در شرائط فعلیِ تَوازنِ قوا، و با در نظر گرفتن دَد مَنِشی نیروهای سرکوب، پُر کردن خیابانها، مردم معترض را در عرصه‌ای وارد می‌کند که سرکوب و ترساندن مردم برای حکومت ساده میشود. با ورود انبوه جمعیت معترض به خیابانها، حکومت طیف وسیعی از ابزار در اختیار دارد که کنترل خیابانها را در دست بگیرد، خود را شکست ناپذیر، و مردم را ناتوان و ضعیف جلوه دهد؛ آنها میخواهند با بالا بردن هزینه بر مردم، آنها را زخم خورده و مأیوس کُنند.

در شرائط فعلی، پُر کردن خیابانها با انبوهی از جمعیت معترض، بازی کردن با دستیست که کارتهای آن را حکومت به ما داده، و مثل هر عملش در هر زمینه‌ای، نتیجه را از قبل به نفع خود چیده. این درست همان چیزیست که حکومت غدّار می‌خواهد. باید تأکیدی دوباره کرد، که این رهبری آگاه اعتراضات است که باید تصمیم بگیرد کِی‌ خیابانها پُر میشوند و کِی‌ خالی‌، نه حکومت غدّار و شورایِ تأمینِ اُستان. هَدفِ غائی، نه "تسخیر"، بلکه "کنترل" خیابانهاست.

شرایطِ حاضر

به بَرِکت وجود جوانان آینده خواهمان، و جانفشانی که در این سه ماه کرده ا‌ند، ** حکومت اسلامی به طور بی‌ سابقه‌ای در جامعهٔ بین المللی منزوی شده، و همزمان، اقتصادش تحت تحریمهای جدیدی که از طرف اروپا و آمریکا اعمال شده کاملا به گِل نشسته. فرزندان ما کار خود را کرده ا‌ند، و هزینه‌ها را پرداخته ا‌ند؛ حال نوبت ما والدینِ مسؤل است.

یک ضربهٔ شدید دو هفته‌ای، (یعنی‌ خیابانهای خالیِ خالیِ خالی، برای دو هفته، فقط دو هفته) جنبش انقلابی را به مرحلهٔ بَعدی خواهد برد. منافعِ این تاکتیک منفعلانهٔ دو هفته‌ای در جهت ارتقأ به مرحلهٔ بَعدی، دوگانه است: (۱) با یک هزینهٔ حدّ اَقلی بر مردم، تصویری را به حکومت نشان خواهیم داد که خون در رگ‌های همه‌شان از وحشت یخ خواهد زد و منجمد خواهد شد؛ افقی که به حکومت جنایتکار نشان میدهد که مدّتِ خالی گذاشتن خیابانها در دست ماست؛ این تاکتیک منفعلانهٔ دو هفته‌ای، افقی را که به حکومت جنایتکار نشان میدهد اینست که از این به بعد ما تصمیم خواهیم گرفت که خیابانها کِی پر میشوند و کِی خالی، نه شورای تامین استان! (۲) مردم ما (قشر خاکستری مورد بحث) به چشم خود خواهند دید، که جایگزینی به جایِ فرستادن فرزندان برومند و آینده خواهشان به جنگ با یک مشت وحشی خونخوار وجود دارد، که اتفاقا بسیار مؤثِرتر است.

در شرائطِ فعلی، خالی‌ گذاشتن خیابانها یک تاکتیک اعتراضی بسیار غافلگیرانه تر است. این یعنی‌ کاهش تحرّکات پُر هزینه، و ترویج تحرّکاتی که ابتکار عمل را به دست مردم و رهبران میدانی‌شان میدهد، و هزینه را کاهش میدهد. و این، ترسِ مرگ را به جان حکومت خواهد انداخت.

مُضافاً اینکه، عمل جمعی‌ در این قالب، قابل مدیریت تر و صلح آمیز تر است، و بازتاب ملّی و بین المللی بسیار مؤثرتری خواهد داشت. این تاکتیک، همچنین بخش بزرگتری از قشر خاکستری را به تبعیت و پیروی از عمل جمعی و فریاد "درد مشترک" ترغیب خواهد کرد. آنها در خانه‌هایشان، امن تر (نه مطلقاً امن، ولی بسیار امن تر)، و بنابراین استوارتر در ادامه و پایداری حرکت اعتراضی گام بر خواهند داشت.

آیا میتوانیم، با یک صَدُمِ ریسکی‌ که فاجعهٔ آبان ۹۸ را در عرض سه روز به ملتمان تحمیل کرد، فقط دو هفته، در خانه بمانیم!؟
فقط دو هفته، در خانه بمانیم، و هر صبح این دو هفته را شروع کنیم با (۱) صُبحانه خوردن با فرزندان شجاع و آینده خواهمان، و اختلاط و تبادل نظر و برنامه ریزی دربارهٔ چگونگی‌ زندگیمان در صبح نوروز ۱۴۰۲، اولین نوروز بدون حکومت جنایتکار، و (۲) امشب چگونه و در قالب چه شعارهایی "درد مشترکمان" را با همسیگانمان، از درون خانه‌هایمان فریاد خواهیم زد؟ چنان بلند که گوش همهٔ جهان را کر کند. با یکدیگر در مورد گذار از این جُرثومهٔ تاریخ بشریت و به خاک سپردن این حکومت جنایتکار پلید حرف بزنیم.
عملی‌ بزرگ، کاری آسان... بسیار کم هزینه تر از آبان خونین... اکباتان و چیتگر راه را نشان داده ا‌ند، و دارند هر شب نشان میدهند!
روز فرخندهٔ پُر شدن خیابانها خواهد رسید؛ و زمان این جشن با شکوه را مردم ما تعیین خواهند کرد، نه حکومت جنایتکار!

محسن مشفق

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
زیرنویس

* تحریم مدارس و دانشگاهها از طرف والدین: بچه‌های ما در امنیت نیستند؛ آنها تحت فشارهای روانی‌ و روحی‌، و سلامتی و جانی هستند.

** آقایان، رئیسی، وحیدی، و اژه‌ای مطمئن باشند که به هر گوشهٔ جهان که فرار کنند، آنها را پیدا خواهیم کرد، به ایران خواهیم آورد، و در دادگاههای رسیدگی به "جنایت علیه بشریت" پاسخگو خواهیم کرد.