دیده بان ایران نوشت: یک کانال تلگرامی نزدیک به جریان موسوم به انقلابی و جبهه پایداری با انتشار مطلبی به پرسش درباره علت عدم حضور آیت الله هاشمی رفسنجانی در واقعه انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی در هفتم تیرماه ۱۳۶۰ پرداخت.
یک کانال تلگرامی نزدیک به جریان موسوم به انقلابی و جبهه پایداری با انتشار مطلبی به پرسش درباره علت عدم حضور آیت الله هاشمی رفسنجانی در واقعه انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی در هفتم تیرماه ۱۳۶۰ پرداخت. کانال تلگرامی ستاد سایبری عماریون با انتشار مطلبی عنوان کرده است که، «چرا هاشمی رفسنجانی یک ربع قبل از انفجار بمب، از دفتر حزب جمهوری خارج شد؟
آنطور که خبرگزاری تسنیم پیش از این گزارش داده حدود ساعت ۲۱ روز هفتم تیر ۱۳۶۰ دو بمب بسیار قوی در محل دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی منفجر شد، که بر اثر شدت انفجار قسمت هایی از ساختمان فروریخت و موجب شهادت ده ها تن از مقامات مملکتی و نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی و چند تن از وزرا گردید.
دی ماه ۱۳۹۲ بود که یک مقام آگاه امنیتی بدون ذکر نام در گفتگو با خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران گفته بود که «محمدرضا کلاهی نیز که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ابتدا در انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علم و صنعت و پس از مدتی با خط‌دهی گروهک منافقین وارد کمیته انقلاب اسلامی و حزب جمهوری اسلامی شد، عامل انفجار حزب جمهوری اسلامی در روز هفتم تیرماه سال۱۳۶۰ می‌باشد که این انفجار منجر به شهادت آیت‌الله سیدمحمد حسینی بهشتی و ۷۱ تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی و مقامات دولتی از جمله معاونین وزارتخانه‌ها شد.»
علی موسی‌رضا از اعضای گزینش حزب در دفتر تهران و از حاضرین در صحنه انفجار دفتر حزب که با کمک امدادگران زنده مانده است: «در مورد گزینش کلاهی در حزب جمهوری اسلامی می‌گوید: «در مورد کیفیت آن اطلاع دقیقی ندارم و تصورم بر این است که قبل از معمول شدن مراحل گزینش وی جذب شده بود. کلاهی توانست با فعالیت‌های تصنعی خستگی‌ناپذیر و تلاش‌های ظاهری و ریاکارانه نظر مسئولین حزب را جلب کند و به اندازه‌ای پیش رفته بود که کارگردانی جلسات هفتگی مسئولان سه قوه حزب مانند دعوت، دستور جلسه و پذیرایی را برعهده بگیرد... به خاطرم هست که کلاهی ملعون مقابل درب ورودی جلسات می‌ایستاد و اگر کسی کارت دعوت نداشت با جدیت که آن هم از روی نفاق بود، مانع از ورود افراد به جلسات می‌شد.»
هاشمی رفسنجانی نیز در رابطه با شرایط ساده عضویت در حزب جمهوری اسلامی می‌گوید: «یک فرد ظاهرالصلاح مانند کلاهی به راحتی می‌توانسته در این تشکیلات جلب اعتماد کند و پس از مدتی خودش را به مدارج بالای حزب و جلسات مهم محرمانه آن برساند.» با این حال مرور خاطرات روز هفتم تیرماه ۱۳۶۰ آیت الله هاشمی رفسنجانی اما نشان می دهد که او نه یک ربع پیش از انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی که ساعت ها قبل این محل را ترک کرده است.
آیت الله هاشمی رفسنجانی در خاطرات روزانه خود در روز هفتم تیرماه منتشر شده در کتاب عبور از بحران، نوشته است: «بعد از ظهر در جلسه شورای مرکزی حزب شرکت کردم. بحث‌های مهمی در دستور بود. از بیمارستان قلب خواسته بودند برای مشورت راجع به مسائل مربوط به معالجه آقای خامنه‌ای (که روز قبل ترور شده بود) کسی از مسئولان به آنجا برود. پس از جلسه شورا، برای بررسی وضع آقای خامنه‌ای، اول شب به عیادت آقای خامنه‌ای رفتم، حالشان بهتر بود. در وضع محافظت و سایر مسائل بحث شد. شب با احمد آقا خمینی در منزل قرار داشتم، به منزل آمدم. آقای موسوی خوئینی‌ها هم آمد. درباره ریاست جمهوری بحث کردیم. از دفتر امام آقای صانعی تلفن کرد و خبر داد که در دفتر حزب جمهوری اسلامی بمبی منفجر شده و عده‌ای شهید شده‌اند.»
هشتم تیرماه ۱۳۹۲ نیز آیت الله هاشمی رفسنجانی که آن زمان رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام بود در جلسه مجمع تشخیص مصلحت نظام با اشاره به سالگرد حادثه ۷ تیر ۱۳۶۰ گفت: قرار بود علاوه بر آیت‌الله دکتر بهشتی، رؤسای قوای دیگر هم در جلسه باشند که آیت‌الله خامنه‌ای روز قبل در یک حادثه تروریستی دیگر مورد سوءقصد قرار گرفته بودند، دکتر باهنر هم در آخرین لحظات قبل از شروع جلسه به پیشنهاد دکتر بهشتی وارد سالن نشدند و من هم طبق تماس تلفنی پزشکان درباره آیت‌الله خامنه‌ای به بیمارستان رفته بودم و تقدیر این بود که شهید بهشتی به همراه ۷۲ تن از همراهان از آن جلسه آسمانی شوند.
همچنین مسیح مهاجری، مدیرمسئول روزنامه جمهوری اسلامی که خود از جانبازان و یادگاران فاجعه هفتم تیرماه ۱۳۶۰ است، پیش از این در مهرماه ۹۷ و در بازدید از خانه موزه آیت الله هاشمی رفسنجانی در سخنانی با با اشاره به تعبیر مظلومیت برای شهید مظلوم آیت الله بهشتی و آیت الله هاشمی رفسنجانی، گفت: «مظلومیت شهید بهشتی به خاطر عناد دشمنان آگاه انقلاب و منافقان کور دل بود ولی مظلومیت آقای هاشمی، به خاطر حسادت مغرضان سیاسی و دوستان ناآگاه انقلاب بود که همین موضوع مظلومیت ایشان را مضاعف می کرد».
