ویژه خبرنامه گویا
آدام میچنیک، تئوریسین برجسته جنبش همبستگی لهستان معتقد است: "دیکتاتور سه کار بیشتر نمی‌تواند بکند، مردم را به زندان بیندازد، مخالفین را بکشد و دنائت، پلیدی، پلشتی و حقارت خود را به اطرافیان و به بخشی از جامعه منتقل کند، این آخری از همه بدتر است". ما در ایران کسی را می‌شناسیم که هر سه کار را انجام داده و در مورد سوم از هر دیکتاتوری پیشی گرفته، رذالت‌های ذاتی خود را با موفقیت به کارگزارانش منتقل کرده، به طوری که هر کدام از اجامر و اوباش اطرافش کپی برابر اصلند.
خصیصه مهم فرمانده عقب مانده و یارانش این است که همه آنها بر مرکب توهّم سوارند. اوفکر می‌کند که با یک مشت دزد کمربسته و سرداران شکم پیه آورده و شوالیه هایی که شمشیرشان وافور و سپر‌شان منقل است، می‌تواند امپراتوری شیعی تاسیس کند. در طول ۳۳سال حکومتش که من آن را سالهای ادبار می‌نامم، تصور نمی‌کنم که حتی یک قدم کوچک برای رفاه مردم بر داشته باشد، منظور من مردم ایران است و نه مردم غزه، عراق، لبنان و یمن. اگر قدمی برداشته، بیاید و در یکی از سخنرانی‌های طولانی و توخالی و یا به تعبیر قُدما مطّول و مجوّف خود از آن نام ببرد.
خیزش ملت ایران نشان داد که اقتدار رژیم در کشتن دخترکان معصوم خلاصه شده است. سالها خامنه‌ای مدعی بود که نسلی را تربیت خواهد کرد که الگوی مسلمانان باشد، از پنجره به خیابان نظر کند تا ببیند نوجوانان دهه هشتاد و هفتاد آنقدر از اسلام او فاصله دارند که او از تدبیرو صداقت. گفته بود اگر ریزش داریم رویش هم داریم، خدا را شکر که نمرد و رویش را دید.
به عمله ظلم و نیروهای سرکوبگر باید گفت، آن مقاماتی که به شما دستور سرکوب می‌دهند، خانواده‌های‌شان را یا به خارج و یا به مکان امن فرستاده‌اند و خودشان یا چمدان‌هایشان را بسته و یا دارند می‌بندند، تا اگر رژیم سقوط کند فرار کنند و شما را به امان خدا رها کنند، شما می‌مانید و ملت ایران. شما بهتر از من می‌دانید که همکاران سرکوبگرتان که شناسایی شده‌اند با چه مصیبتی دربین مردم روبرو هستند. شما می‌دانید که شعار" نترسید نترسید ما همه باهم هستیم" دیگر شعار مردم نیست، شعار شما حامیان رژیم است که به خودتان قوت قلب بدهید. این شمایید که ترسیده‌اید. شما می‌خواستید زنان و دختران شجاع ایران را با حجاب کنید، آنها شما را با حجاب کردند، از ترس مردم لباس شخصی می‌پوشید وبدون ماسک در انظار ظاهرنمی شوید و تقریباً تمام آخوندها هم عبا و عمامه را کنار گذاشتند و لباس آدم‌ها را می‌پوشند که برای آنها نوعی حجاب است.
در پایان؛ فعالان سیاسی، نویسندگان و هنرمندان، سلبریتی‌ها و همه کسانی که حرفشان در بین بخش هایی از مردم خریدار دارد، باید بدانند که تاریخ گاهی انسان‌ها را در جایگاهی قرار می‌دهد که می‌توانند سرنوشت ملتی را تغییر دهند، این افراد باید با تمام قوا به میدان بیایند واز جدل‌های زودهنگام برای تعیین نوع حکومت آینده بپرهیزند و آن را به رای مردم واگذار کنند، خاکریز اول ساقط کردن این رژیم دخترکُش است. این افراد اگر کاهلی و یا عافیت طلبی کنند، نه ملت ایران آنها را خواهد بخشید و نه تاریخ.
مهرماه ۱۴۰۱
