«کلاب هاوس» یک نوع مجلس شورای ملی ست! البته بدون اختیار تصمیم گیری و قانون گذاری! همه می آیند و حرف می زنند و نظرشان را می گویند! کمیسیون های مختلفی در این مجلس تشکیل می شود و اشخاص در کمیسیون های مختلف به بحث و تبادل نظر و گاه درد دل و بعضا هم وراجی می پردازند!
البته این ها که گفتم به این تر و تمیزی نیست ولی خب برای شروع بحث می توان از این مثال استفاده کرد.
اراذل و اوباش حکومتی و ماموران ورزیده ی اطلاعاتی و جنگ روانی، چون هیچ مانعی برای حضورشان در این مجالس نیست، وارد اتاق های کمیسیون های مختلف می شوند و برای این که رییس جلسه آن ها را به خاطر نامربوط گویی بیرون نیندازد شکلی متمدن و متساهل به خود می گیرند و نهایت تلاش شان را به کار می برند تا به صورت «نرم» بحث ها را از مسیر اصلی منحرف کنند و اتاق ها را به هم بریزند.
حالا شما در اتاقی هستید که در آن به بدکاری ها و تبهکاری های حکومت نکبت پرداخته می شود.
آقایان اطلاعاتی، چون چهره مخوف شان دیده نمی شود، با کلامی نرم و ناز نازی به انتقاد از صحبت کنندگان می پردازند که شما باید عقاید دیگران «احترام» بگذارید و به ما توهین نکنید!
حالا اگر همین اشخاص ناز نازی دست شان به گوینده برسد، تکه بزرگه ی او گوشش خواهد بود، ولی چون در این اتاق ها دست شان و زورشان به کسی نمی رسد، از این طریق می خواهند که مانع حرف زدن او بشوند.
جالب اینجاست که شما هیچ توهینی در گفتار اشخاص منتقد نمی شنوید، بلکه ۹۹ درصد صحبت کنندگان در صحبت های شان رعایت ادب را می کنند.
آن چه از نظر آقایان حکومتی توهین به شمار می رود، گفتن مثلا این است که بالا چشم رهبر معظم ابرو ست! :) و این می شود توهین!
بعد هم «احترام» به عقاید است که مطرح می شود، یعنی وقتی شما بگویید آخر این چه کاری ست که در اسلام عزیز، می توان دست یک نفر را برید یا یک نفر را سنگسار کرد یا دیگری را قصاص کرد و مثلا چشم اش را در آورد، فورا فریاد آقایان به هوا بلند می شود که شما دارید به دین ما توهین می کنید و لطفا به عقاید دیگران احترام بگذارید!
احترام به عقاید و ادیان؟! این دیگر چه قلماشی است؟!
ما در دنیا هزاران دین عمده و غیر عمده و کوچک و بزرگ و میجر و ماینر داریم که مثلا یکی از آن ها ممکن است بگوید شما برای سعادت در جهان دیگر گوشت هم نوع تان را میل بفرمایید! آیا باید به این دین احترام گذاشت؟ یا مثل اسلام عزیز بگوید که شخص محارب را آتش بزنید یا از بلندی پایین بیفکنید یا او را به صلیب بکشید! آیا باید به چنین دینی احترام گذاشت؟
باری خوب است که روش های آقایان و مظلوم نمایی ها و اشک و زاری متمدنانه شان را در جایی مثل کلاب هاوس ببینیم و بدانیم روزی که این حکومت نکبت از صفحه ی روزگار محو شود، آقایان با چه روش ها و با چه شیوه هایی به مظلوم نمایی و این که ما نبودیم و ما نزدیم و ما نکشتیم خواهند پرداخت! به امید دیدن آن روز! :)
سکوت راه حل نیست؛ عباس عبدی
