پس خواهش اینجانب از شما این است که اجازه ندهید تا سونامی دشنامهای جنسی و ناموسی و تهدید به قتل کردنهای کسانی که بویی از حقوق انسان و حقوق شهروندی و فرهنگ آزادی و استقلال و دموکراسی نبرده‌اند، شما را از صحنه خارج کنند. در صحرای برهوت بی اخلاقی‌ها و بی وطنی‌ها و تشنگان قدرت که به خدمت قدرتهای داخلی و خارجی در آمده‌اند و استبداد تا مغز استخوان فاسدی که وطن را غنیمت جنگی خود می‌داند، جامعه ملی ایران بیش از هر چیز نیاز به حضور و عمل انسانهای با اخلاق دارد. بنا بر این بر این بارو هستم که شما وظیفه انسانی و ملی و دینی دارید که مردم وطن ما را در چنین وضعیتی تنها نگذارید.
در بعد از انقلاب مشروطه، مانند امروز، یکی روشهایی که قدرت طلبان وابسته برای حذف و خانه نشین کردن شخصیتهای ملی می‌کردند این بود که عده‌ای از اوباش و قاطرداران را در خارج از مجلس بسیج می‌کردند تا وقتی که نماینده مورد نظر از مجلس خارج می‌شد او را به زیر آماج کثیف ترین و پلید ترین دشنامهای چارواداری گرفته و اینگونه او را ار صحنه سیاسی خارج کنند و بسیار هم موفق می‌شدند.
بعد از مدتی نوبت به مصدق رسید و دشنامهای ناموسی و جنسی نبود که نثار او نکنند. مصدق در حال شوکه به خانه رفت و به رختخواب افتاد و بیمار. مادرش آمد و علت را پرسید. مصدق داستان را گفت و بعد سوال کرد که مگر نه اینکه من زندگی‌ام را وقف وطنم کرده‌ام. پس چرا اینگونه رفتاری با من کردند؟ مادرش چیزی شبیه به این به پسرش گفت:

«پاشو! پاشو جمعش کن! کسی که به وطن خدمت می‌کند باید پیه همه چیز را به تن بمالد.»
حال حرف منهم با شما این است که شما هم جمعش کنید و پا شوبد و دست از قهر کردن بر دارید و به صحنه مبارزه باز گردید. می‌دانیم که فرهنگ دموکراسی و مردمسالاری بر سه دسته از حقوق بنا شده است:
«حق اختلاف، حق اشتراک و حق دوستی.»
بنا بر این شما نیز از رختخواب که مصدق در آن افتاده بود، خارج شده و مبارزه را از طریق لحاظ کردن این سه اصل از سر گیرید. اتفاقها در حال افتادن هستند و لحظه‌ای نمی‌شد از آنها غفلت کرد. جامعه در جنبش است و انقلاب در حال انجام و فرصت طلبها منتظر فرصت تا انقلاب را به انحراف ببرند. در چنین وضعیتی، همانگونه که جامعه ملی فضا را می‌گشاید و شب سیاه استبداد را به نفس نفس می‌اندارد، خطرهای جدی نیز از طرف بیوطن‌های داخل و خارج از وطن و قدرتهای حامی آنها وجود دارند که تنها حضور ایرانیانی که عشق وطن و آزادی و استقلال و مردمسالاری را در دل دارند، می‌تواند این خطرها را از پیش پا بر دارد و جمهوری شهروندان ایران را مستقر. بلند شوید و بر خیزید و کوشش را از سر گیرید.
مخلص
محمود دلخواسته