البته واضح و مبرهن است آن چیزی در مخ مردم ما جای می گیرد که اول اش در صدا و سیمای جمهوری اسلامی به کار رود. بعد که به کار رفت، تمام علما و فضلای دنیا هم که جمع شوند، آن را نمی توانند از مخ مردم خارج کنند.
مثلا بعد از تجاوز نظامی روسیه به اوکراین، اصطلاح «عملیات ویژه» به جای تجاوز نظامی، حمله نظامی، تهاجم نظامی و امثال این ها در سیمای جمهوری نکبت اسلامی به کار رفت که مورد استقبال ویژه ی مردم ایران قرار گرفت.
یعنی نه آن که این اصطلاح را فرتی بپذیرند و مورد عنایت قرار دادن یک کشور و حتی تهدید اتمی آن را «عملیات ویژه» بنامند، بلکه چنان به ریش سازندگان این اصطلاح و مصرف کنندگان آن بخندند که این اصطلاح برود وردست اصطلاح های فراموش نشدنی ساخته شده توسط فرهنگستان مثل «دندان آبی» به جای بلوتوث و «موش واره» به جای ماوس کامپیوتر!
ولی ما اینجا بیکار ننشسته ایم تا به ریش واضعان «عملیات ویژه روسیه» بخندیم بلکه می خواهیم سه عملیات ویژه روسیه در کشور خودمان را به شما معرفی کنیم تا قشنگ تر با معنای این کلمات آشنا شوید.
اولین عملیات ویژه روسیه در خاک کشور ما بر می گردد به سال ۱۸۱۳ میلادی (الان سال ۲۰۲۲ هستیم یعنی می شود به عبارتی ۲۱۹ سال پیش) که روس ها طی جنگی ما را وادار کردند بنشینیم پای میز آتش بس و چند کیلومتر مربع از خاک ناقابل کشورمان شامل بخش هایی از قفقاز و ارمنستان و گرجستان و چچن و اینگوش و مقداری از آب شور و تلخ بی مقدار دریای خزر را در ده ی به نام «گلستان» بدهیم به روس ها که زحمت کشیده بودند در ایران آن زمان عملیات ویژه انجام داده بودند.
دومین عملیات ویژه روسیه در خاک کشور ما مربوط می شود به ۱۵ سال بعد از آن یعنی به سال ۱۸۲۸ میلادی، که حاصل اش برای روسیه شد، مقداری دیگر از سرزمین ایران، شامل بخش هایی از قفقاز که قبلا مالِ خود نکرده بودند و نخجوان و ایروان و تالش و حتی منطقه ی کوه آرارات در ترکیه امروزی که از ابتدای تاریخ سیاسی بشر تا همین ۲۰۰ سال پیش مالِ خودِ خودِ ما بود.
نتیجه این «عملیات ویژه» غیر از این ها شامل ده میلیون تومانِ آن روزگار پرداخت جریمه به روسیه ی نازنین، و نیز اجازه نداشتن برای کشتیرانی در دریای خزر و برای اولین بار کاپیتولاسیون یعنی سپردن قضاوت به روسیه، برای شهروندان خودش در ایران بود که دوزخْ مکان آقای امام خمینی، وقتی این حق به امریکایی ها داده شد نزدیک بود پس بیفتد و به خاطر این فاجعه عزای عمومی اعلام کرد و آیه استرجاع را با نهایت اندوه قرائت فرمود.
ایشان چون با سواد ترین رهبر ایران از زمان هوَخشَتَرَه تا روزگار ما بود، یادش رفته بود که به این جور کارها باید «عملیات ویژه» بگوید و خاطرش نبود که این اتفاق در زمان قاجار با روس ها نیز افتاده بود و تازه خاک و آب هم روی این حق به روس ها داده بودیم.
و بالاخره می رسیم به سومین عملیات ویژه روس ها که خوش بختانه، کسی مثل حضرت اشرف، جناب قوام السلطنه در عرصه ی سیاسی ایران حضور داشت والّا جلسه پوتین و ابراهیم رییسی باید در شهر تبریزستان خودمان برگزار می شد و آن «عملیات ویژه» در آذربایجان ما بود که شمال اش را که مال خود کرده بودند، می خواستند جنوب آن را هم با دار و دسته ی پیشه وری مال خود کنند، که خدا پدر پادشاه فقید و سیاستمداران و مجلس آن زمان را بیامرزد که یک شیره ی قشنگ روی کله ی روس ها مالیدند و روس ها از عملیات ویژه شان خیری ندیدند.
همین دیگر. تازه این عملیات ویژه در کشور ما بود. اگر بدانید روس های نازنین چه عملیات های ویژه ی دیگری در بخصوص کشورهای شرق اروپا انجام داده اند، و چه خیر هایی به مردم این سرزمین ها رسانده اند، همین الان پا می شوید تفنگ دست می گیرید، می روید به سمت اوکراین برای جنگیدن با برادران روس! :)
