ایران وایر - جمعه ۲۶آ‌ذر۱۴۰۰ برنامه زنده ورزشی و اینستاگرامی «ایران‌وایر» با موضوع «نقش مستقیم رهبر در پناهندگی ورزشکاران» با حضور «پیام یونسی‌پور» و «امیرحسین میراسماعیلی» از اعضای تحریریه ایران‌وایر برگزار شد.
در این لایو اینستاگرامی که هر هفته جمعه‌ها ساعت ۹ شب به وقت ایران اجرا می‌شود، در ابتدا پیام یونسی‌پور، دبیر بخش ورزش ایران‌وایر توضیح داد که «علی خامنه‌ای» رهبر نظام جمهوری اسلامی، در سه دهه اخیر سه رویکرد مشخص و ثابت را در مواجهه با ورزشکاران ایرانی مورد استفاده قرار داده است.
او گفت: «آقای خامنه‌ای در سخنان خود درباره ورزش، یا درباره اسراییل و ادامه سیاست فرار از رقابت با آن‌ها صحبت کرده، یا درباره حجاب اسلامی و اینکه زنان ورزشکار می‌بایست ایدئولوژی جمهوری اسلامی را به دنیا منتقل کنند، یا در راستای سرکوب ورزشکاران منتقد حرف زده است. پوچ بودن این ادعاها اما بارها از سوی ورزشکاران ایرانی ثابت شده است که به طور نمونه می‌توان به اعلام پناهندگی کیمیا علیزاده، تکواندوکار المپیکی زن ایران یا افشاگری سعید ملایی، جودوکار ایرانی درباره دستور مربیان برای باخت عمدی مقابل حریفش اشاره کرد که در نهایت منجر به محرومیت چهار ساله فدراسیون جودوی ایران شد. کیمیا علیزاده اولین دختر ایرانی بود که توانست مدال المپیک را کسب کند و مورد تقدیر رهبر ایران بابت رعایت حجاب اسلامی هم قرار گرفته بود، اما در نهایت و پس از اعلام پناهندگی در کشور آلمان، اعلام کرد به دلیل فرار از قوانین محدودکننده حجاب اجباری در ایران و دست‌یابی به شرایط زندگی ایده‌آل و آزادانه، ایران را ترک کرده است.»
پیام یونسی‌پور همچنین به مقایسه سیاست‌های دو رهبر نظام جمهوری اسلامی در مواجهه با ورزش پرداخت و از بیشتر شدن دخالت‌های سیاسی در ورزش، طی دوران مدیریت علی خامنه‌ای انتقاد کرد.
👈مطالب بیشتر در سایت ایران وایر
او گفت: «به یاد نداریم که روح‌الله خمینی دستور صریحی درباره چگونگی حضور ورزشکاران ایرانی در مسابقات داده باشد یا ورزشکاری را از انجام کاری منع کرده باشد. او اصلا علاقه‌ای به ورزش نداشت و کار را به سایر مقامات نظام و ورزش ایران سپرده بود. البته که در آن دوران خفقان‌های اجتماعی و سیاسی، برخی مواقع بیشتر از سال‌های بعد بود و مثلا فوتبالیست‌ها را در ابتدای بازی‌ها مجبور به سر دادن شعارهای جنگ‌طلبانه می‌کردند، اما رهبر نظام ایران خودش مستقیما دخالتی نکرد. برعکس آن دوره، علی خامنه‌ای از زمان رییس‌جمهوری خود نیز مستقیما در حوزه ورزش امر و نهی می‌کرد. مثلا سال ۱۳۶۲ در سخنانی با اشاره به مسابقه تیم ملی فوتبال ایران در سال‌های قبل از انقلاب اسلامی با تیم اسراییل، شادی مردم ایران از آن بُرد فوتبالی را به عدم رضایت آن‌ها از همکاری‌های شاه سابق ایران با دولت اسراییل تعبیر کرده بود. چنین تفسیری قطعا درست نیست، چون با این حساب آيا می‌توان شادی مردم به‌خاطر تساوی برابر استرالیا در سال ۱۳۷۶ و صعود به جام جهانی را به عدم رضایت آن‌ها بابت رابطه جمهوری اسلامی با کشور استرالیا تفسیر کرد؟»
امیرحسین میراسماعیلی، در ادامه به خداحافظی «رسول خادم» از ریاست فدراسیون کشتی ایران اشاره کرد و اینکه دلیل آن «اجبار حکومتی برای کنار کشیدن کشتی‌گیران ایرانی از مسابقه با اسراییلی‌ها» بود.
او گفت: «رسول خادم به همراه چند کشتی‌گیر ملی‌پوش، به رهبر نظام ایران نامه دادند و گفتند باید این داستان به گونه‌ای درست‌تر مدیریت شود تا ورزش ایران بیش از این آسیب نبیند. رسول خادم هم مانند محمد دادکان، رییس سابق فدراسیون فوتبال ایران، معتقد بود که ورزش را باید از سیاست جدا دانست و عدم مبارزه با ورزشکاران اسراییلی، فقط به ضرر ورزش ایران و حذف از میادین جهانی است. به یاد داریم که استدلال افرادی مانند دادکان و مایلی‌کهن، این بود که با توجه به عضویت ایران در سازمان ملل، می‌بایست به تمام کشورهای عضو این سازمان از جمله اسراییل احترام بگذاریم و مسابقه بدهیم و مواضع تند و شخصی را نباید وارد ورزش کرد. سخنانی که البته نتیجه‌ای جز حذف رسول خادم، محمد دادکان و محمد مایلی‌کهن از ورزش و پست‌های مدیریتی نداشت. رهبر نظام ایران همچنان تاکید می‌کند که کنار کشیدن و عدم مسابقه با اسراییلی‌ها را به کسب مدال‌های جهانی و المپیکی ترجیح می‌دهد، که به نظر می‌رسد این سیاست لج‌بازانه از طرف او نیز مانند دیگر سیاست‌ها و دستوراتش در حوزه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی؛ نتیجه‌ای جز متضرر شدن بیشتر مردم و ورزشکاران ایرانی نداشته است.»
