آقای آسدعلی، رهبر مسخره ی مسلمین جهان!
چند روز پیش خطاب به شما نوشتم که بر اساس نظر کارشناسان، از جمله تدارکاتچی تان در وزارت بهداشت، باید کشور را دستکم سه هفته آن هم به شکل حکومت نظامی تعطیل کنید تا اطبا و پرسنل بهداشت و مسوولان کفن و دفن قبرستان ها، بتوانند خودشان را کمی جمع و جور کنند و به وضع اسفناک مردم زنده مانده رسیدگی کنند.
نوشتم که دلیل این تعطیلی سه هفته ای، اسم علمی اش، IPC است و این Infection Prevention and Control تنها راه محدود کردن موقت گسترش کورونا در کشور ماست و لازمه ی این کار جلوگیری کامل از تماس مردم با یکدیگر است و این مقدور نیست جز با ممنوعیت ها و محدودیت هایی در حد حکومت نظامی.
باز نوشتم که این کار فقط از شما بر می آید و بس و اسباب بازی های شما مثل ستاد ملی کورونا، اعتبار تصمیم و سخن شان در حد اعتبار روسای جمهور شماست که حتی اجازه عبور از دروازه ی صدا و سیما در جام جم را ندارند و مسوول حراست سازمان، باید اجازه ی ورود آن ها را صادر کند.
اما این تعطیل کردن اسباب و لوازمی دارد که تامین آن ها هم تنها با دستور شما ممکن است.
در این سه هفته باید مردم از نظر مالی و معیشتی تامین شوند. اجاره های شان پرداخت شود. هزینه ی خورد و خوراک شان پرداخت شود. آب و برق و تلفن شان مجانی شود.
بعد هم مطلقا مطلقا مطلقا اجازه ی خروج از منزل نداشته باشند.
در فاصله ی سه هفته باید نوکران شما به هر طریق که شده، واکسن های مورد تایید سازمان بهداشت جهانی را وارد و اقدام به واکسیناسیون کنند....
انگار سیاهه کارهایی که باید انجام بدهید طولانی شد و الان دارید احساس مورمور شدن در وجود مبارک تان می کنید.
بله. این کارها از امثال نمکی لمپن و رییسی مشوش بر نمی آید و تنها کسی که می تواند در این باره کاری بکند شما هستی.
اما سیستم مدیریت مملکت را چنان افتضاحی فرا گرفته که خود شما هم می دانی که به فرض دستور دادن، دستکم نیمی از این دستورات موکول به عدم خواهد شد بنابراین طبق رویه ی همیشگی ات این کارها را به گردن این و آن می اندازی و خوب می دانی که هیچکس توانایی حتی اجرای تعطیلی ۶ روزه ی کشور را ندارد.
این ۶ روز را چسبانده ای به تاسوعا و عاشورا که مردم بروند در دسته ها سینه بزنند و قیمه ی نذری همراه با کورونای فراوان میل کنند.
به جای این که دستور قاطع بدهی، سینه زنی ممنوع، راه انداختن دسته و هیات ممنوع، خروج از خانه ممنوع، نشسته ای در گوشه ای از بیت ات، سر در گریبان فرو برده ای برای مردگان ۱۴۰۰ سال پیش اشک می ریزی و به مظلومیت خودت گریه می کنی.
نه آقا! ما اگر قدرت اش را پیدا کنیم فردا در همین دنیا یقه ات را خواهیم گرفت و اگر زنده باشی باید پاسخگوی چند صد کشته ی هر روزه ی کورونا در کشور باشی.
