آری عنوان را درست خواندید! بر نخیزید!
اگر در سیستان و بلوچستان مردمی به پا خاستند
اگر در آذربایجان مردمی دست به اعتراض زدند
اگر در خوزستان کارگران شرکت نفت دست به اعتصاب زدند
اگر در لرستان جماعتی علیه حکومت نکبت تظاهرات کردند
ای مردم سایر نقاط، مبادا به روی خودتان بیاورید که این ها هموطنان شما هستند و مثل شما خواهان گرفتن حق شان از حکومتی که بر شما هم فرمانروایی می کند و حقوق تان را ضایع و پایمال می کند هستند! نه! منتظر شوید حکومت سر وقت شما نیز بیاید و این بار دیگران در مقابل شانه بالا بیندازند!
مصیبتی که در سال ۵۷ بر سر ایران نازل شد از سرکوب معترضان قم در ۱۹ دی که اصلا هم معلوم نشد چند نفر بودند و چه جور کشته شدند آغاز شد.
بعد چهلم در آذربایجان و کشته شدن چند نفر دیگر و باز هم چهلم و چهلم های دیگر.
۱۹ دی، ۲۹ بهمن، و روزهای دیگر، به همراه دسیسه چینی های کشورهایی که شاه فقید را صاحب قدرت و استقلال در منطقه نمی خواستند در عرض یک سال، آری یک سال، تومار حکومت مدرن و پیشرو ی پهلوی را در هم پیچید.
یک نفر به اسم خمینی، که تا سال ۵۶، نام اش در هیچ جا مطرح نبود، تبدیل شد به رهبر انقلاب و بر موجی که به وجود آمده بود سوار شد و خود را به ساحل پر برکت جمهوری نکبت اسلامی رساند.
اکنون، مردم و جوانان، سالی چند نوبت به پا می خیزند و سرکوب می شوند. سرکوب می شوند و زخمی می شوند و به قتل می رسند. به زندان می افتند. شکنجه می شوند. و مردم گوشه های مختلف ایران، نظاره گر سرکوب های هر منطقه هستند تا روزی نوبت خودشان برسد و دیگران سرکوب آن ها را به تماشا بنشینند.
حالا باید صبر کنیم دفتر شاهزاده رضا پهلوی دو سه روز بعد بیانیه ی صادر کند و برای کشته شدگان و زخمی شدگان اصفهان ناله سر دهد و نسخه ی هزار بار پیچیده شده ی همه با هم متحد شوید و فردا از آن شماست و رهبر شما هستید و خودِ شما باید برای آزادی قیام کنید را دوباره بپیچد.
شورای گذار یک بیانیه ی ده خطی بدهد در حمایت از مردم اصفهان و حق آبه ی کشاورزان!
بقیه گروه ها و دسته ها هم شعارهای در پیتی دستمالی شده ۴۰ سال گذشته را دوباره در حمایت از اصفهانیان تکرار کنند!
و ان شاءالله حکومت به این طریق و بدون رهبری و بدون کسی که پرچم مبارزه را در جلوی مردم سراسر ایران به حرکت در آورد بر خواهد افتاد و همگی ما سوار بر ۷۴۷ ها به ایران باز خواهیم گشت!
