بی بی سی - برنده شدن در لاتاری برای بیشتر مردم رویایی دست‌نیافتنی است اما یک زوج آمریکایی موفق شدند این رویا را به واقعیت تبدیل کنند. آن هم به کمک یک محاسبه ابتدایی و توجه بیشتر به شرایط و ضوابط قرعه‌کشی‌ها.
جری و مارج سلبی در طول ۱۰ سال، ده‌ها و ده‌ها بار از لاتاری رسمی دولت ایالات متحده آمریکا بلیت برنده خریده‌اند. آن‌ها بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۲، ۲۶ میلیون دلار برنده شده‌اند.
راز آن‌ها چیست؟ یک محاسبه آماری ساده که هیچ جنبه خلاف قانون در آن نیست. جری سلبی می‌گوید این فرمول در سه دقیقه به فکرش رسیده است.
از داستان خارق‌العاده این زوج تا به حال یک فیلم در هالیوود ساخته شده است به نام: «جری و مارج، هدف بزرگ را نشانه می‌گیرند». این فیلم که از داستان این زوج ایده گرفته است از ماه پیش نمایش سینمایی‌اش را آغاز کرده است. در این فیلم برایان کرانستون - بازیگر «برکینگ بد» - و اَنِت بنینگ بازی می‌کنند.
کارگردان فیلم، دیوید فرانکل است که با فیلم «شیطان پرادا می‌پوشد» به شهرت رسید. در فیلم بخش‌هایی به داستان واقعی اضافه شده است، اما درنهایت در اینجا هم سادگی خانواده سلبی مرکز توجه است و اینکه چطور نگذاشتند همه این اتفاق‌ها و بارها بردن لاتاری، آن‌ها را تغییر بدهد.
توجه: این مطلب بخش‌هایی از داستان فیلم را فاش می‌کند.
«این فقط یک محاسبه ابتدایی است»
داستان خانواده سلبی کاملا در تضاد با داستان جردن بلفورد قرار می‌گیرد، فروشنده سابق سهام نیویورک که در فیلم «گرگ وال‌استریت» می‌بینیم.
این زوج تمام عمرشان در شهر کوچک اورت در ایالت میشیگان زندگی کرده‌اند. شهری که در آن هیچ اتفاق هیجان‌انگیزی مانند آنچه در سال ۲۰۰۳ برایشان پیش آمد، اتفاق نمی‌افتد.
آن‌ها سال‌های سال فروشگاه مواد غذایی کوچکی در خیابان اصلی شهر داشتند. جری و مارج شش فرزند خود را بزرگ کرده بودند و مغازه‌شان را فروخته بودند و داشتند فکر می‌کردند چطور بقیه زندگی‌شان را برنامه‌ریزی کنند، تا اینکه یک روز جری تبلیغ بازی «ویندفال» را می‌بیند، یکی از لاتاری‌هایی که دولت برگزار می‌کند.
جری بعد از خواندن قوانین و مقررات بازی، یک محاسبه سریع دم‌دستی انجام داد و متوجه شد در این بازی شانس بزرگی نهفته است. او در مصاحبه با شبکه تلویزیونی «سی‌بی‌اِس» در سال ۲۰۱۹ گفت: «ناگهان قلقش دستم آمد.»
برای برنده شدن در قرعه‌کشی ویندفال، یک بازیکن باید بتواند عددهایی مشابه هر ۶ عدد برنده پیدا کند. اگر هیچ‌کس نتواند هر۶ عدد را پیدا کند، جایزه بین کسانی که حداقل ۵، ۴ یا ۳ عدد را درست حدس زده‌اند تقسیم می‌شود.
قوانین بازی طوری است که شانس برنده شدن در آن خیلی بالاتر از بازی جک‌پات است که در آن فقط یک ترکیب خاص از عددها جایزه می‌برد. جری متوجه شد با خریدن مقدار بسیار زیادی از بلیت‌ها شانس برنده شدنش در این بازی بسیار بالا می‌رود.
او حساب کرد اگر به اندازه ۱۱۰۰ دلار بلیت بخرد، به احتمال زیاد حداقل یک بلیت که در آن ۴ رقم با رقم قرعه‌کشی جور باشد وجود خواهد داشت.
جری توضیح می‌دهد: «۱۰۰۰ دلار جایزه یک بلیت برنده چهاررقمی است و ۱۸ بلیت برنده سه‌رقمی که هرکدام ۵۰ دلار برنده می‌شوند که روی‌هم می‌شود ۹۰۰ دلار. درنتیجه با خریدن ۱۱۰۰ دلار بلیت، ۱۹۰۰ دلار برمی‌گردد.»
