احمد زیدآبادی - در میدان فاطمی راهم را سد کرد و گفت: "اگر علت ایران‌هراسی همانطور که گفته می‌شود، حمایت ایران از فلسطین است، من به عنوان یکی ایرانی واقعاً راضی نیستم که سرنوشت یک کشور باستانی با 85 میلیون جمعیت، قربانی این موضوع شود."
به او توضیح دادم: "فلسطینی‌ها تحت اشغال و ستم زندگی می‌کنند و حمایت از آنها وطیفۀ اخلاقی و وجدانی و ملی عموم ملت‌های جهان است، منتهی مسئله بر سرِ نوع حمایت از آنهاست. برای نمونه، جمهوری ایرلند یکی از صریح‌اللهجه‌ترین مدافعان حقوق فلسطینی‌هاست و هیچ فرصتی را نیز برای محکوم کردن اشغالگری اسرائیل از دست نمی‌دهد. این موضوع اما هرگز سبب ایرلندهراسی در نظام جهانی نشده و به عکس برای ایرلند پرستیژ انسان‌دوستانه به دنبال داشته است.
دلیلش هم این است که ایرلند در چارچوب قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل از حقوق فلسطینی‌ها و لزوم برخورداری آنها از کشوری مستقل و یا حق برابر آنان با یهودیان در کشوری واحد بین دریای مدیترانه و رود اردن، دفاع می‌کند، همان قطعنامه‌هایی که اسرائیل به آنها پایبندی نشان نمی‌دهد و از نقض آشکار آنها شرم ندارد. این در حالی است که جمهوری اسلامی اساساً قطعنامه‌های شورای امنیت در بارۀ مسألۀ فلسطین را باطل می‌داند و تنها راه دفاع از حقوق فلسطینی‌ها را در "نابودی اسرائیل" خلاصه می‌کند. نابودی اسرائیل هم علاوه بر آنکه مغایر قطعنامه‌های شورای امنیت است، حساسیت فوق‌العادۀ عموم کشورهای جهان بخصوص کشورهای غربی را نیز برمی‌انگیزد.
کشورهای غربی سیاست "نابودی اسرائیل" را مایۀ بی‌ثبات‌سازی منطقۀ خاورمیانه و حتی بعضاً تلاش برای تکرار "هولوکاست" می‌دانند و به همین دلیل نیز به تحریک و کمک دولت اسرائیل و مجامع یهودی و غیریهودی حامی آن به "ایران‌هراسی" در سطح جامعۀ بین‌المللی دامن می‌زنند. و این البته فقط یک وجه ماجراست ....."
