این مسافران سفرهشان را روی یک بنای تاریخی ۳۰۰ ساله پهن کردند
ایندیپندنت فارسی - چهار گردشگر آلمانی که در یک مکان تاریخی در ونیز سفره پیکنیک پهن کرده بودند، به پرداخت ۴۲۰۰ یورو جریمه شدند.
به گزارش تایمز، این گروه از مسافران در میدان کوچکی در ونیز صندلیهایشان را چیدند و سفرهشان را روی یک سازه سنگی پهن کردند، در ادامه مشخص شد که آنجا یک بنای تاریخی از قرن هجدهم است و پلیس هر کدامشان را ۱۰۵۰ یورو جریمه کرد.
مارکو آگوستینی، رئیس پلیس ونیز در این زمینه گفت: «آنها ممکن است فکر کرده باشند که این رفتار عادی است، اما واقعیت این است که آن یک سرپوش چاه ۳۰۰ ساله بود. از مسافران در یک شهر تاریخی انتظار میرود که به هشدارها توجه بیشتری داشته باشند. مردم رفتار آنها را گزارش کردند و وقتی چنین اتفاقی به ما خبر داده شد، سریعا خودمان را به آنجا رساندیم.»
مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی
به گفته او، پس از کرونا تعداد گردشگران در ونیز به حدود ۱۰۰ هزار مسافر در روز بازگشته و پلیس به دنبال بازگرداندن قوانین جدی درباره حفاظت از بناهای تاریخی این شهر است.
قوانین سختگیرانه گردشگری در ونیز شامل پریدن به داخل حوضچهها و رودها، ریختن زباله در شهر، پوشیدن لباس شنا در شهر، انجام گرافیتی و دیوارنوشته، غذا دادن به کبوترها، اضافه کردن قفل به پلها، دوچرخهسواری و همچنین پیکنیک در مکانهای عمومی است. ماه گذشته یک گردشگر به دلیل شنا در کانال آبی بزرگ شهر ۴۰۰ یورو جریمه شد.
در ژانویه نیز یک مسافر که برهنه در یک بنای یادبود جنگ ژست عکاسی گرفته بود، به دلیل رفتار ضد اجتماعی ۳۵۰ یورو جریمه شد، او همچنین به ترک شهر وادار و به مدت ۴۸ ساعت از ورود دوباره منع شد.
از دیگر قوانین سختگیرانهای که در این شهر وجود دارد این است که کشیدن چمدانی که روی سنگفرش صدای ناخوشایند یا «آلودگی صوتی» ایجاد کند، جریمه خواهد داشت. لوئیجی بروگنارو، شهردار ونیز، در سال ۲۰۱۸ ممنوعیت نشستن و دراز کشیدن در بخشهای خاصی از شهر را پیشنهاد کرد تا از تجمع بازدیدکنندگان جلوگیری شود، این موضوع باعث شد که مسافرانی که هنوز این قوانین را نمیدانستند ناخواسته بین ۵۰ تا ۵۰۰ یورو جریمه شوند. او تصویب این قوانین را نقطه شروعی برای مراقبت بیشتر از شهر دانست و گفت که اعمال تغییرهای جدید به همکاری گردشگران و صبوری شهروندان نیاز دارد.
برخی از کارشناسان گردشگری و طرفداران میراث فرهنگی معتقدند لازم است چنین مقرراتی برای مناطق و بناهای مهم و پربازدید مورد استفاده قرار گیرد تا از محیط زیست و آثار تاریخی محافظت بهتری انجام شود. درعینحال، برخی دیگر معتقدند که این سختگیریها باعث میشود مقاصد دیگری برای گردشگری انتخاب شوند و گردشگری بهطور کلی و در برخی از مناطق بهطور خاص به خطر بیفتد.