جری که آن موقع در سن بازنشستگی بود طوری که انگار اصلا مساله پیچیده‌ای در میان نیست، می‌گوید: «این فقط یک محاسبه ساده است.»
یک شرکت خرید بلیت
طبق گزارش سازمان آمار ایالات متحده آمریکا، آمریکایی‌ها سالانه حدود ۷۰ میلیارد دلار خرج لاتاری دولتی می‌کنند. این یعنی رقمی بیش از ۲۳۰ دلار متوسط سرانه.
خانواده سلبی خیلی بیشتر از این رقم متوسط برای لاتاری خرج کرد و برای همین شانس برنده شدنشان هم به همان نسبت بالا رفت.
جری در بالا بردن رقم خرید بلیت شک نکرد. او یک بار ۶۳۰۰ دلار در ازای خرید ۳۶۰۰ دلار بلیت برنده شد. در یک قرعه‌کشی دیگر او به اندازه ۸۰۰۰ دلار بلیت خرید و دو برابر آن برنده شد.
در این مقطع بود که جری تصمیم گرفت به همسرش بگوید مشغول به چه کاری است.
این زوج هزاران دلار بیشتر در لاتاری سرمایه‌گذاری کردند و با پول‌هایی که برنده شدند شرکتی به نام «شرکت سهامی محدود جی‌اِس» تاسیس کردند که کارش اداره و هماهنگی منابع بود.
بعد از مدتی آن‌ها تصمیم گرفتند از افراد دیگری در شهر کوچکشان دعوت کنند تا با خریدن سهام این شرکت، هر سهم به قیمت ۵۰۰ دلار، به این برنامه بپیوندند. کشاورزان محلی و وکلایی از شهر اورت سرمایه‌گذاران شرکت آن‌ها شدند. آن‌ها بی‌وقفه برنده جایزه لاتاری می‌شدند. طبق دفترهای مالی شرکت، یکی از بالاترین رقم‌هایی که برنده شدند ۸۵۳۰۰۰ دلار بود.
هرچند این شرکت برای خانواده سلبی بسیار پرمنفعت بود، اما آن‌ها را که در سن بازنشستگی بودند به کاری پرمسئولیت بازگردانده بود. خریدن این مقدار زیاد بلیت وقت و انرژی زیادی لازم داشت.
وقتی برنامه لاتاری ویندفال میشیگان به پایان رسید، شرایط پیچیده شد. یکی از دوستان خانواده سلبی به آن‌ها گفت لاتاری مشابهی به نام «کش ویندفال» در ایالت ماساچوست در جریان است. ایالتی که هزاران کیلومتر با آن‌ها فاصله داشت. بعد از چند دقیقه محاسبه، جری به این نتیجه رسید برنده شدن آن‌ها می‌تواند ادامه داشته باشد.
این زوج برای شش سال مسیری که از شش ایالت آمریکا عبور می‌کرد را رفتند و برگشتند تا از دستگاه‌های بلیت لاتاری در دو فروشگاه در ماساچوست بلیت بخرند و «کش ویندفال» بازی کنند.
آن‌طور که جری می‌گوید آن‌ها هر بار۶۰۰ هزار دلار صرف بازی لاتاری کردند. این کار را سالانه هفت بار انجام دادند.
بخشی از کار خانواده سلبی این بود که ۱۰ روز در یک اتاق هتل بمانند و در شیفت‌های ۱۰ ساعته بلیت‌های لاتاری که خریده بودند را با دست مرتب کنند. کاری که جری که حالا ۸۰ ساله است از آن به عنوان کاری مفرح یاد می‌کند.
او می‌گوید: «موفق بودن در کاری که توانسته بود این قدر برای خودمان و دوستان و خانواده‌مان مفید و سودبخش باشد واقعا رضایت‌بخش بود.»
آیا آنچه خانواده سلبی انجام می‌دادند خلاف قانون بود؟
ماجرای لاتاری بازی کردن خانواده سلبی در سال ۲۰۱۲ و بعد از تحقیقاتی که روزنامه «بوستون گلوب» انجام داد به پایان رسید. روزنامه بوستون گلوب در تحقیقات خود متوجه شده بود که در چند فروشگاه ماساچوست خرید بلیت لاتاری برنده به شکل غیرعادی زیاد بوده است.
آن‌طور که معلوم شد خانواده سلبی تنها خانواده قمارباز نبوده‌اند. عده‌ای از دانشجویان دانشگاه معروف انستیتوی تکنولوژی ماساچوست (اِم‌آی‌تی) هم با همین رویه بلیت‌های بازی کش ویندفال خریداری می‌کردند.
