ایران وایر - کانون نویسندگان ایران با انتشار بیانیه‌ای در آستانه روز ۱۳ آذر که روز مبارزه با سانسور نامگذاری شده است، از نظام ایران به عنوان حکومت سانسور یاد کرده و نوشته است، دزدان و جنایتکاران حامیان سانسورهستند.
در این بیانیه با اشاره به اینکه کانون نویسندگان ایران در پاییز ۱۳۸۷، روز سیزده آذر را به یاد محمد مختاری و محمد جعفر پوینده، روز مبارزه با سانسور نامگذاری کرد، آمده است: «آمران و عاملان سرکوب و سانسور ده سال پیش از آن، دو نویسنده‌ی سانسورستیز را کشتند و امروز، رضا خندان (مهابادی)، نویسنده‌ای را که پیشنهاد نامگذاری این روز را داده بود، به زندان افکنده‌اند.»
کانون نویسندگان ایران در بیانیه خود تاکید کرده است: «فساد و جنایت سیستماتیک در حضور رسانه‌های آزاد به راحتی انجام نمی‌گیرد، به همین دلیل دزدان و جنایتکاران از جمله حامیان سانسور هستند، چرا که با وجود آزادی بیان، کمتر امکان دست درازی به جان و مال مردم را دارند.»
بیانیه کانون نویسندگان ایران از « برخورد شدید با کسانی که از اعتراض‌های مردمی عکس و فیلم می‌گیرند، ارسال امواج پارازیت و توقیف دستگاه‌های ماهواره‌ای در خانه‌ها، محدودسازی شدید دسترسی مردم به اینترنت، همینطور تلاش حکومت برای ربایش خبرنگاران ایرانی مقیم خارج و صدور حکم‌های زندان و اعدام برای آنها و خبرنگاران داخل کشور» به عنوان نمونه‌های از اقدامات سرکوبگرانه نظام حاکم بر ایران در راستای حفظ سانسور یاد کرده است.
کانون نویسندگان ایران در بیانیه خود همچنین تاکید کرده است که «امروزه خواست حذف سانسور، از حوزه‌ی ادبیات و هنر فراتر رفته و به خواستی عمومی تبدیل شده است.»
این بیانیه شعارهای اعتراضی مردم علیه صداو سیمای جمهوری اسلامی، اعتراض به دروغگویی حکومت در سرنگونی هواپیمای اوکراینی و همینطور مخالفت گسترده با «طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی و ساماندهی پیام‌رسان‌های اجتماعی» از نمونه‌های مقاومت مردمی در برابر سانسور دانسته است.
👈مطالب بیشتر در سایت ایران وایر
کانون نویسندگان ایران در بیانیه خود همچنین از نویسندگان و هنرمندانی انتقاد کرده است که «نیم رخی مدافع آزادی بیان و نیم رخی مدافع بخشی از سانسور یا سانسوری حداقلی.»
به نوشته این بیانیه، این افراد نقش همکاران بی‌جیره و مواجب دستگاه سانسور را بازی می‌کنند واز خود چهره‌ای دوگانه به نمایش می‌گذارند.
کانون نویسندگان ایران در پایان بیانیه خود «همراهی و همکاری نویسندگان و هنرمندان مستقل در راه دفاع از آزادی اندیشه و بیان و مبارزه با سانسور» را ضروری دانسته و تاکید کرده است که این کانون تا «برچیده شدن کاملِ همه‌ی اشکال سانسور از پای نخواهد نشست.»
حکومت نظامی در اصفهان
