در دو ماه گذشته شمار کشته شدگان اعتراض ها و تظاهرات به بیش از ۳۴۸ نفر از جمله ٥۲ کودک رسید. بیش از ۱۵ هزار نفربازداشت شدند ؛ بیش از ۱۴۰ شهر برخاست و شمار دانشگاه های در حال اعتصاب از مرز ۱۳۹ دانشگاه گذاشت؛ امار تخلیه چشم تظاهر کنندگان از هزار گذشته است.
سرکوب سراسری بوده است؛ ولی اغلب قربانیان را شهروندان شهرهای استان سیستان و بلوچستان و کردستان تشکیل داده‌اند. .در حمله به زاهدان و مهاباد و جوانرود مردم را با گلوله های جنگی به قتل رساندند.
به شهرهای کردستان با تمامی ادوات جنگی حمله کردند. به شهر کوچکی مثل جوانرود با دهها نفر بر زرهی و خودروهای مسلح به تیربار و دوشکا هجوم آوردند.
برخی از تحلیل گران گفته اند که دلیل حمله تمام عیار نظامی رژیم به کردستان هم سرکوب و هم تحریک احزاب کردی به دست بردن به سلاح بوده است؛ تا پس از ان بتواند در فضای جنگ مسلحانه پشتیبانی عظیم مردم جهان را از مردم ایران بگیرد و این موضوع را القا کند که کشور نه با یک انقلاب عظیم؛ بلکه با جنگی منطقه ای در کردستان روبروست.
ولی در این تحلیل ها؛ بنظر می رسد یک نکته فراموش شده؛ آن نکته اینست که:
رژیمی که با حمله موشکی به کردستان و با حمله مزدورانش به تک تک خانه های مردم در سنندج نتوانست مقاومت مردم را بشکند؛ رژیمی که با حمله نظامی به سیستان و بلوچستان و کشتار مردم در خیابان نتوانست انها را بزانو در آورد - و درست یک هفته پس از آن؛ تظاهرات صد هزار نفری راه انداختند؛ رژیمی که با حمله به اوین و دانشگاه صنعتی شریف نتوانست دانشگاه ها را مرعوب سازد؛ اینک طرحی نو به میدان آورده است؛ " ایجاد تفرقه با توسل به تبعیض در سرکوب ".
رژیمی که در سراسر عمرش تبعیض را در همه زمینه ها روا داشته است؛ اینک با تبعیض در شدت سرکوب در شهرهای مختلف می خواهد مردمان کردستان و بلوچستان را علیه ساکنان تهران و شیراز و اصفهان بشوراند؛ تا سرکوب شدگان از مردم شهرهای تهران و شیراز و اصفهان بپرسند که چرا به کمک ما نمی آیید ؟
در واقع رژیم در پی آنست که با سرکوب وحشیانه یک شهر کوچک مثل جوانرود هم از مردم کرد انتقام بگیرد و هم اینکه صبر مردم این مناطق را لبریز نماید و آنها شروع به انتقاد از هموطنان دیگرشان نمایند تا این زمزمه ها بتواند زمینه تفرقه میان مردمان میهن مان را بوجود آورد.
این پایه استراتژی سرکوب وحشتناک شهر کوچکی مثل جوانرود در کردستان است.
چاره چیست ؟ شکست دادن این طرح رژیم ؛ همانطور که دیگر طرحهای او را در این دو ماهه شکست دادیم؛ افشای طرح جنایتکارانه رژیم واندیشیدن برای اینکه بدانیم چطور به شهروندان شهرهای در حال سرکوب مان کمک کنیم.
و سخنی با هم میهنان پیشتاز مبارزه مان در کردستان؛
هم میهنان مبارز؛ با درود به شهامت تان و با یاد جانباختگان جاوید نام تان در روزهای اخیر؛ با یاد نام پر افتخار شهرتان؛ جوان خونرود (جوان ـ خون ـ رود). همانگونه که ما قرن ها در کنار هم زیسته ایم و سرنوشت مان به هم گره خورده است؛ اینک در آخرین روزهای این رژیم ضد بشری نیز باید به هر قیمتی همبستگی خود را حفظ کنیم و به هموطنان دیگرمان نیز اطمینان داشته باشیم که آنها وظیفه خود را نسبت به کردستان و سراسر ایران ادا خواهند کرد.
آخر؛ پس از ۴۳ سال؛ مردمان این سرزمین؛ فقط شصت و چند روز است که همبسته شده اند؛ مبارزه هنوز در نقاط مختلف کشور همسان نیست؛ همه مثل شما دلیران کردستان نیستند که ۳۴ سال پیش مبارزه تان را با این رژیم شروع کردید؛ مردمان ما در برخی شهرهای میهن مان بتازگی اصلاح طلب و اصول گرا را کنار گذاشته اند؛ پس مقاومت کنید تا انها نیز بتوانند با شما همگام شوند. این بهای پیشتازی شماست. بدانید اینک که همه مان مصمم شده ایم تا رژیم را در تمامیتش به گور تاریخی ۱۴۰۰ ساله اش بر گردانیم؛ با هم پیمان می بندیم که این کار را خواهیم کرد.
کیقباد اسماعیل پور- عضو شورای ملی تصمیم
ونکوور کانادا - دوم آذر
