خواهد بود و فضای مثبت بوجود آمده بنا بر زعم اصلاح‌طلبان تعامل گرا از بین می‌رود و با این وجود ورود مصطفی تاجزاده به عرصه انتخابات معنایش این است که مزیت مردمی اصلاحات به پایگاه اجتماعی اصلاحات برگشته است و دیگر ما نیازی به تعامل با حاکمیت نداریم. در مجموع اما بنا بر تحلیل اصلاح‌طلبان صندوق‌محوری که به انتخاب بین بدوبدتر می اندیشند این حضور مصطفی را خلاف رویه‌ای می‌دانند که اصلاحات تا کنون طی کرده است.
‏

اما غافل از این هستند که با حضور کاندیدایی اصیل و مردم‌بنیاد و معیار‌محور دیگر مساله گفتگو میان مردم و اصلاح طلبان از اهمیت استراتژیک برخوردار می گردد و عملا پایان اصلاح‌گری تعامل‌گرای محافظه‌کار نرمال‌خواه است که بدنبال سهمی از قدرت برای جریان خود است و نه اینکه بدنبال ایجاد سطحی از تغییرات دموکراتیک در داخل ساختار قدرت باشد که موانع حقوقی مانع و رادع دموکراسی پیش روی فعالان تحول‌خواه را که سد راه اصلاح‌طلبی دموکراتیک است از مسیر پیش روی اداره عقلانی مبتنی بر حکمروایی خوب بردارد.