طبق آمار رسمی منتشر شده در گزارش وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی جمهوری اسلامی یک سوم مردم زیر خط فقر زندگی می‌کنند. در گزارش این وزارتخانه از افزایش تورم و کاهش رفاه در یک دهه گذشته سخن رفته است.
خط فقر سرانه در ایران در سال ۱۳۹۹ به یک میلیون و ۲۵۴ هزار تومان رسیده است. بیشترین میزان فقر مربوط به دو استان سیستان و بلوچستان و کرمان می‌شود.
وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی جمهوری اسلامی ایران برای نخستین بار درباره وضعیت فقر در ایران گزارشی رسمی منتشر کرده است.
بر این اساس، یک سوم مردم ایران زیر "خط فقر" زندگی می‌کنند. این در حالی است که رفاه اجتماعی مردم ایران در تمامی سال‌های دهه ۱۳۹۰ کاهش یافته است.
آمار رسمی خط فقر در ایران
وزارت یاد شده اعلام کرده است که میزان خط فقر برای یک خانواده چهارنفره به سه میلیون و ۳۸۵ هزار تومان رسیده است.
به این ترتیب، طبق گزارش رسمی وزارتخانه یاد شده، در مقایسه داده‌های ناظر بر درآمد خانوارها با هزینه‌های زندگی، یک‌سوم مردم ایران زیر خط فقر زندگی می‌کنند.
شمار کسانی که در سال ۱۳۹۸ درآمدشان کمتر از خط فقر بوده به بیش از ۲۶ میلیون نفر رسیده است. گرچه مسئولان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی از افزایش جمعیت فقیر ایران در سال ۹۹ خبر داده‌اند، اما آماری در این خصوص در اختیار رسانه‌ها قرار نگرفته است.
نرخ فقر به استثنای دو سال ۹۴ و ۹۵ که به علت رفع تحریم‌ها اندکی کاهش یافته بود، در همه سال‌های دیگر دهه ۱۳۹۰ افزایش داشته است. نرخ فقر در سال ۹۸ حدود ۳۲ درصد نسبت به سال پیش از آن افزایش داشته است.
توزیع فقر در ایران
فقر در استان سیسان و بلوچستان نسبت به سایر نقاط ایران شدیدتر بوده است. وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی فهرستی متشکل از ۲۰ شهر فقیر ایران تهیه کرده است.
بر اساس گزارش رسمی این وزارتخانه، ۱۱ شهر از مجموعه ۲۰ شهر محروم ایران در استان سیستان و بلوچستان واقع هستند. سه شهر محروم دیگر نیز مربوط به استان کرمان می‌شوند.
تورم نقطه به نقطه کل ایران در اسفند سال ۹۹ حدود ۴۹ درصد اعلام شده است. این در حالی است که تورم ناشی از افزایش بهای خوراکی‌ها در همین مدت ۶۷ درصد بوده است.
در گزارش رسمی منتشر شده از سوی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تورم نقطه به نقطه کالاهای بادوام در اسفندماه سال گذشته حتی حدود ۸۴ درصد اعلام شده است.
در گزارشی که از سوی "تجارت نیوز" منتشر شده آمده است: «خانوارهای ایرانی در سال ۱۳۹۸ نسبت به سال ۱۳۹۰ حدود ۳۴ درصد یعنی یک‌سوم درآمد سرانه خود را از دست داده‌اند؛ در نتیجه وجود اثرات منفی رفاهی ناشی از این کاهش امری بدیهی به نظر می‌رسد؛ پس می‌توان گفت که ایرانیان طی دهه ۱۳۹۰ به‌طور پیوسته با کاهش رفاه مواجه بوده‌اند.»
گزارش‌های غیررسمی میزان تورم در ایران را بیش از آماری می‌دانند که از سوی مسئولان جمهوری اسلامی اعلام می‌شوند. گفته می‌شود که افزایش بهای مسکن و همچنین خوراکی‌ها بیشترین نقش را در کاهش رفاه اجتماعی مردم ایران ایفا می‌کند.