این مسئله، مسئولان ایالتی را واداشت که در این باره تحقیقاتی انجام بدهند تا بفهمند آیا تقلب یا کلاهبرداری در جریان است. در کمال تعجب متوجه شدند که هیچ کار خلاف قانونی صورت نگرفته بود.
گرگ سالیوان، کارآگاه پلیسی که مسئول این پرونده بود به شبکه سی‌بی‌اِس گفت: «در شروع تحقیقاتمان افکار عمومی بر این باور بود که حتما یک گروه خلافکار و کلاهبردار وارد لاتاری شده است. واقعا از کشف این که یک عده نابغه ریاضی راه قانونی برای بردن جایزه‌های لاتاری دولتی پیدا کرده بودند و میلیون‌ها دلار از آن برنده شده بودند، تعجب کردم.»
به زبان ساده، آنچه خانواده سلبی و دانشجوهای ماساچوست انجام داده بودند مبتنی بر این احتمال بود که دیگر بازیکنان کش ویندفال نتوانند هر ۶ عدد برنده را حدس بزنند. اگر کسانی می‌توانستند به درستی هر ۶ عدد برنده را حدس بزنند، نقشه خانواده سلبی و دانشجویان اِم‌آی‌تی شکست می‌خورد.
هرکسی که می‌توانست احتمالات آماری برنده شدن جایزه را درست محاسبه کند، می‌توانست برنده شود. در ضمن آن طور که آقای سالیوان می‌گوید بازی کش ویندفال درمجموع برای ایالت ماساچوست هم کسب‌وکار موفقی بود چون از عواید آن ۱۲۰ میلیون دلار برای این ایالت منفعت حاصل شد.
بازسازی خانه و تحصیل اعضای خانواده
بازی کش ویندفال درنهایت متوقف شد؛ از آن به بعد دیگر در ایالات متحده آمریکا لاتاری‌هایی که چنان شانس بالای برنده شدن مانند بازی‌های ویندفال داشته باشند، وجود ندارند.
اما خانواده سلبی توانستند میلیون‌ها دلار از آن به دست بیاورند. آن‌طور که جری می‌گوید، این زوج درمجموع و بعد از پرداخت مالیات توانستند ۸ میلیون دلار از این بازی درآمد داشته باشند. آن‌ها به جای خرج کردن این پول برای اقلام لوکس، آن را خرج بازسازی خانه‌شان و تامین هزینه تحصیل شش فرزند و ۱۰ نوه‌شان کردند.
گرگ سالیوان، کارآگاه پلیسی که مسئول این پرونده بود به شبکه سی‌بی‌اِس گفت: «در شروع تحقیقاتمان افکار عمومی بر این باور بود که حتما یک گروه خلافکار و کلاهبردار وارد لاتاری شده است. واقعا از کشف این که یک عده نابغه ریاضی راه قانونی برای بردن جایزه‌های لاتاری دولتی پیدا کرده بودند و میلیون‌ها دلار از آن برنده شده بودند، تعجب کردم.»
به زبان ساده، آنچه خانواده سلبی و دانشجوهای ماساچوست انجام داده بودند مبتنی بر این احتمال بود که دیگر بازیکنان کش ویندفال نتوانند هر ۶ عدد برنده را حدس بزنند. اگر کسانی می‌توانستند به درستی هر ۶ عدد برنده را حدس بزنند، نقشه خانواده سلبی و دانشجویان اِم‌آی‌تی شکست می‌خورد.
هرکسی که می‌توانست احتمالات آماری برنده شدن جایزه را درست محاسبه کند، می‌توانست برنده شود. در ضمن آن طور که آقای سالیوان می‌گوید بازی کش ویندفال درمجموع برای ایالت ماساچوست هم کسب‌وکار موفقی بود چون از عواید آن ۱۲۰ میلیون دلار برای این ایالت منفعت حاصل شد.
بازسازی خانه و تحصیل اعضای خانواده
بازی کش ویندفال درنهایت متوقف شد؛ از آن به بعد دیگر در ایالات متحده آمریکا لاتاری‌هایی که چنان شانس بالای برنده شدن مانند بازی‌های ویندفال داشته باشند، وجود ندارند.
اما خانواده سلبی توانستند میلیون‌ها دلار از آن به دست بیاورند. آن‌طور که جری می‌گوید، این زوج درمجموع و بعد از پرداخت مالیات توانستند ۸ میلیون دلار از این بازی درآمد داشته باشند. آن‌ها به جای خرج کردن این پول برای اقلام لوکس، آن را خرج بازسازی خانه‌شان و تامین هزینه تحصیل شش فرزند و ۱۰ نوه‌شان کردند.
