واشنگتن‌پست: نزدیک شدن ایران و آمریکا دیگر اولویت تهران و واشنگتن نیست
ایندیپندنت فارسی - روزنامه واشنگتن‌پست در مطلبی تحلیلی، این پرسش را مطرح کرد که آیا توافق اتمی با جمهوری اسلامی ایران واقعا ارزش نجات دادن دارد؟
نویسنده مقاله به این نکته اشاره می‌کند که تقریبا پس از ۱۷ ماه مذاکرات دیپلماتیک، بارقه‌های امید برای احیای برجام روشن شده است و مقام‌ها آمریکایی گفته‌اند که پاسخ خود به اظهارات تهران درباره پیش‌نویس پیشنهادی اروپا را تحویل داده‌اند. مذاکرات رفت‌وبرگشت درباره پاسخ‌های طرفین ممکن است مقدمه دور دیگری از گفت‌وگوها در وین برای بازگشت به برجام اولیه باشد.
برنامه جامع اقدام مشترک موسوم به برجام در سال ۲۰۱۵ امضا شد و دولت سابق آمریکا در سال ۲۰۱۸ از آن خارج شد؛ آن هم در شرایطی که گفته می‌شد ایران به تعهدات برجامی خود پایبند است. این اقدام آمریکا مخالفت طرف‌های اروپایی، روس و چینی را به دنبال داشت اما گروهی از قدرت‌های منطقه‌ای- از جمله اسرائیل، عربستان سعودی و امارات متحده عربی- که در خصوص اقدام‌های جمهوری اسلامی ایران در منطقه مواضعی مشترک و یکسان دارند، از آن استقبال کردند.
دولت دونالد ترامپ در آن زمان (۲۰۱۸)، مدعی شد که ایران جرات ندارد فعالیت‌های هسته‌ای ممنوعه خود را شروع کند؛ اما ایران تا سال ۲۰۱۹ با نصب سانتریفیوژهای پیشرفته‌تر و افزایش غنی‌سازی اورانیوم، به تعهدات برجامی خود پشت کرد. بر اساس برجام سال ۲۰۱۵، زمان موسوم به «شکست هسته‌ای» برای تولید سوخت کافی به منظور ساخت بمب، چند ماه و حتی نزدیک به یک سال برآورد شده بود. تحلیلگران ادعا می‌کنند که این زمان اکنون به چند هفته تقلیل یافته است.
مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی
وقتی جو بایدن در سال ۲۰۲۱ روی کار آمد، قول داد که به توافق برگردد و از افزایش غنی‌سازی در ایران جلوگیری کند. اما نیروهای سیاسی داخلی هر دو کشور مانع شدند؛ آمریکا تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی را لغو نکرد و تندروها در تهران هم پس از انتخاب یک رئیس‌جمهوری اصولگرا، بساط نیروهای موسوم به عملگرا و اصلاح‌طلب را برچیدند. نتایج یک نظرسنجی اخیرا نشان داد که کمتر از نیمی از مردم ایران به احیای برجام باور دارند و بیش از دوسوم آنان درباره پایبندی آمریکا به تعهداتش ابراز تردید کرده‌اند.
رابرت مالی، نماینده ویژه بایدن در امور ایران، سال ۲۰۲۱ در مصاحبه با نیویورکر، هشدار داد که ایرانی‌ها در حال «خالی کردن توافق از مزایای منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای‌اند که ما برایش چانه‌زنی کردیم». او اذعان کرد که آینده دیپلماسی بر سر این مسئله معادل «تلاش برای احیای جسدی بی‌جان» خواهد بود.