اجرای چنین سیاست‌های محدودکننده و دستوری از جانب علی خامنه‌ای در ورزش در سال‌های اخیر منجر به این شده است که چندین ورزشکار و داور تراز اول زن و مرد ایرانی مجبور به مهاجرت و عضویت در تیم‌های ملی کشورهای دیگر شوند. از جمله «میترا حجازی‌پور»، «علیرضا فیروزجا»، «شهره بیات»، «غزل حکیمی‌فرد» و «الشن مرادی» در شطرنج، «صدف خادم» و «مبین کهرازه» در بوکس، «کیمیا علیزاده»، «راحله آسمانی»، «میلاد بیگی» و «پریسا فرشیدی» در تکواندو، «پوریا جلالی‌پور» در تیروکمان، «سعید ملایی»، «وحید سرلک» و «احسان رجبی» در جودو، «مهتاب یادگاری» و «مژگان تاجیک» در ژیمناستیک، «آرزو معتمدی»، «مینا علیزاده» و «شروین پاکدل» در قایقرانی، «نادره آقایی» و «آروین باقری» در کاراته و «محمدرضا آذرشکیب»، «پیام زرین‌پور»، «نوید زنگنه»، «سامان طهماسبی»، «صباح شریعتی» در کشتی اشاره کرد.
لیستی که تعداد آن در چهار دهه گذشته، چندین برابر اسامی مرور شده است و تعداد بالای زنان ورزشکار در آن هم قابل توجه است. زنانی که علاوه بر عدم امکان مبارزه با ورزشکاران اسراییلی یا مشکلات مالی، از قانون حجاب اجباری نیز خسته شدند و ترجیح دادند تا در شرایطی بهتر و آزادانه در حوزه ورزش فعالیت کنند.
پیام یونسی‌پور می‌گوید: «ورزشکار با خودش می‌گوید من باید بین مقام قهرمانی و جمهوری اسلامی، یکی را انتخاب کنم که طبیعتا اولی را انتخاب می‌کند و می‌رود. این یعنی دیکتاتوری و اجبار. در تلویزیون حکومتی ایران نیز همین سیاست پابرجاست و مهاجرت فردی مانند مزدک میرزایی یا حذف مجری دیگر به نام عادل فردوسی‌پور، حکایت از قوانین سخت‌گیرانه و اولویت ایدئولوژی بر ورزش حرفه‌ای، نزد حاکمان نظام جمهوری اسلامی دارد. وضعیت حالا این طور است که برخلاف گذشته که امر پناهندگی از دیدگاه مردم ایران اتفاقی ناخوشایند بود، حالا اکثریت مردم در شبکه‌های اجتماعی از شنیدن خبر اعلام پناهندگی یک ورزشکار ابراز خوشحال می‌کنند و می‌گویند کار خوبی که رفتی. آخرین نمونه‌اش شقایق باپیری، عضو تیم ملی هندبال زنان ایران بود که پس از حضور در مسابقات اسپانیا دیگر به ایران بازنگشت و اعلام پناهندگی کرد. چرا؟ چون علی خامنه‌ای می‌گوید وظیفه زنان ورزشکار ایرانی، صدور انقلاب اسلامی است. چون به اجبار و زور، به سر و بدن زنان ایرانی لباسی ضخیم می‌پوشانند که انجام فعالیت‌های ورزشی را برای‌شان طاقت‌فرسا می‌کند.»
پیام یونسی‌پور همچنین صحبت‌های علی خامنه‌ای درباره الگو گرفتن سایر ورزشکاران زن و مسلمان خارجی از زنان ایرانی را «دروغ» دانست و به صدها ورزشکار زن در کشورهای عربی اشاره کرد که آزادانه و بدون حجاب اسلامی در مسابقات شرکت می‌کنند.
امیرحسین میراسماعیلی نیز فرار فدراسیون فوتبال ایران از باز کردن درهای ورزشگاه‌های فوتبال به روی تماشاگران زن را تاسف‌آور دانست و دلیل آن را «اطاعت از دستورات علی خامنه‌ای مبنی بر حرام اعلام کردن تماشای فوتبال مردان توسط زنان» دانست.
گفتنی است فدراسیون جهانی فوتبال «فیفا» طی ماه‌های اخیر، بارها فدراسیون فوتبال ایران را موظف به حضور تماشاگران زن در مسابقات فوتبال کرده است و اعلام کرد اگر این شرایط ادامه داشته باشد، فوتبال ایران با محرومیت و تعلیق از حضور در مسابقات بین‌المللی مواجه خواهد شد.
جلال پیشواییان: وطنم جایی است که مرا بپذیرند
باران، شامپانزه ایرانی در کنیا کشته شد
